"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

Γνωστή μου, 17χρονη μαθήτρια, 5 ώρες μετά τον θάνατο της γιαγιάς της, πήγε στο σπίτι όπου έμενε η κεκοιμημένη για να πάρει κάτι και την είδε μπροστά της να της χαμογελάει.
Φοβήθηκε βέβαια, έκανε μεταβολή και έφυγε από το σπίτι αμέσως.
Εξ όσων γνωρίζω πρέπει να μην πιστεύουμε τα οράματα και τα όνειρα. Ωστόσο, επειδή η ψυχή του κεκοιμημένου τριγυρίζει στα μέρη όπου έζησε, τις δύο πρώτες ημέρες, υπάρχει η πιθανότητα το όραμα να μην είναι εκ του πονηρού.
Διευκρινίζω ότι η συγκεκριμένη μαθήτρια είναι πολύ γνωστή μου (την έχω βαφτίσει) και δεν τίθεται θέμα να μου λέει ασυναρτησίες.
Προτίθεμαι να ρωτήσω πνευματικό για το θέμα αυτό, αλλά μέχρι να τον βρω θα ήθελα να μοιραστώ αυτήν την απορία μου μαζί σας. Τι πιστεύετε εσείς;

Αποστόλη μας έριξες στα βαθιά!

Δυσκολεύομαι να κάνω σχόλιο για το περιστατικό (ως μη ειδική) αλλά θα ρωτήσω κάτι το οποίο θεωρώ σημαντικό :

Τη βαφτισιμιά σου, πόσο την επηρέασε αυτή η εμπειρία; Πόσος καιρός πέρασε; Το σκέφτεται ακόμα; Το ίδιο έντονα όσο και την ώρα εκείνη; Την έχει επηρεάσει στην καθημερινότητά της;
(εντάξει είναι πολλές οι ερωτήσεις αλλά συνδέονται)

Αν ο -απόλυτα φυσιολογικός- τρόμος κράτησε μόνο εκείνη τη στιγμή και δεν την επηρεάζει ακόμα, νομίζω ότι είναι μια πολύ τρυφερή ιστορία, που μάλλον έχει να κάνει με την ιδιαίτερη σχέση που είχαν γιαγιά κι εγγονή(μπορεί να κάνω και λάθος).

Teri έγραψε:Δυσκολεύομαι να κάνω σχόλιο για το περιστατικό (ως μη ειδική) αλλά θα ρωτήσω κάτι το οποίο θεωρώ σημαντικό :

Τη βαφτισιμιά σου, πόσο την επηρέασε αυτή η εμπειρία; Πόσος καιρός πέρασε; Το σκέφτεται ακόμα; Το ίδιο έντονα όσο και την ώρα εκείνη; Την έχει επηρεάσει στην καθημερινότητά της;
(εντάξει είναι πολλές οι ερωτήσεις αλλά συνδέονται)

Δεν μπορώ να καταλάβω πλήρως πού το πας, αλλά μπορώ να απαντήσω ότι έχουν περάσει 25 ημέρες από τότε. Την επηρέασε αρκετά, με την έννοια ότι την τρομοκράτησε. Της εξήγησα βεβαίως κάποια πράγματα για την ψυχή μετά τον θάνατο και μάλλον τα έχει αποδεχθεί.

aposal έγραψε:Γνωστή μου, 17χρονη μαθήτρια, 5 ώρες μετά τον θάνατο της γιαγιάς της, πήγε στο σπίτι όπου έμενε η κεκοιμημένη για να πάρει κάτι και την είδε μπροστά της να της χαμογελάει.
Φοβήθηκε βέβαια, έκανε μεταβολή και έφυγε από το σπίτι αμέσως.
Εξ όσων γνωρίζω πρέπει να μην πιστεύουμε τα οράματα και τα όνειρα. Ωστόσο, επειδή η ψυχή του κεκοιμημένου τριγυρίζει στα μέρη όπου έζησε, τις δύο πρώτες ημέρες, υπάρχει η πιθανότητα το όραμα να μην είναι εκ του πονηρού.

Είναι όμως κάθε ψυχή ελεύθερη "να κάνει βόλτες" όπου αυτή θέλει καί γιά κάποιες ημέρες ακόμη καί στα μέρη πού έζησε, καί γιατί άραγε να το κάνει αυτό;

Από μόνη της το κάνει, ή ο Χριστός ώς Μέγας Κριτής το επιτρέπει, καί εάν είναι έτσι γιατί άραγε το επιτρέπει αυτό;

Καί τό επιτρέπει αυτό ( εάν βέβαια δεν είναι πονηρή μεταμφίεση ), γιά όλες τίς ψυχές, είτε καλές είτε κακές ;

Μήπως όμως ή αρχαία Εκκλησιαστική μας Παράδοση λέει κάτι διαφορετικό;

"Απόκειται ο άνθρωπος άπαξ ( μία φορά ) αποθανείν, μετά δε τούτο κρίση..."

Ιδού λοιπόν τά ερωτήματα τώρα...

Σύμφωνα με το βιβλίο του πατρός Σεραφείμ Ρόουζ "Η ψυχή μετά τον θάνατο" :
Στο διάστημα των πρώτων δύο ημερών επιτρέπεται στη ψυχή να περιπλανηθεί στον κόσμο, οπουδήποτε εκείνη επιθυμεί, με τη συντροφιά των αγγέλων που τη συνοδεύουν. Ως εκ τούτου η ψυχή, επειδή αγαπά το σώμα, μερικές φορές περιφέρεται στο οίκημα στο οποίο το σώμα της έχει σαβανωθεί, περνώντας έτσι δύο ημέρες όπως ένα πουλί που γυρεύει τη φωλιά του. Αλλά η ενάρετη ψυχή πλανιέται σε εκείνα τα μέρη στα οποία συνήθιζε να πράττει αγαθά έργα. Την τρίτη ημέρα Εκείνος ο Οποίος ανέστη ο Ίδιος την τρίτη ημέρα από τους νεκρούς καλεί την ψυχή του Χριστιανού να μιμηθεί τη δική Του ανάσταση, να ανέλθει τους Ουρανούς όπου θα λατρεύει τον Θεό όλων»
Βέβαια η ψυχή τις ώρες αυτές δεν είναι ορατή από τους ζώντες. Για να γίνει αυτό πρέπει να το επιτρέψει ο Θεός και πρέπει να υπάρχει κάποιος λόγος. Γι' αυτό ρωτάω, μήπως κανείς είχε ανάλογη εμπειρία και την έψαξε περισσότερο.

aposal έγραψε: Δεν μπορώ να καταλάβω πλήρως πού το πας, αλλά μπορώ να απαντήσω ότι έχουν περάσει 25 ημέρες από τότε. Την επηρέασε αρκετά, με την έννοια ότι την τρομοκράτησε. Της εξήγησα βεβαίως κάποια πράγματα για την ψυχή μετά τον θάνατο και μάλλον τα έχει αποδεχθεί.

Δεν το πάω κάπου συγκεκριμένα. Απλά έχω την εντύπωση ότι ένας τρόμος εκ του πονηρού, δεν περνάει και τόσο εύκολα. Μια φυσιολογική τρομάρα πάλι, με την πάροδο του χρόνου υποχωρεί.

Ο καλός της ο νονός λοιπόν, θα εξακολουθεί να τη νουθετεί με αγάπη και όλα θα πάνε καλά! Δεν έχω ιδέα από πού προέρχεται αυτό που είδε, αλλά θεωρώ ότι μάλλον αγαπούσε πολύ τη γιαγιά της.

Νομίζω ότι υπάρχουν πολλοί, σαφώς καταρτισμένοι edo, οι οποίοι πρόθυμα θα αναλύσουν το γεγονός!

Θα πάρω την επιλογή ..."Δεν γνωρίζω - Δεν απαντώ". Μόνο θα πω ότι αμφιβάλω σφόδρα ακόμη και για την ορθότητα της άποψης του π. Σεραφείμ Ρόουζ.

Ας ρωτήσουμε τον π. Αντώνιο.

Teri έγραψε:Ο καλός της ο νονός λοιπόν, θα εξακολουθεί να τη νουθετεί με αγάπη και όλα θα πάνε καλά! Δεν έχω ιδέα από πού προέρχεται αυτό που είδε, αλλά θεωρώ ότι μάλλον αγαπούσε πολύ τη γιαγιά της.

Νομίζω ότι υπάρχουν πολλοί, σαφώς καταρτισμένοι edo, οι οποίοι πρόθυμα θα αναλύσουν το γεγονός!

Ο αμαρτωλός νονός της που ανέλαβε το βαρύ φορτίο της πνευματικής της ανέλιξης (και θα δώσει λόγο γι' αυτό) θα κάνει ό,τι μπορεί εντός των περιορισμένων δυνατοτήτων του.
Το όραμα όμως είναι δυνατόν να είναι εκ Θεού;

filotas έγραψε:Θα πάρω την επιλογή ..."Δεν γνωρίζω - Δεν απαντώ". Μόνο θα πω ότι αμφιβάλω σφόδρα ακόμη και για την ορθότητα της άποψης του π. Σεραφείμ Ρόουζ.

Ας ρωτήσουμε τον π. Αντώνιο.

Δεν ήθελα να απευθύνω το ερώτημα στον πατέρα Αντώνιο γιατί - κανονικά - δεν θα έπρεπε να απαντήσει κανείς άλλος.
Αν ο πατέρας Αντώνιος μας διαβάζει μπορεί να απαντήσει (για την ακρίβεια θα ήταν ευχής έργον)!

Αποστόλη γνωρίζω το συγκεκριμένη περίπτωση ,δλδ που αναφέρεται ο π.Σεραφειμ Ρόουζ

aposal έγραψε:Στο διάστημα των πρώτων δύο ημερών επιτρέπεται στη ψυχή να περιπλανηθεί στον κόσμο, οπουδήποτε εκείνη επιθυμεί, με τη συντροφιά των αγγέλων που τη συνοδεύουν. Ως εκ τούτου η ψυχή, επειδή αγαπά το σώμα, μερικές φορές περιφέρεται στο οίκημα στο οποίο το σώμα της έχει σαβανωθεί, περνώντας έτσι δύο ημέρες όπως ένα πουλί που γυρεύει τη φωλιά του. Αλλά η ενάρετη ψυχή πλανιέται σε εκείνα τα μέρη στα οποία συνήθιζε να πράττει αγαθά έργα. Την τρίτη ημέρα Εκείνος ο Οποίος ανέστη ο Ίδιος την τρίτη ημέρα από τους νεκρούς καλεί την ψυχή του Χριστιανού να μιμηθεί τη δική Του ανάσταση, να ανέλθει τους Ουρανούς όπου θα λατρεύει τον Θεό όλων»

και δεν έχω παρα να συμφωνήσω μαζί σου , απο όσο γνωρίζω όμως ο συγκεκριμένος Αμερικανός ιερομόναχος χρησιμοποιούσε κυρίως πολλά κείμενα αγίων Ρώσων θεολόγων ή επισκόπων όπως αναφέρει ο ίδιος στο βιβλίο του που είναι τα περισσότερα άγνωστα σε εμάς