"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

Πόση ώρα την ήμερα αφιερώνετε εσείς για προσευχή?

Σμαρώ μου δεν είναι σωστό να λέμε τι κάνουμε, γιατί ο Χριστός είπε να προσευχόμαστε στα κρυφά, άρα και να μη φανερώνουμε τι κάνουμε την ώρα της προσευχής. Θα πω όμως γενικότερα ότι όλοι έχουμε κάποιο κανόνα, που μας έχει συστήσει ο Πνευματικός μας. Ο κανόνας αυτός (προσευχή - μετάνοιες) είναι ανάλογος με τις πνευματικές μας δυνατότητες αποσκοπεί στο να συνηθίσουμε το νου μας και το σώμα μας να συγκεντρώνεται στην προσευχή.

Εμείς προσφέρουμε στο Θεό την ποσότητα προσευχής που αντέχουμε και το Άγιο Πνεύμα μας μαθαίνει σταδιακά πως να προσευχόμαστε με ποιότητα και βάθος.

Ευχαριστω πολυ Φιλοτα!!!! :) Εχεις απολυτα δικαιο.... :)

Πρωί και βραδυ σίγουρα , όπως και το βράδυ πριν τον ύπνο ανάγνωσμα ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ... και φυσικά το ενεργειακό και θεικο "ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ¨" καθε λεπτό :)

Κάθε ασθενής είναι ξεχωριστή προσωπικότητα και χρήζει συγκεκριμένης αγωγής από τον "γιατρό του". Τα "φάρμακα" που θα δώσει σ' εμένα ο δικός μου πνευματικός ενδέχεται να μην βελτιώσουν κάποιον άλλον ασθενή με τα ίδια συμπτώματα, αλλά διαφορετικές καταβολές.

Θα ήθελα να ρωτήσω το εξής : Η προσευχή χρειάζεται και κάποιες άλλες λεπτομέριες για να πραγματοποιηθεί;
πχ. Στην προσευχή του ΑΓ.ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ για την μαγεία λέει να πιείς λιγο αγιασμό απο τον άγιο να γονατίσεις και να ανάψεις ένα κεράκι ενώ να έχεις και την εικόνα του εμπρός σου.

Γενικά όταν προσευχόμαστε για να ειναι σωστή η προσευχή τι απαιτήται ;
Προσωπικά : Ανάβω ένα θυμιατήρι έχω εικόνες μπροστά μου και τοποθετώ και 2 κεράκια, φυσικά εκείνη την ώρα είμαι γονατιστός ή (λόγο πρόβλημα μέσης) κάθομαι στο κρεβάτι. Είναι σωστά αυτά ; χρειάζεται κάτι άλλο ; η πρέπει να παραλείψω κάτι ;

LOCKHEART έγραψε:Θα ήθελα να ρωτήσω το εξής : Η προσευχή χρειάζεται και κάποιες άλλες λεπτομέριες για να πραγματοποιηθεί;
πχ. Στην προσευχή του ΑΓ.ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ για την μαγεία λέει να πιείς λιγο αγιασμό απο τον άγιο να γονατίσεις και να ανάψεις ένα κεράκι ενώ να έχεις και την εικόνα του εμπρός σου.

Γενικά όταν προσευχόμαστε για να ειναι σωστή η προσευχή τι απαιτήται ;
Προσωπικά : Ανάβω ένα θυμιατήρι έχω εικόνες μπροστά μου και τοποθετώ και 2 κεράκια, φυσικά εκείνη την ώρα είμαι γονατιστός ή (λόγο πρόβλημα μέσης) κάθομαι στο κρεβάτι. Είναι σωστά αυτά ; χρειάζεται κάτι άλλο ; η πρέπει να παραλείψω κάτι ;

νομίζω καλό θα ήταν να ρωτήσεις τον πνευματικό σου

Σπύρο μόνο διάθεση προσευχής και ευλαβή στάση χρειάζεται νομίζω. Βοηθάει επίσης να έχουμε κάποιο σημείο του σπιτιού με κάποια σχετική ησυχία (το ταμιείον που λέει ο Χριστός), για να μπορούμε να συγκεντρωθούμε, όπου θα μπορούσαμε να βάλουμε και μερικές εικόνες κι ένα καντήλι. Ο π. Αθανάσιος Λεμεσού συνιστά να προσευχόμαστε γονατιστοί ή το πολύ όρθιοι κι όχι καθιστοί ή ξαπλωτοί (εξαιρούνται οι ανάπηροι και οι ασθενείς).

Σε κάθε περίπτωση ρωτούμε τον Πνευματικό μας για κάθε απορία που έχουμε κι εκείνος μας καθοδηγεί.

Κάποιες ακολουθίες χρειάζονται ιερέα για να πραγματοποιηθούν, δεν μπορούν να γίνουν από λαϊκό. Και νομίζω ότι αυτή που αναφέρεις την κάνει ιερέας.

Οι ακολουθίες που, απ' όσο ξέρω, μπορούν να γίνουν από λαϊκό είναι οι Ώρες, το Μεσονυκτικό και το Απόδειπνο.

Νομίζω πως δεν χρειάζεται να προηγηθεί ιεροτελεστία πριν από την προσευχή. Μπορεί να γίνει οπουδήποτε. Άλλωστε ο Απόστολος Πέτρος αυτό δεν μας έλεγε (αδιαλείπτως προσεύχεσθε);;

Προσεύχεσαι γιὰ τὰ παιδιά σου;

Ἀφορμὴ γιὰ αὐτὴν τὴν σελίδα πῆρα ἀπὸ ἕνα ἄρθρο-μαρτυρία ἑνὸς ἐκπαιδευτικοῦ.

Ἐν περιλήψει, πῆγε ἡ μητέρα ἑνὸς παιδιοῦ στὸ σχολεῖο νὰ ρωτήσει γιὰ τὸν ζωηρὸ γιό της. Στὴν συζήτηση μὲ τὸν ἐκπαιδευτικὸ γιὰ τὸν γιό της, ἡ μητέρα εἶπε καὶ τὸ ἑξῆς:

«... Τοῦ κάνω καὶ τὴν προσευχή...»

Ὁ ἐκπαιδευτικὸς ὡς φυσικόν ἐκπλάγηκε καὶ τὴν ξαναρώτησε ἂν ἄκουσε καλά. Καὶ ἡ μητέρα ἀπάντησε:

«Τοῦ κάνω τὴν προσευχή. Νά, μήπως καὶ τὴν παραλείπει τὸ βράδυ» (!)

Ἂν ὅλοι οἱ γονεῖς ἔπρατταν ὡς ἡ ἀνωτέρω μητέρα, ἡ νεολαία μας θὰ ἦταν πολὺ διαφορετική. Συνήθως τὰ παιδιὰ δὲν παίρνουν ἀπὸ λόγια, καὶ ἀντιδροῦν. Ἡ μεγαλύτερη βοήθεια πρὸς τὸ παιδί, εἶναι ἡ θερμὴ προσευχὴ τοῦ γονιοῦ γιὰ αὐτό.

Στὴν Ἁγία Γραφὴ συναντοῦμε καὶ τὸν πολύαθλο Ἰὼβ ὁ ὁποῖος προσευχόταν στὸν Θεὸ νὰ συγχωρέσει τὰ παιδιά του σὲ περίπτωση ποὺ κατὰ τὴν διάρκεια τῆς διασκεδάσεώς τους σκέφθηκαν κάτι ἁμαρτωλό! Καὶ ἔτσι λέει ἡ Γραφὴ ἔπραττε ὁ Ἰὼβ ὅλες τὶς ἡμέρες! (Ἰώβ, α' 5)



Βιβλιογραφία: «Πρὸς τὴν Νίκην», Φεβρ. 2007, τ. 684, σ. 46-47 (ἐκδ. «Ο ΣΩΤΗΡ»).