ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΟΤΑΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ
ΛΑΔΙ ΚΑΝΔΗΛΑΣ 'Η ΑΛΛΟ ΑΓΙΑΣΜΑ
ΓΙΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΑΣΘΕΝΩΝ
Πάτερ Ἅγιε, ἰατρὲ τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων, ὁ πέμψας τὸν μονογενῆ σου Υἱόν, τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, πᾶσαν νόσον ἰώμενον καὶ ἐκ θανάτου λυτρούμενον, ἴασαι καὶ τὸν δοῦλον σου (το όνομα του αρρώστου), ἐκ τῆς περιεχούσης αὐτὸν σωματικῆς καὶ ψυχικῆς ἀσθενείας, καὶ ζωοποίησον αὐτόν, διὰ τῆς χάριτος τοῦ Χριστοῦ σου.
Προσευχές
Συντονιστές: ntinoula, Συντονιστές
Re: Προσευχές
Γνωρισόν μοι Κύριε, οδόν εν η πορεύσομαι, ότι προς σέ ήρα την ψυχήν μου..
Re: Προσευχές
panosgreece έγραψε:δημητρα μπραβο σου
και πανω απο ολα για το κουραγιο σου ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
εισαι παραδειγμα για μιμιση
Να σαι καλλά Πάνο. Το ίδιο ισχύει κ για σένα που μας παραθέτεις της όμορφες εικόνες του Γ'εροντα Παίσιου!
Γνωρισόν μοι Κύριε, οδόν εν η πορεύσομαι, ότι προς σέ ήρα την ψυχήν μου..
Re: Προσευχές
Στον πόλεμο του πονηρού
(Του Αγίου Νεκταρίου)
Πανύμνητε, Πανάχραντε,
κόρη Θεοκυήτορ,
ενώτισαί μου της φωνής,
αγνή Παρθενομήτορ.
Ιδέ δακρύων σταλαγμούς
ψυχής συντετριμμένης,
επάκουσον τους στεναγμούς,
καρδίας τεθλιμμένης.
Ου φέρω τα φρυάγματα
του δολερού εχθρού μου,
ου σθένω προς τας μηχανάς,
του πονηρού εκείνου,
ου φέρω τας επιβουλάς,
την τόσην κακουργίαν,
ου στέγω προς την φοβεράν
εκείνου πανουργίαν.
Ουχ υπομένω τας δεινάς
ενέδρας και παγίδας,
αδυνατώ προς τας πολλάς
του πονηρού βολίδας.
Ποικίλως εκπειράζει με,
παντοίως πολεμεί με,
εις αμαρτίας βάραθρα
έλκει και συνωθεί με.
Παρακαλώ Σε, Δέσποινα,
λιμήν χειμαζομένων,
παρηγορία των πιστών,
σθένος ησθενημένων,
ελέησόν με, οίκτιρον,
φρούρησον, φύλαξόν με,
της τυραννίδος του εχθρού,
Δέσποινʼαπαλλαξόν με.
Αγάθυνον, Παντάνασσα,
ελπίς απηλπισμένων,
αντιλαβού μου, ρύσαι με,
λύσις οδυνωμένων.
Εν λύπαις Σε παράκλησιν,
εν νόσοις θεραπείαν,
εν τοις κινδύνοις λύτρωσιν
έχω και προστασίαν.
Σε πρόμαχον επίσταμαι
των εκπολεμουμένων,
ετοίμην δε βοήθειαν
των εκπειραζομένων.
Συ με, Αγνή, διάσωσον
από του πολεμίου,
απάλλαξόν με των δεινών,
δίκης του αιωνίου.
Συ έσο μοι παράκλησις,
Θεόπαις εν τω βίω,
Συ παραμύθιον γλυκύ
γενού μοι εν σταδίω.
Συ βάλσαμον επίχεε,
επί τα τραύματά μου.
Συ μοι γενού μεσίτρια
προς Σον Υιόν Παρθένε,
Συ δώρησαί μοι την ζωήν,
Ναέ ηγιασμένε.
(Του Αγίου Νεκταρίου)
Πανύμνητε, Πανάχραντε,
κόρη Θεοκυήτορ,
ενώτισαί μου της φωνής,
αγνή Παρθενομήτορ.
Ιδέ δακρύων σταλαγμούς
ψυχής συντετριμμένης,
επάκουσον τους στεναγμούς,
καρδίας τεθλιμμένης.
Ου φέρω τα φρυάγματα
του δολερού εχθρού μου,
ου σθένω προς τας μηχανάς,
του πονηρού εκείνου,
ου φέρω τας επιβουλάς,
την τόσην κακουργίαν,
ου στέγω προς την φοβεράν
εκείνου πανουργίαν.
Ουχ υπομένω τας δεινάς
ενέδρας και παγίδας,
αδυνατώ προς τας πολλάς
του πονηρού βολίδας.
Ποικίλως εκπειράζει με,
παντοίως πολεμεί με,
εις αμαρτίας βάραθρα
έλκει και συνωθεί με.
Παρακαλώ Σε, Δέσποινα,
λιμήν χειμαζομένων,
παρηγορία των πιστών,
σθένος ησθενημένων,
ελέησόν με, οίκτιρον,
φρούρησον, φύλαξόν με,
της τυραννίδος του εχθρού,
Δέσποινʼαπαλλαξόν με.
Αγάθυνον, Παντάνασσα,
ελπίς απηλπισμένων,
αντιλαβού μου, ρύσαι με,
λύσις οδυνωμένων.
Εν λύπαις Σε παράκλησιν,
εν νόσοις θεραπείαν,
εν τοις κινδύνοις λύτρωσιν
έχω και προστασίαν.
Σε πρόμαχον επίσταμαι
των εκπολεμουμένων,
ετοίμην δε βοήθειαν
των εκπειραζομένων.
Συ με, Αγνή, διάσωσον
από του πολεμίου,
απάλλαξόν με των δεινών,
δίκης του αιωνίου.
Συ έσο μοι παράκλησις,
Θεόπαις εν τω βίω,
Συ παραμύθιον γλυκύ
γενού μοι εν σταδίω.
Συ βάλσαμον επίχεε,
επί τα τραύματά μου.
Συ μοι γενού μεσίτρια
προς Σον Υιόν Παρθένε,
Συ δώρησαί μοι την ζωήν,
Ναέ ηγιασμένε.
Γνωρισόν μοι Κύριε, οδόν εν η πορεύσομαι, ότι προς σέ ήρα την ψυχήν μου..
-
panosgreece
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 2941
- Εγγραφή: Πέμ Αύγ 07, 2008 5:00 am
Re: Προσευχές
ξερεις κατι δημητρα τα γραφομενα σου εγω τα εισπρατω οτι ειναι απο καρδιας
ειναι πολυ σημαντικο αυτο ,,,,,,,,,,,,,,,
νασαι καλα ,
ειναι πολυ σημαντικο αυτο ,,,,,,,,,,,,,,,
νασαι καλα ,
«Άγιοι της ημέρας, πρεσβεύσατε υπέρ ημών»
Re: Προσευχές
Παναγία Βοηθός
(Αγίου Νεκταρίου)
Συ βοηθός αμαρτωλών,
παράκλησις πασχόντων,
Συ ορφανών αντίληψις,
ενίσχυσις καμνόντων.
Χειμαζομένων ει λιμήν,
πτωχών παρηγορία,
αβοηθήτων δύναμις,
χηρών παραμυθία.
Συ ευσεβών το στήριγμα,
ελπίς απηλπισμένων,
των εναθλούντων έρεισμα,
χαρά των τεθλιμμένων.
Συ σκέπη και αντίληψις
των Σοι καταφευγόντων,
Συ ει στερέωμα πιστών,
ρύστις κινδυνευόντων.
Σην κραταιάν αντίληψιν
παράσχου μοι, Κυρία,
επί την Σην ενίσχυσιν
θαρρώ, ω Παναγία.
Συ σκέπε, φρούρει, φύλαττε,
από παντώς κινδύνου,
Συ των παγίδων ρύσαι με
του δυσμενούς εκείνου.
Συ μοι γενού βοήθεια,
σθένος και προστασία,
Συ μοι, Παρθένε, άχραντε,
γενού μοι σωτηρία.
Σε δυσωπώ μεσίτευσον
προς λύσιν οφλημάτων
τω Σω Υιώ και άφεσιν
πολλών πλημμελημάτων,
Κόρη σεμνή, Βασίλισσα,
κόσμου η σωτηρία
Συ έσο μοι παράκλησις,
χαρά, παραμυθία,
ίνα απαύστως εν χαρά
υμνώ το όνομά Σου,
και ψαλλων μεγαλύνω Σε
και τα θαυμάσιά Σου.
(Αγίου Νεκταρίου)
Συ βοηθός αμαρτωλών,
παράκλησις πασχόντων,
Συ ορφανών αντίληψις,
ενίσχυσις καμνόντων.
Χειμαζομένων ει λιμήν,
πτωχών παρηγορία,
αβοηθήτων δύναμις,
χηρών παραμυθία.
Συ ευσεβών το στήριγμα,
ελπίς απηλπισμένων,
των εναθλούντων έρεισμα,
χαρά των τεθλιμμένων.
Συ σκέπη και αντίληψις
των Σοι καταφευγόντων,
Συ ει στερέωμα πιστών,
ρύστις κινδυνευόντων.
Σην κραταιάν αντίληψιν
παράσχου μοι, Κυρία,
επί την Σην ενίσχυσιν
θαρρώ, ω Παναγία.
Συ σκέπε, φρούρει, φύλαττε,
από παντώς κινδύνου,
Συ των παγίδων ρύσαι με
του δυσμενούς εκείνου.
Συ μοι γενού βοήθεια,
σθένος και προστασία,
Συ μοι, Παρθένε, άχραντε,
γενού μοι σωτηρία.
Σε δυσωπώ μεσίτευσον
προς λύσιν οφλημάτων
τω Σω Υιώ και άφεσιν
πολλών πλημμελημάτων,
Κόρη σεμνή, Βασίλισσα,
κόσμου η σωτηρία
Συ έσο μοι παράκλησις,
χαρά, παραμυθία,
ίνα απαύστως εν χαρά
υμνώ το όνομά Σου,
και ψαλλων μεγαλύνω Σε
και τα θαυμάσιά Σου.
Γνωρισόν μοι Κύριε, οδόν εν η πορεύσομαι, ότι προς σέ ήρα την ψυχήν μου..
Re: Προσευχές
panosgreece έγραψε:ξερεις κατι δημητρα τα γραφομενα σου εγω τα εισπρατω οτι ειναι απο καρδιας
ειναι πολυ σημαντικο αυτο ,,,,,,,,,,,,,,,
νασαι καλα ,
Εννοείτε πως είναι απο καρδιάς. Αν δεν ήταν απο αγάπη δεν θα το έκανα καθ όλου.
Γνωρισόν μοι Κύριε, οδόν εν η πορεύσομαι, ότι προς σέ ήρα την ψυχήν μου..
Re: Προσευχές
[b]ΒΡΑΔΥΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ[/b]
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.
Δόξα σοι, ο Θεός ημών, δόξα σοι.
Πάτερ ημών, ο εν τοίς ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομα Σου, ελθέτω η βασιλεία Σου, γεννηθήτω το θέλημα Σου ως εν ουρανό και επι της γής.Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλα ρύσαι ημάς απο του πονηρού. Αμήν.
Χριστέ μου σε ευχαριστούμε, που μας φύλαξες όλην την ημέρα και φθάσαμε σ' αυτή την βραδυνή ώρα. Φύλαξε μας να περάσουμε την νύκτα μας καλά.
Αξίωσε μας να ξυπνήσωμε το πρωί με υγεία και χαρούμενα να σε ευχαριστήσωμε και με όλη την καρδιά να δοξάσουμε το Πανάγιο Ονομα Σου.
Φύλαγε, Σε παρακαλώ, τους γονείς μου, τ' αδέλφια μου, τους ιερείς μας, τους διδασκάλους , τους κυβερνήτες και όλον τον κόσμο και χάρισε σε όλους την Βασιλεία σου την επουράνιο.
Δι' ευχών των Αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν.
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.
Δόξα σοι, ο Θεός ημών, δόξα σοι.
Πάτερ ημών, ο εν τοίς ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομα Σου, ελθέτω η βασιλεία Σου, γεννηθήτω το θέλημα Σου ως εν ουρανό και επι της γής.Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλα ρύσαι ημάς απο του πονηρού. Αμήν.
Χριστέ μου σε ευχαριστούμε, που μας φύλαξες όλην την ημέρα και φθάσαμε σ' αυτή την βραδυνή ώρα. Φύλαξε μας να περάσουμε την νύκτα μας καλά.
Αξίωσε μας να ξυπνήσωμε το πρωί με υγεία και χαρούμενα να σε ευχαριστήσωμε και με όλη την καρδιά να δοξάσουμε το Πανάγιο Ονομα Σου.
Φύλαγε, Σε παρακαλώ, τους γονείς μου, τ' αδέλφια μου, τους ιερείς μας, τους διδασκάλους , τους κυβερνήτες και όλον τον κόσμο και χάρισε σε όλους την Βασιλεία σου την επουράνιο.
Δι' ευχών των Αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν.
Γνωρισόν μοι Κύριε, οδόν εν η πορεύσομαι, ότι προς σέ ήρα την ψυχήν μου..
Re: Προσευχές
Πρωϊνή Προσευχή για ενήλικες
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.
Δόξα σοι ο Θεός ημών, δόξα σοι.
Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, το πνεύμα της αληθείας, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς απο πάσης κηλίδος και σώσον Αγαθέ τας ψυχάς ημών.
Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος ελέησον ημάς. (τρείς φορές).
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίο Πνεύματι και νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Παναγία τριάς, ελέησον ημάς.Κύριε ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρισον τας ανομίας ημίν. Άγιε, επίσκεψε και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματος σου.
Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίο Πνεύματι και νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Πάτερ ημών, ο εν τοίς ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομα Σου, ελθέτω η βασιλεία Σου, γεννηθήτω το θέλημα Σου ως εν ουρανό και επι της γής.Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλα ρύσαι ημάς απο του πονηρού.
Ότι σού εστιν η βασιλεία και η δύναμης και η δόξα, του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Κύριε ελέησον. (δώδεκα φορές).
Δεύτε προσκυνήσομεν και προσπέσωμεν τω Βασιλεί ημών Θεώ.
Δεύτε προσκυνήσομεν και προσπέσωμεν Χριστό τω Βασιλεί ημών Θεώ.
Δεύτε προσκυνήσομεν και προσπέσωμεν Αυτώ Χρισώ τω Βασιλεί και Θεώ ημών.
Κύριε ελέησον (δώδεκα φορές)
Εξεγερθέντες του ύπνου προσπίπτομεν Σοι, Αγαθέ, και των Αγγέλων τον ύμνον βοώμεν Σοί.Δυνατέ, Άγιος,
Άγιος, Άγιος εί ο Θεός, δια της Θεοτόκου ελέησον ημάς.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.
Της κλίνης και του ύπνου εξεγείρας με Κύριε, τον νούν μου φώτισον, και την καρδίαν και τα χείλη μου άνοιξον, εις το υμνείν Σε, Αγία Τριάς, Άγιος, Άγιος, Άγιος εί ο Θεός, διά της Θεοτόκου ελέησον ημάς.
Και νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Αθρόον ο Κριτής επελεύσεται, και εκάστου αι πράξεις γυμνοθήσονται, αλλά φόβω κράξωμεν εν τω μέσω της νυκτός, Άγιος, Άγιος, Άγιος εί ο Θεός, διά της Θεοτόκου ελέησον ημάς.
Ψαλμός Ν΄
Ελέησον με, ο Θεός, κατά το μέγα έλεος σου και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημά μου.Επι πλείον πλύνον με απο της ανομίας μου και απο της αμαρτίας μου καθάρισον με. Ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω, και η αμαρτία μου ενώπιον μου εστί δια παντός. Σοί μόνω ήμαρτον, και το πονηρόν ενώπιον σου εποίησα, όπως άν δικαιωθής εν τοις λόγοις σου, και νικήσης εν τω κρίνεσθαι σε. Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην, και εν αμαρτίαις εκίσσησε με η μήτηρ μου. Ιδού γαρ αλήθειαν ηγάπησας, τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας σου εδήλωσας μοι. Ραντιείς με υσσώπω και καθαρισθήσομαι, πλυνείς με, και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα. Απόστρεψον το πρόσωπόν σου απο των αμαρτιών μου, και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί, ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου. Μή απορρίψης με απο του προσώπου Σου, και το πνεύμα Σου το Άγιον μή αντανέλης απ' εμού.Απόδος μοι την αγαλλίασιν του Σωτηρίου σου, και πνεύματι ηγεμονικώ στήριξον με. Διδάξω ανόμους τας οδούς σου και ασεβείς επι σέ επιστρέψουσι.Ρύσαι με εξ αιμάτων, ο Θεός, ο Θεός της σωτηρίας μου, αγαλλιάσεται η γλώσσα μου την δικαιωσύνην σου.Κύριε, τα χείλη μου ανοίξεις, και το στόμα μου αναγγελεί την αίνεσιν Σου. Ότι, ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα άν, ολοκαυτόματα ούκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεό πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινώμένην, ο Θεός, ουκ εξουδενώσει. Αγάθυνον, Κύριε, εν τη ευδοκία σου την Σιών, και οικμηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ. Τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτόματα. Τότε ανοίσουσιν επι το θυσιαστήριον σου μόσχους.
Ψαλμός ΞΘ΄
Ο Θεός, εις την βοήθειαν μου πρόσχες. Κύριε, εις το βοηθείσαι μοι σπεύσον. Αισχυνθήτωσαν και εντραπήτωσαν οι ζητούντες την ψυχήν μου. Αποστραφήτωσαν εις τα οπίσο και καταισχυνθήτωσαν οι βουλώμενοι μοι κακά. Αποστραφήτωσαν παραυτίκα αισχυνόμενοι οι λέγοντες μοι. Εύγε εύγε. Αγαλλιάσθωσαν και ευφρανθήτωσαν επί σοί πάντες οι ζητούντες, ο Θεό, και λεγέτωσαν δια παντός. Μεγαλυνθήτω ο Κύριος, οι αγαπώντες το σωτήριον Σου. Εγώ δε πτωχός ειμί και πένης, ο Θεός, βοήθησον μοι.Βοηθός μου και ρύστης μου ει Σύ, Κύριε, μή χρονίσης.
Ψαλμός ΡΜΒ΄
Κύριε, εισάκουσον της προσευχής μου, ενώτησαι την δέησιν μου εν τη αληθεία σου, εισάκουσον μου εν τη δικαιωσύνη σου. Και μή εισέλθης εις κρίσιν μετα του δούλου Σου, οτι ού δικαιωθήσεται ενώπιον Σου παν ζών. Ότι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου, εταπείνωσεν εις γήν την ζωήν μου. Εκάθισέ με εν σκοτεινοίς, ως νεκρούς αιώνος , και ηκηδίασεν επ' εμέ το πνεύμα μου, εν εμοί εταράχθη η καρδία μου. Εμνήσθην ημερών αρχαίων , εμελέτησα εν πάσι τοις έργοις Σου , εν ποιήμασι των χειρών Σου εμελέτων. Διεπέτασα προς Σέ τας χείρας μου, η ψυχή μου ως γή άνυδρος Σοι. Ταχύ εισάκουσον μου, Κύριε, εξέλιπε το πνεύμα μου. Μή αποστρέψης το πρόσωπόν Σου απ' εμού, και ομοιωθήσομαι τοις καταβαίνουσιν εις λάκκον. Ακουστόν ποίησον μοι το πρωί το έλεος Σου, ότι επι Σοί ήλπισα. Γνώρισον μοι, Κύριε, οδόν εν η πορεύσομαι, οτι προς Σέ ήρα την ψυχήν μου. Εξελού με εκ των εχθρών μου, Κύριε, προς Σέ κατέφυγον, δίδαξον με του ποιείν το Θέλημα σου, οτι σύ ει ο Θεός μου. Το πνεύμα Σου το αγαθόν οδηγήσει με εν γή ευθεία, ένεκεν του ονόματος Σου, Κύριε ζήσεις με.Εν τη δικαιοσήνη Σου, εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου, και απολείς πάντας τους εχθρούς μου, οτι εγώ δούλος Σου ειμί.
Το Σύμβολο της Πίστεως
Πιστεύω εις ένα Θεόν, Πατέρα παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γής, ορατών τε πάντων και αοράτων. Και εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν, τον Υιόν του Θεού τον μονογενή, τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων. Φώς εκ φωτός, Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθηνού γεννηθέντα, ου ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, δι' ου τα πάντα εγένετο. Τον δι' ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου και ενανθρωπήσαντα. Σταυρωθέντα τε υπερ ημών επι Ποντίου Πιλάτου και παθόντα και ταφέντα. Και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατα τας Γραφάς. Και ανελθόντα εις τους ουρανούς και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός, Και πάλιν ερχόμενον μετα δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς, ού της βασιλείας ούκ έσται τέλος. Και εις το Πνεύμα το Άγιον, το Κύριον, το ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν δια των προφητών. Εις μίαν, αγίαν, καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν. Ομολογώ εν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών. Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών. Και ζωήν του μέλλοντος αιώνος. Αμήν.
Άξιον εστίν, ως αληθώς, μακαρίζειν σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον και Μητέρα του Θεού ημών.Την τιμιωτέραν των Χερουβείμ, και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, την όντως Θεοτόκον,σέ μεγαλύνομεν.
Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος ελέησον ημάς. (τρείς φορές).
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίο Πνεύματι και νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Παναγία τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε ιλάσθητι ταις αμαρτίας ημών, Δέσποτα συγχώρισον τας ανομίας ημίν, Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματος Σου.
Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίο Πνεύματι και νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Πάτερ ημών, ο εν τοίς ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομα Σου, ελθέτω η βασιλεία Σου, γεννηθήτω το θέλημα Σου ως εν ουρανό και επι της γής.Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλα ρύσαι ημάς απο του πονηρού…Αμήν.
Δόξα σοι, Βασιλεύ, Θεέ Παντοκράτορ, ότι τη θεία σου και φιλανθρώπω προνοία ηξίωσας με τον αμαρτωλόν και ανάξιον εξ ύπνου αναστήναι. Δέξαι, Κύριε, και την φωνήν της δεήσεώς μου, ως των αγίων και νοερών σου Δυνάμεων, και ευδόκησον εν καρδία καθαρά και πνεύματι ταπεινώσεως προσενεχθήναι Σοι την εκ των ρυπαρών χειλέων μου αίνεσιν, όπως καγώ κοινωνός γένωμαιτων φρονίμων Παρθένων εν φαίδρα λαμπηδόνι της ψυχής μου, και δοξάζω Σέ, τον εν Πατρί και Πνεύματι δοξαζόμενον Θεόν Λόγον. Αμήν.
Εκ του ύπνου εξανιστάμενος, ευχαριστώ Σοι, Αγία Τριάς, ότι δια την πολλήν Σου αγαθότητα και μακροθυμίαν ούκ οργίσθης εμοί τω ραθύμω και αμαρτωλώ, ουδέ συναπόλεσας με ταις ανομίαις μου, αλλ' εφιλανθρωπεύσω συνήθως και προς απόγνωσιν κείμενον ήγειρας με, εις το ορθρίσαι και δοξολογήσαι το κράτος Σου. Και νύν φώτισον μου τα όμματα της διανοίας, άνοιξον μου το στόμα, του μελετάν τα λόγια Σου, και ποιείν το θέλημα Σου, και ψάλλειν Σοι εν εξομολογήσει καρδίας, και ανυμνείν το πανάγιον όνομα Σου, του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νύν, και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Εκ νυκτός ορθρίζει το πνεύμα ημών πρός σέ ο Θεός, διότι φώς τα προστάγματα σου. Δίδαξον ημάς ο Θεός την δικαιοσύνην σου, τας εντολάς σου και τα δικαιώματα σου, φώτισον τους οφθαλμούς των διανοιών ημών, μήποτε υπνώσωμεν εν αμαρτίαις εις θάνατον, απέλασον πάντα ζόφον απο των καρδιών ημών, χάρισαι ημίν τον της δικαιοσύνης Ήλιον και ανεπηρέαστον την ζωήν ημών διαφύλαξον εν τη σφραγίδι του Αγίου σου Πνεύματος, κατεύθυνον τα διαβήματα ημών εις οδόν ειρήνης, δός ημίν τον όρθρον και την ημέραν εν αγαλλιάσει, ινα Σοί τας εωθινάς αναπέμπωμεν ευχάς. Ότι Σόν το κράτος, και Σού εστίν η βασιλεία και η δύναμης και η δόξα, του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.
Αινούμεν, υμνούμεν, ευλογούμεν και ευχαριστούμεν σοί ο Θεός των Πατέρωνν ημών, ότι παρήγαγες την σκιάν της νυκτός και έδειξας ημίν πάλιν το φώς της ημέρας, αλλ' ικετεύομεν την σήν αγαθότητα. Ιλάσθητη ταις αμαρτίαις ημών και πρόσδεξαι την δέησιν ημών εν τη μεγάλη σου ευσπλαχνία, ότι προς σέ καταφεύγομεν τον ελεήμονα και παντοδύναμον Θεόν. Λάμψον εν ταις καρδίαις ημών τον αληθινόν Ήλιον της δικαιοσύνης σου, φώτισον τον νούν ημών, και τας αισθήσεις όλας διατήρησον, ίνα ως εν ημέρα ευσχημόνως περιπατούντες την οδόν των εντολών σου, καταντήσωμεν εις την ζωήν την αιώνιον, ότι παρά σοί εστίν η πηγή της ζωής, και εν απολαύσει γενέσθαι καταξιωθώμεν του απροσίτου φωτός. Ότι σύ εί ο Θεός ημών, και σοί την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίο Πνεύματι, νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Ευχαριστούμεν σοι, Κύριε, ο Θεός των σωτηριών ημών, ότι πάντα ποιείς εις ευεργεσίαν της ζωής ημών, ινα δια παντός πρός σέ αποβλέπομεν, τον σωτήρα και ευεργέτην των ημετέρων ψυχών. Ότι διανέπαυσας ημάς εν τω παρελθόντι της νυκτός μέτρω και εξήγειρας ημάς εκ των κοιτών ημών, και έστησας ημάς εις προσκύνησιν του αγίου σου ονόματος. Διό δεόμεθα σου, Κύριε, δός ημίν χάριν και δύναμιν, ινα καταξιωθώμεν ψάλλειν σοι συνετώς και προσεύχεσθαι αδιαλείπτως εν φόβω και τρόμω την εαυτών σωτηρίαν κατεργαζόμενοι. Επάκουσον, Δέσποτα, και ελέησον ημάς και σύντριψον υπό τους πόδας ημών τους αοράτους εχθρούς και πολεμίους ημών. Ότι σύ ει μόνος βοηθός και υπερασπιστής της ζωής ημών, και σέ ευλογούμεν εις τους αιώνας. Αμήν.
Ο Θεός των δυνάμεων, ο υπάρχων πρό των αιώνων και μένων εις τους αιώνας, ο Διμιουργός των απάντων, ο ποιήσας τον ήλιον εις φωτισμόν της ημέρας και την νύκτα εις ανάπαυσιν πάσης σαρκός, ευχαριστούμεν σοι, ότι διήγαγες ημάς εν ειρήνη την νύκτα και προσήγαγες τη αρχή της ημέρας εν ευχαριστία, και δεόμεθα σου, επίλαμψον ημίν τον της δικαιοσύνης σου ήλιον και ποίησον ημάς υιούς φωτός και υιούς ημέρας. Εξαπόστειλον το φώς σου το υπερουράνιον, εις το καταλάμψαι τους νοερούς οφθαλμούς ημών και κυβέρνησον πάσαν κίνησην της καρδίας ημών κατα το σοί ευάρεστον, ινα την τε παρούσαν ημέραν σωφρόνως διατελέσωμεν και πάντα τον χρόνον της ζωής ημών απροσκόπτως διαβιώσωμεν.
Δοξολογία
Δόξα εν υψίστοις Θεό, και επι γής ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία. Υμνούμεν Σε, ευλογούμεν Σε, προσκυνούμεν Σε, δοξολογούμεν Σε, ευχαριστούμεν Σοι, για την μεγάλην Σου δόξαν. Κύριε Βασιλεύ, επουράνιε Θεέ, Πάτερ παντοκράτορ. Κύριε Υιέ μονογενές, Ιησού Χριστέ, και Άγιον Πνεύμα. Κύριε ο Θεός, ο αμνός του Θεού, ο Υιός του Πατρός , ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου, ελέησον ημάς, ο αίρων τας αμαρτίας του κόσμου.Πρόσδεξαι την δέησην ημών, ο καθήμενος εν δεξιά του Πατρός, και ελέησον ημάς. Ότι Σύ ει μόνος Άγιος , Συ ει μόνος Κύριος, Ιησούς, εις δόξαν Θεού Πατρός. Αμήν. Καθ' εκάστην ημέραν ευλογήσω Σε και αινέσω το όνομα σου εις τον αιώνα, και εις τον αιώνα του αιώνος.
Κύριε, καταφυγή εγεννήθης ημίν εν γενεά και γενεά.Εγώ είπα, Κύριε ελέησον με, ίασαι την ψυχήν μου, ότι ήμαρτον Σοι. Κύριε, προς σέ κατέφυγον, δίδαξον με του ποιείν το θέλημά σου, οτι Συ ει ο Θεός μου. Ότι παρά σοί πηγή ζωής, εν τω φωτί Σου οψόμεθα φώς.Παράτεινον το έλεος Σου τοις γινώσκουσι Σε. Καταξίωσον, Κύριε, εν τη νυκτί ταύτη αναμαρτήτους φυλαχθήναι ημάς.Ευλογητός ει Κύριε, ο Θεός των Πατέρων ημών, και αινετόν και δεδοξασμένον το όνομα Σου εις τους αιώνας. Αμήν.Γένειτο, Κύριε,το έλεος Σου εφ' ημάς, καθάπερ ηλπίσαμεν επι Σέ. Ευλογητός εί, Κύριε ο Θεός των πατέρων ημών και αινετόν και δεδοξασμένον το όνομα Σου εις τους αιώνας. Αμήν. Γένοιτο, Κύριε, το έλεος Σου εφ' ημάς, καθάπερ ηλπίσαμεν επι Σέ. Ευλογητός ει, Δέσποτα, συνέτισον με τα δικαιώματα σου, Ευλογητός ει, Άγιε φώτισον με τοις δικαιώμασι Σου. Κύριε το έλεος σου εις τον αιώνα, τα έργα των χειρών Σου μή παρίδης. Σοι πρέπει αίνος, Σοι πρέπει ύμνος, Σοι δόξα πρέπει, τω Πατρί και το Υιώ και το Αγίο Πνεύματι, νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Ευχή εις την Αγία Τριάδα
Δόξα σοι ο Θεός ημών δόξα σοι. Δόξα σοι Κύριος ο Θεός ημών, ο αεί παρορών τας αμαρτίας ημών. Δόξα σοι Κύριε ο Θεός ημών, ο καταξίωσας με και την σήμερον θεάσασθαι. Δόξα Σοί Παναγία Τριάς ο Θεός ημών. Προσκυνώ την αγαθότητά σου την ανεκδιήγητον, Υμνώ την μακροθυμία σου την ανεξιχνίαστον. Ευχαριστώ και δοξολογώ το αμέτρητον σου έλεος, ότι μυρίων κολάσεων και τιμωριών όντα άξιον, ελεείς και ευεργετείς με μυρίαις ευεργεσίαις. Δόξα σοι Κύριε ο Θεός ημών πάντων ένεκα.
Ο εξαποστέλων το φώς και πορεύεται, ο ανατέλλων τον ήλιον επι δικαίους και αδίκους, πονηρούς τε και αγαθούς, ο ποιόν όρθρων και φωτίζων πάσαν την οικουμένην, φώτισον και ημών τας καρδίας, Δέσποτα, των απάντων, χάρισαι ημίν εν τη παρούση ημέρα ευαρεστείν Σοί, διαφυλάττων ημάς απο πάσης αμαρτίας, και πάσης πονηράς πράξεως, ρυόμενος ημάς απο παντός βέλους πετομένου ημέρας, και πάσης αντικειμένης δυνάμεως. Πρεσβείαις της Παναχράντου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, των αυλον σου λειτουργών και επουρανίων Δυνάμεων, και πάντων των αγίων των απ' αιώνος Σοί ευαρεστησάντων. Σόν γαρ εστί το ελεείν, και σώζειν ημάς, ο Θεός ημών, και Σοί την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί, και τω Υιώ και τω αγίω Πνεύματι, νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Ευχή εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον
Παναγία Δέσποινα Θεοτόκε, του κόσμου Κυρία, το καύχημα μου, η ελπίς μου, η καταφυγή μου, η προστασία μου, η σκέπη, η παραμυθία, το αγαλλίαμα μου. Κυριευθέντα με υπο πολλών πταισμάτων, ελέησον και δείξον τα φιλάνθρωπα Σου σπλάγχνα εις εμέ τον αμαρτωλόν και παμβέβηλον. Η το Φώς το αληθινόν τεκούσα, φώτισον τους νοητούς οφθαλμούς της καρδίας μου. Η την πηγήν της αθανασίας κυήσασα, ζωοποίησόν με τον τεθανατωμένον τη αμαρτία. Η αγαθή του αγαθού, η φιλάνθρωπος του φιλανθρώπου, η ελεήμων του ελεήμονος και πανοικτίρμονος Θεού Μήτηρ, δος κατάνυξην και συντριβήν εν τη καρδία μου και ανάκλησιν εν ταις αιχμαλωσίαις των διαλογισμών μου. Και δώρησαι μοι κατώδυνον και επίπονον διάνοιαν εν τη παρούση δοξολογία Σου και παράσχου μοι δάκρυα μετανοίας και κατανύξεως εις το υμνείν και δοξάζειν το Πανάγιον όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Μνήσθητι, Δέσποτα φιλάνθρωπε, ο Θεός ημών, πάντων των ευσεβών και ορθοδόξων Χριστιανών. 'Ετι μνήσθητη, Κύριε, των ασθενούντων, των αιχμαλώτων, των αγνοουμένων, των εγκλωβισμένων, των εν αποδιμίαις όντων, των εν θαλάσση, αέρι πλεόντων και εν ξηρά ταξιδευόντων, των εν θλίψεσι, των εν ανάγκαις. Έτι και υπέρ των ελεούντων, των μισούντων και αγαπώντων ημάς και των λοιπών. Μνήσθητι Κύριε, και υπέρ πάντων των ευσεβώς κεκοιμημένων προπατόρων, πατέρων, και αδελφών και συγγενών, και παντός ορθοδόξου, και υπέρ πάντων των απο περάτων εώς περάτων της οικουμένης, και ελέησον και αξίωσον πάντας ημάς εις την βασιλείαν σου την επουράνιον.
Άξιον εστιν, ως αληθώς, μακαρίζειν σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον και Μητέρα του Θεού ημών.Την τιμιωτέραν των Χερουβείμ και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, την όντος Θεοτόκον, Σε μεγαλύνομεν.
Δι' ευχών των αγίων πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν.
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.
Δόξα σοι ο Θεός ημών, δόξα σοι.
Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, το πνεύμα της αληθείας, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς απο πάσης κηλίδος και σώσον Αγαθέ τας ψυχάς ημών.
Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος ελέησον ημάς. (τρείς φορές).
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίο Πνεύματι και νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Παναγία τριάς, ελέησον ημάς.Κύριε ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρισον τας ανομίας ημίν. Άγιε, επίσκεψε και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματος σου.
Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίο Πνεύματι και νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Πάτερ ημών, ο εν τοίς ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομα Σου, ελθέτω η βασιλεία Σου, γεννηθήτω το θέλημα Σου ως εν ουρανό και επι της γής.Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλα ρύσαι ημάς απο του πονηρού.
Ότι σού εστιν η βασιλεία και η δύναμης και η δόξα, του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Κύριε ελέησον. (δώδεκα φορές).
Δεύτε προσκυνήσομεν και προσπέσωμεν τω Βασιλεί ημών Θεώ.
Δεύτε προσκυνήσομεν και προσπέσωμεν Χριστό τω Βασιλεί ημών Θεώ.
Δεύτε προσκυνήσομεν και προσπέσωμεν Αυτώ Χρισώ τω Βασιλεί και Θεώ ημών.
Κύριε ελέησον (δώδεκα φορές)
Εξεγερθέντες του ύπνου προσπίπτομεν Σοι, Αγαθέ, και των Αγγέλων τον ύμνον βοώμεν Σοί.Δυνατέ, Άγιος,
Άγιος, Άγιος εί ο Θεός, δια της Θεοτόκου ελέησον ημάς.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.
Της κλίνης και του ύπνου εξεγείρας με Κύριε, τον νούν μου φώτισον, και την καρδίαν και τα χείλη μου άνοιξον, εις το υμνείν Σε, Αγία Τριάς, Άγιος, Άγιος, Άγιος εί ο Θεός, διά της Θεοτόκου ελέησον ημάς.
Και νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Αθρόον ο Κριτής επελεύσεται, και εκάστου αι πράξεις γυμνοθήσονται, αλλά φόβω κράξωμεν εν τω μέσω της νυκτός, Άγιος, Άγιος, Άγιος εί ο Θεός, διά της Θεοτόκου ελέησον ημάς.
Ψαλμός Ν΄
Ελέησον με, ο Θεός, κατά το μέγα έλεος σου και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημά μου.Επι πλείον πλύνον με απο της ανομίας μου και απο της αμαρτίας μου καθάρισον με. Ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω, και η αμαρτία μου ενώπιον μου εστί δια παντός. Σοί μόνω ήμαρτον, και το πονηρόν ενώπιον σου εποίησα, όπως άν δικαιωθής εν τοις λόγοις σου, και νικήσης εν τω κρίνεσθαι σε. Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην, και εν αμαρτίαις εκίσσησε με η μήτηρ μου. Ιδού γαρ αλήθειαν ηγάπησας, τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας σου εδήλωσας μοι. Ραντιείς με υσσώπω και καθαρισθήσομαι, πλυνείς με, και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα. Απόστρεψον το πρόσωπόν σου απο των αμαρτιών μου, και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί, ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου. Μή απορρίψης με απο του προσώπου Σου, και το πνεύμα Σου το Άγιον μή αντανέλης απ' εμού.Απόδος μοι την αγαλλίασιν του Σωτηρίου σου, και πνεύματι ηγεμονικώ στήριξον με. Διδάξω ανόμους τας οδούς σου και ασεβείς επι σέ επιστρέψουσι.Ρύσαι με εξ αιμάτων, ο Θεός, ο Θεός της σωτηρίας μου, αγαλλιάσεται η γλώσσα μου την δικαιωσύνην σου.Κύριε, τα χείλη μου ανοίξεις, και το στόμα μου αναγγελεί την αίνεσιν Σου. Ότι, ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα άν, ολοκαυτόματα ούκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεό πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινώμένην, ο Θεός, ουκ εξουδενώσει. Αγάθυνον, Κύριε, εν τη ευδοκία σου την Σιών, και οικμηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ. Τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτόματα. Τότε ανοίσουσιν επι το θυσιαστήριον σου μόσχους.
Ψαλμός ΞΘ΄
Ο Θεός, εις την βοήθειαν μου πρόσχες. Κύριε, εις το βοηθείσαι μοι σπεύσον. Αισχυνθήτωσαν και εντραπήτωσαν οι ζητούντες την ψυχήν μου. Αποστραφήτωσαν εις τα οπίσο και καταισχυνθήτωσαν οι βουλώμενοι μοι κακά. Αποστραφήτωσαν παραυτίκα αισχυνόμενοι οι λέγοντες μοι. Εύγε εύγε. Αγαλλιάσθωσαν και ευφρανθήτωσαν επί σοί πάντες οι ζητούντες, ο Θεό, και λεγέτωσαν δια παντός. Μεγαλυνθήτω ο Κύριος, οι αγαπώντες το σωτήριον Σου. Εγώ δε πτωχός ειμί και πένης, ο Θεός, βοήθησον μοι.Βοηθός μου και ρύστης μου ει Σύ, Κύριε, μή χρονίσης.
Ψαλμός ΡΜΒ΄
Κύριε, εισάκουσον της προσευχής μου, ενώτησαι την δέησιν μου εν τη αληθεία σου, εισάκουσον μου εν τη δικαιωσύνη σου. Και μή εισέλθης εις κρίσιν μετα του δούλου Σου, οτι ού δικαιωθήσεται ενώπιον Σου παν ζών. Ότι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου, εταπείνωσεν εις γήν την ζωήν μου. Εκάθισέ με εν σκοτεινοίς, ως νεκρούς αιώνος , και ηκηδίασεν επ' εμέ το πνεύμα μου, εν εμοί εταράχθη η καρδία μου. Εμνήσθην ημερών αρχαίων , εμελέτησα εν πάσι τοις έργοις Σου , εν ποιήμασι των χειρών Σου εμελέτων. Διεπέτασα προς Σέ τας χείρας μου, η ψυχή μου ως γή άνυδρος Σοι. Ταχύ εισάκουσον μου, Κύριε, εξέλιπε το πνεύμα μου. Μή αποστρέψης το πρόσωπόν Σου απ' εμού, και ομοιωθήσομαι τοις καταβαίνουσιν εις λάκκον. Ακουστόν ποίησον μοι το πρωί το έλεος Σου, ότι επι Σοί ήλπισα. Γνώρισον μοι, Κύριε, οδόν εν η πορεύσομαι, οτι προς Σέ ήρα την ψυχήν μου. Εξελού με εκ των εχθρών μου, Κύριε, προς Σέ κατέφυγον, δίδαξον με του ποιείν το Θέλημα σου, οτι σύ ει ο Θεός μου. Το πνεύμα Σου το αγαθόν οδηγήσει με εν γή ευθεία, ένεκεν του ονόματος Σου, Κύριε ζήσεις με.Εν τη δικαιοσήνη Σου, εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου, και απολείς πάντας τους εχθρούς μου, οτι εγώ δούλος Σου ειμί.
Το Σύμβολο της Πίστεως
Πιστεύω εις ένα Θεόν, Πατέρα παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γής, ορατών τε πάντων και αοράτων. Και εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν, τον Υιόν του Θεού τον μονογενή, τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων. Φώς εκ φωτός, Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθηνού γεννηθέντα, ου ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, δι' ου τα πάντα εγένετο. Τον δι' ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου και ενανθρωπήσαντα. Σταυρωθέντα τε υπερ ημών επι Ποντίου Πιλάτου και παθόντα και ταφέντα. Και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατα τας Γραφάς. Και ανελθόντα εις τους ουρανούς και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός, Και πάλιν ερχόμενον μετα δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς, ού της βασιλείας ούκ έσται τέλος. Και εις το Πνεύμα το Άγιον, το Κύριον, το ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν δια των προφητών. Εις μίαν, αγίαν, καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν. Ομολογώ εν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών. Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών. Και ζωήν του μέλλοντος αιώνος. Αμήν.
Άξιον εστίν, ως αληθώς, μακαρίζειν σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον και Μητέρα του Θεού ημών.Την τιμιωτέραν των Χερουβείμ, και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, την όντως Θεοτόκον,σέ μεγαλύνομεν.
Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος ελέησον ημάς. (τρείς φορές).
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίο Πνεύματι και νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Παναγία τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε ιλάσθητι ταις αμαρτίας ημών, Δέσποτα συγχώρισον τας ανομίας ημίν, Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματος Σου.
Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίο Πνεύματι και νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Πάτερ ημών, ο εν τοίς ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομα Σου, ελθέτω η βασιλεία Σου, γεννηθήτω το θέλημα Σου ως εν ουρανό και επι της γής.Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλα ρύσαι ημάς απο του πονηρού…Αμήν.
Δόξα σοι, Βασιλεύ, Θεέ Παντοκράτορ, ότι τη θεία σου και φιλανθρώπω προνοία ηξίωσας με τον αμαρτωλόν και ανάξιον εξ ύπνου αναστήναι. Δέξαι, Κύριε, και την φωνήν της δεήσεώς μου, ως των αγίων και νοερών σου Δυνάμεων, και ευδόκησον εν καρδία καθαρά και πνεύματι ταπεινώσεως προσενεχθήναι Σοι την εκ των ρυπαρών χειλέων μου αίνεσιν, όπως καγώ κοινωνός γένωμαιτων φρονίμων Παρθένων εν φαίδρα λαμπηδόνι της ψυχής μου, και δοξάζω Σέ, τον εν Πατρί και Πνεύματι δοξαζόμενον Θεόν Λόγον. Αμήν.
Εκ του ύπνου εξανιστάμενος, ευχαριστώ Σοι, Αγία Τριάς, ότι δια την πολλήν Σου αγαθότητα και μακροθυμίαν ούκ οργίσθης εμοί τω ραθύμω και αμαρτωλώ, ουδέ συναπόλεσας με ταις ανομίαις μου, αλλ' εφιλανθρωπεύσω συνήθως και προς απόγνωσιν κείμενον ήγειρας με, εις το ορθρίσαι και δοξολογήσαι το κράτος Σου. Και νύν φώτισον μου τα όμματα της διανοίας, άνοιξον μου το στόμα, του μελετάν τα λόγια Σου, και ποιείν το θέλημα Σου, και ψάλλειν Σοι εν εξομολογήσει καρδίας, και ανυμνείν το πανάγιον όνομα Σου, του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νύν, και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Εκ νυκτός ορθρίζει το πνεύμα ημών πρός σέ ο Θεός, διότι φώς τα προστάγματα σου. Δίδαξον ημάς ο Θεός την δικαιοσύνην σου, τας εντολάς σου και τα δικαιώματα σου, φώτισον τους οφθαλμούς των διανοιών ημών, μήποτε υπνώσωμεν εν αμαρτίαις εις θάνατον, απέλασον πάντα ζόφον απο των καρδιών ημών, χάρισαι ημίν τον της δικαιοσύνης Ήλιον και ανεπηρέαστον την ζωήν ημών διαφύλαξον εν τη σφραγίδι του Αγίου σου Πνεύματος, κατεύθυνον τα διαβήματα ημών εις οδόν ειρήνης, δός ημίν τον όρθρον και την ημέραν εν αγαλλιάσει, ινα Σοί τας εωθινάς αναπέμπωμεν ευχάς. Ότι Σόν το κράτος, και Σού εστίν η βασιλεία και η δύναμης και η δόξα, του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.
Αινούμεν, υμνούμεν, ευλογούμεν και ευχαριστούμεν σοί ο Θεός των Πατέρωνν ημών, ότι παρήγαγες την σκιάν της νυκτός και έδειξας ημίν πάλιν το φώς της ημέρας, αλλ' ικετεύομεν την σήν αγαθότητα. Ιλάσθητη ταις αμαρτίαις ημών και πρόσδεξαι την δέησιν ημών εν τη μεγάλη σου ευσπλαχνία, ότι προς σέ καταφεύγομεν τον ελεήμονα και παντοδύναμον Θεόν. Λάμψον εν ταις καρδίαις ημών τον αληθινόν Ήλιον της δικαιοσύνης σου, φώτισον τον νούν ημών, και τας αισθήσεις όλας διατήρησον, ίνα ως εν ημέρα ευσχημόνως περιπατούντες την οδόν των εντολών σου, καταντήσωμεν εις την ζωήν την αιώνιον, ότι παρά σοί εστίν η πηγή της ζωής, και εν απολαύσει γενέσθαι καταξιωθώμεν του απροσίτου φωτός. Ότι σύ εί ο Θεός ημών, και σοί την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίο Πνεύματι, νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Ευχαριστούμεν σοι, Κύριε, ο Θεός των σωτηριών ημών, ότι πάντα ποιείς εις ευεργεσίαν της ζωής ημών, ινα δια παντός πρός σέ αποβλέπομεν, τον σωτήρα και ευεργέτην των ημετέρων ψυχών. Ότι διανέπαυσας ημάς εν τω παρελθόντι της νυκτός μέτρω και εξήγειρας ημάς εκ των κοιτών ημών, και έστησας ημάς εις προσκύνησιν του αγίου σου ονόματος. Διό δεόμεθα σου, Κύριε, δός ημίν χάριν και δύναμιν, ινα καταξιωθώμεν ψάλλειν σοι συνετώς και προσεύχεσθαι αδιαλείπτως εν φόβω και τρόμω την εαυτών σωτηρίαν κατεργαζόμενοι. Επάκουσον, Δέσποτα, και ελέησον ημάς και σύντριψον υπό τους πόδας ημών τους αοράτους εχθρούς και πολεμίους ημών. Ότι σύ ει μόνος βοηθός και υπερασπιστής της ζωής ημών, και σέ ευλογούμεν εις τους αιώνας. Αμήν.
Ο Θεός των δυνάμεων, ο υπάρχων πρό των αιώνων και μένων εις τους αιώνας, ο Διμιουργός των απάντων, ο ποιήσας τον ήλιον εις φωτισμόν της ημέρας και την νύκτα εις ανάπαυσιν πάσης σαρκός, ευχαριστούμεν σοι, ότι διήγαγες ημάς εν ειρήνη την νύκτα και προσήγαγες τη αρχή της ημέρας εν ευχαριστία, και δεόμεθα σου, επίλαμψον ημίν τον της δικαιοσύνης σου ήλιον και ποίησον ημάς υιούς φωτός και υιούς ημέρας. Εξαπόστειλον το φώς σου το υπερουράνιον, εις το καταλάμψαι τους νοερούς οφθαλμούς ημών και κυβέρνησον πάσαν κίνησην της καρδίας ημών κατα το σοί ευάρεστον, ινα την τε παρούσαν ημέραν σωφρόνως διατελέσωμεν και πάντα τον χρόνον της ζωής ημών απροσκόπτως διαβιώσωμεν.
Δοξολογία
Δόξα εν υψίστοις Θεό, και επι γής ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία. Υμνούμεν Σε, ευλογούμεν Σε, προσκυνούμεν Σε, δοξολογούμεν Σε, ευχαριστούμεν Σοι, για την μεγάλην Σου δόξαν. Κύριε Βασιλεύ, επουράνιε Θεέ, Πάτερ παντοκράτορ. Κύριε Υιέ μονογενές, Ιησού Χριστέ, και Άγιον Πνεύμα. Κύριε ο Θεός, ο αμνός του Θεού, ο Υιός του Πατρός , ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου, ελέησον ημάς, ο αίρων τας αμαρτίας του κόσμου.Πρόσδεξαι την δέησην ημών, ο καθήμενος εν δεξιά του Πατρός, και ελέησον ημάς. Ότι Σύ ει μόνος Άγιος , Συ ει μόνος Κύριος, Ιησούς, εις δόξαν Θεού Πατρός. Αμήν. Καθ' εκάστην ημέραν ευλογήσω Σε και αινέσω το όνομα σου εις τον αιώνα, και εις τον αιώνα του αιώνος.
Κύριε, καταφυγή εγεννήθης ημίν εν γενεά και γενεά.Εγώ είπα, Κύριε ελέησον με, ίασαι την ψυχήν μου, ότι ήμαρτον Σοι. Κύριε, προς σέ κατέφυγον, δίδαξον με του ποιείν το θέλημά σου, οτι Συ ει ο Θεός μου. Ότι παρά σοί πηγή ζωής, εν τω φωτί Σου οψόμεθα φώς.Παράτεινον το έλεος Σου τοις γινώσκουσι Σε. Καταξίωσον, Κύριε, εν τη νυκτί ταύτη αναμαρτήτους φυλαχθήναι ημάς.Ευλογητός ει Κύριε, ο Θεός των Πατέρων ημών, και αινετόν και δεδοξασμένον το όνομα Σου εις τους αιώνας. Αμήν.Γένειτο, Κύριε,το έλεος Σου εφ' ημάς, καθάπερ ηλπίσαμεν επι Σέ. Ευλογητός εί, Κύριε ο Θεός των πατέρων ημών και αινετόν και δεδοξασμένον το όνομα Σου εις τους αιώνας. Αμήν. Γένοιτο, Κύριε, το έλεος Σου εφ' ημάς, καθάπερ ηλπίσαμεν επι Σέ. Ευλογητός ει, Δέσποτα, συνέτισον με τα δικαιώματα σου, Ευλογητός ει, Άγιε φώτισον με τοις δικαιώμασι Σου. Κύριε το έλεος σου εις τον αιώνα, τα έργα των χειρών Σου μή παρίδης. Σοι πρέπει αίνος, Σοι πρέπει ύμνος, Σοι δόξα πρέπει, τω Πατρί και το Υιώ και το Αγίο Πνεύματι, νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Ευχή εις την Αγία Τριάδα
Δόξα σοι ο Θεός ημών δόξα σοι. Δόξα σοι Κύριος ο Θεός ημών, ο αεί παρορών τας αμαρτίας ημών. Δόξα σοι Κύριε ο Θεός ημών, ο καταξίωσας με και την σήμερον θεάσασθαι. Δόξα Σοί Παναγία Τριάς ο Θεός ημών. Προσκυνώ την αγαθότητά σου την ανεκδιήγητον, Υμνώ την μακροθυμία σου την ανεξιχνίαστον. Ευχαριστώ και δοξολογώ το αμέτρητον σου έλεος, ότι μυρίων κολάσεων και τιμωριών όντα άξιον, ελεείς και ευεργετείς με μυρίαις ευεργεσίαις. Δόξα σοι Κύριε ο Θεός ημών πάντων ένεκα.
Ο εξαποστέλων το φώς και πορεύεται, ο ανατέλλων τον ήλιον επι δικαίους και αδίκους, πονηρούς τε και αγαθούς, ο ποιόν όρθρων και φωτίζων πάσαν την οικουμένην, φώτισον και ημών τας καρδίας, Δέσποτα, των απάντων, χάρισαι ημίν εν τη παρούση ημέρα ευαρεστείν Σοί, διαφυλάττων ημάς απο πάσης αμαρτίας, και πάσης πονηράς πράξεως, ρυόμενος ημάς απο παντός βέλους πετομένου ημέρας, και πάσης αντικειμένης δυνάμεως. Πρεσβείαις της Παναχράντου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, των αυλον σου λειτουργών και επουρανίων Δυνάμεων, και πάντων των αγίων των απ' αιώνος Σοί ευαρεστησάντων. Σόν γαρ εστί το ελεείν, και σώζειν ημάς, ο Θεός ημών, και Σοί την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί, και τω Υιώ και τω αγίω Πνεύματι, νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Ευχή εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον
Παναγία Δέσποινα Θεοτόκε, του κόσμου Κυρία, το καύχημα μου, η ελπίς μου, η καταφυγή μου, η προστασία μου, η σκέπη, η παραμυθία, το αγαλλίαμα μου. Κυριευθέντα με υπο πολλών πταισμάτων, ελέησον και δείξον τα φιλάνθρωπα Σου σπλάγχνα εις εμέ τον αμαρτωλόν και παμβέβηλον. Η το Φώς το αληθινόν τεκούσα, φώτισον τους νοητούς οφθαλμούς της καρδίας μου. Η την πηγήν της αθανασίας κυήσασα, ζωοποίησόν με τον τεθανατωμένον τη αμαρτία. Η αγαθή του αγαθού, η φιλάνθρωπος του φιλανθρώπου, η ελεήμων του ελεήμονος και πανοικτίρμονος Θεού Μήτηρ, δος κατάνυξην και συντριβήν εν τη καρδία μου και ανάκλησιν εν ταις αιχμαλωσίαις των διαλογισμών μου. Και δώρησαι μοι κατώδυνον και επίπονον διάνοιαν εν τη παρούση δοξολογία Σου και παράσχου μοι δάκρυα μετανοίας και κατανύξεως εις το υμνείν και δοξάζειν το Πανάγιον όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Μνήσθητι, Δέσποτα φιλάνθρωπε, ο Θεός ημών, πάντων των ευσεβών και ορθοδόξων Χριστιανών. 'Ετι μνήσθητη, Κύριε, των ασθενούντων, των αιχμαλώτων, των αγνοουμένων, των εγκλωβισμένων, των εν αποδιμίαις όντων, των εν θαλάσση, αέρι πλεόντων και εν ξηρά ταξιδευόντων, των εν θλίψεσι, των εν ανάγκαις. Έτι και υπέρ των ελεούντων, των μισούντων και αγαπώντων ημάς και των λοιπών. Μνήσθητι Κύριε, και υπέρ πάντων των ευσεβώς κεκοιμημένων προπατόρων, πατέρων, και αδελφών και συγγενών, και παντός ορθοδόξου, και υπέρ πάντων των απο περάτων εώς περάτων της οικουμένης, και ελέησον και αξίωσον πάντας ημάς εις την βασιλείαν σου την επουράνιον.
Άξιον εστιν, ως αληθώς, μακαρίζειν σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον και Μητέρα του Θεού ημών.Την τιμιωτέραν των Χερουβείμ και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, την όντος Θεοτόκον, Σε μεγαλύνομεν.
Δι' ευχών των αγίων πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν.
Γνωρισόν μοι Κύριε, οδόν εν η πορεύσομαι, ότι προς σέ ήρα την ψυχήν μου..
Re: Προσευχές
ΕΓΚΩΜΙΑ
Εις τον Όσιον και Θεοφόρον Πατέρα ημών
Πορφύριον τον Καυσοκαλυβίτην,
τον διορατικόν και θαυματουργόν.
Ποίημα Ευαγγέλου Χρ. Καραδήμου,
ου η ακροστιχίς εν ταις τρισίν στάσεσι:
«Πορφύριε, δέχου άσμα Ευαγγέλου, ευγνωμονούντος».
ΣΤΑΣΙΣ Α΄.
Ήχος πλ. α΄. «Η ζωή εν τάφω.»
Μακαρίζομέν σε,
Εκκλησίας χοροί,
μύστην Άθωνος τον μέγαν, Πορφύριε,
και οσίων εγκοσμίων καλλονήν.
Μακαρίζομέν σε,
ευγνωμόνως πιστοί,
των θαυμάτων σου το πλήθος κηρύττοντες,
και ζητούντες σου την θείαν αρωγήν.
Και τα επόμενα, έχοντα τήνδε την ακροστιχίδα:
«ΠΟΡΦΥΡΙΕ ΔΕΧΟΥ»
Παρθενία λάμπων
σώματι και ψυχή,
διοράσεως εδέχθης το χάρισμα,
εν τω Άθωνι πιστώς διακονών.
Ουρανών πολίτης
εν τη γη γεγονώς,
και αγγέλων τον χορόν συ εξέπληξας,
μεγαλύνων ταπεινώσει τον Θεόν.
Ριζωθείς εν φόβω
του Θεού εκ παιδός,
ώσπερ φοίνιξ εν ερήμω εξήνθησας,
μοναζόντων καταστάς υπογραμμός.
Φωτισμόν εδέχθης
και σοφίαν Θεού
και μυστήρια του κόσμου ηρμήνευες,
προκαλών τον θαυμασμόν και των σοφών.
Υπηρέτης ώφθης
της αγάπης Χριστού,
ταπεινώς διακονών προσιόντας σοι
αιτουμένους τε το έλεος Αυτού.
Ρόδον γης Ευβοίας
την Ελλάδα κοσμούν
και αστέρα Εκκλησίας σε έγνωμεν,
πάτερ όσιε, χαράς αγνής κρουνέ.
Ιατρός παντοίων
νοσημάτων, σοφέ,
σώματός τε και ψυχής αναδέδειξαι,
θεία χάριτι ιάσεις χορηγών.
Ευσπλαγχνίας, πάτερ,
απεδείχθης πηγή,
και ροαίς των σων δακρύων κατήρδευες
εν ευχαίς σου τας ερήμους των ψυχών.
Δέχου νυν τε, πάτερ,
υμνωδίας υμών,
των τιμώντων σου την μνήμην πανίερον
και ψαλλόντων ευγνωμόνως προς Θεόν.
Ευλογίας πέμψον
ουρανόθεν ημίν,
πάτερ όσιε, και φύλαξον άπαντας
εκ κινδύνων και παντοίων πειρασμών.
Χαρισμάτων πλήθος
Παρακλήτου λαβών,
Εκκλησίαν αρεταίς σου εκόσμησας
ιερέων καταστάς υπογραμμός.
Δόξα. Τριαδικόν.
Όλος φως εγένου,
Τρισηλίου φωτός
την ανταύγειαν δεχθείς εν τη κλίνη σου,
της Τριάδος μυστικέ ιερουργέ.
Και νυν. Θεοτοκίον.
Υπερβάσαν πάντας
ουρανούς αληθώς
δόξαν θείαν σου τιμώμεν, Πανάμωμε,
ικετεύοντες σωθήναι εκ δεινών.
ΣΤΑΣΙΣ Β΄.
Ήχος πλ. α΄. «Άξιον εστιν.»
Άξιόν εστι
μεγαλύνειν τον Χριστόν εν ύμνοις,
ότι τον Πορφύριον έδειξεν
νέον άστρον Εκκλησίας φαεινόν.
Άξιόν εστι
μακαρίζειν σε των ιερέων
και των μοναζόντων αγλάϊσμα,
τον αθλήσαντα εν κόσμω ευκλεώς.
Και τα επόμενα, έχοντα τήνδε την ακροστιχίδα:
«ΑΣΜΑ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ»
Άθωνος λαμπρόν
το εκπύρσευμα και νέον ώφθης,
Καυσοκαλυβίοις ασκούμενος,
του Βελίαρ καταλύσας την ισχύν.
Σώμα συν ψυχή
αγιάσας ταπεινώσει, πάτερ,
όργανον κατέστης του Πνεύματος,
χαρισμάτων πληρωθείς παντοειδών.
Μέμνησο ημών
τοις αγγέλοις συγχορεύων, πάτερ,
και ευχαίς αγίαις σου δώρησαι
νοσημάτων εκ δεινών απαλλαγήν.
Άνθεσι, πιστοί,
καταστέψωμεν θείαν εικόνα
Πορφυρίου Γέροντος άπαντες,
του παρέχοντος ιάματα ημίν.
Εύρες τον Χριστόν,
εκ παιδός ποθήσας τούτον, πάτερ,
και εν κόσμω και εν τω Άθωνι
εκελάδησας Αυτώ ως αηδών.
Ύψος ουρανών
και υπέρτερον τη ταπεινώσει
και υπακοή σου προσήγγισας,
αδαμάντινος δειχθείς εν μοναχοίς.
Άθως και Σινά
εγκαυχώνται επί Πορφυρίω,
φίλω του Χριστού χρηματίσαντι
και ναώ του Παρακλήτου ιερώ.
Γέρα ως των σων
προς Βελίαρ, πάτερ, παλαισμάτων
πλούτος χαρισμάτων εδόθη σοι,
αναδείξας σε τοις πάσι θαυμαστόν.
Γάνυται εν σοι
Εκκλησία του Χριστού και ψάλλει
ύμνους τω Θεώ και γεραίρει σε,
τους αγώνας σου τιμώσα ευλαβώς.
Εύρες προς Θεόν
παρρησίαν τε και χάριν, πάτερ,
όθεν και, τοις πίστει προσφεύγουσι
μεσιτεία σου, παρέχεις δωρεάς.
Λύτρωσαι ημάς
εκ παντοίων νόσων και κινδύνων,
και παράσχου πάσι μετάνοιαν
διʼ αγίων σου ευχών προς τον Θεόν.
Δόξα. Τριαδικόν.
Όλη τη ψυχή
ικετεύομεν, Τριάς Αγία,
παύσον Εκκλησίας τα σκάνδαλα
και παράσχου άφεσιν αμαρτιών.
Και νυν. Θεοτοκίον.
Ύμνοις ιεροίς
ανυμνούμεν σε, Παρθενομήτορ,
ότι την αρά Εύας έλυσας
και Σωτήρα ημίν έτεκες Χριστόν.
ΣΤΑΣΙΣ Γ΄.
Ήχος γ΄. «Αι γενεαί πάσαι».
Αι γενεαί πάσαι
μακαρίζομέν σε,
Πορφύριε τρισμάκαρ.
Αι γενεαί πάσαι
τιμώμεν σου την μνήμην
εν ύμνοις μελωδούσαι.
Και τα επόμενα, έχοντα τήνδε την ακροστιχίδα.
«ΕΥΓΝΩΜΟΝΟΥΝΤΟΣ»
Εν Καυσοκαλυβίοις
Βελίαρ ετροπώσω,
αγγελικώς βιώσας.
Υμνούμεν σους αγώνας
και άθλους ιερούς σου,
πρωταθλητά Κυρίου.
Γλυκύτητα σων λόγων,
πραότητά σου άκραν
πού νυν αναζητήσω;
Νοσούντων ο θεράπων,
Πορφύριε, εγένου,
λιμήν χειμαζομένων.
Ως άλλος Ιωάννης
εν Πάτμω εθεάσω
τα μέλλοντα τω κόσμω.
Μυστήρια ηρεύνας,
σοφέ, τη διοράσει,
ην είχες ταπεινώσει.
Όασις εν ερήμω
η έντευξίς σου, πάτερ,
τοις σοι προσομιλούσι.
Νυν εν τω Παραδείσω
συνόμιλος οσίων
δοξάζεις τον Δεσπότην.
Ολόφωτος εφάνη
η θεία κεφαλή σου,
ανακειμένου κλίνη.
Υψόθεν ευλογίας
χαρίζεις τοις αιτούσι,
υγείαν τε κατʼ άμφω.
Νεώτατος εδέχθης,
παρά του Παρακλήτου,
των χαρισμάτων πλούτον.
Ταπείνωσιν ασκήσας,
υπακοήν, αγάπην,
απάθειαν εδέξω.
Δόξα. Τριαδικόν.
Ουράνιαι δυνάμεις
Τριάδα την Αγίαν
αεί δοξολογούσι.
Και νυν. Θεοτοκίον.
Σωτήρα η τεκούσα
Παρθένε, τοις ανθρώποις,
εδείχθης Θεοτόκος.
ΕΥΛΟΓΗΤΑΡΙΑ
Ήχος πλ. α΄.
Ευλογητός ει, Κύριε,
δίδαξόν με Πορφύριον υμνήσαι.
Της Τριάδος τον μύστην
ανυμνήσωμεν πάντες
οι πιστοί κατά χρέος.
Παρακλήτου ο ναός,
μοναζόντων το κλέος,
ώφθη και σεμνόν
της αγνείας άγαλμα,
και της Εκκλησίας
λαμπρόν ωράϊσμα.
Ευλογητός ει, Κύριε,
δίδαξόν με Πορφύριον υμνήσαι.
Μέγα Θαύμα!
Εν τη Πάτμω ένθεος
Αποκάλυψιν θεάται.
Ιωάννης άλλος μόνος δέδεικται,
τιμηθείς λαμπρώς παρά Κυρίου.
Όντως θαυμαστός
ο βίος του γέγονεν.
Τω φωτί γαρ
κατελάμφθη του Πνεύματος.
Ευλογητός ει, Κύριε,
δίδαξόν με Πορφύριον υμνήσαι.
Άλλης ζωής
Παραδείσου γέγονας
κοινωνός, Πορφύριε παμμάκαρ.
Θεωρίας μυστικάς
αγγέλων εωράκεις·
γνόφον του Θεού
ήγγισας ως ένθεος
εν απλότητι και
τη ταπεινώσει σου.
Ευλογητός ει, Κύριε,
δίδαξόν με Πορφύριον υμνήσαι.
Μυροφόροι ελθούσαι
γης εκ πάσης Ελλάδος,
ευγνωμόνως σε
πόθω προσκυνούσι.
Εικόνα δε σην
ασπαζόμεναι, πάτερ,
νόσων χαλεπών
ιάσεις λαμβάνουσι.
Θαυμαστόν γαρ
ο Θεός σε ανέδειξε.
Δόξα. Τριαδικόν.
Προσκυνούμεν Τριάδα
τριλαμπή εν Μονάδι
και μια τη ουσία·
τον Πατέρα, Υιόν τε,
και το Άγιον Πνεύμα,
πόθω ιερώ
τρισάγιον ψάλλοντες.
Τρεις εισίν εν μια θεότητι.
Και νυν. Θεοτοκίον.
Λυτρωτήν σε τεκούσαν
των ανθρώπων τω γένει,
ικετεύομεν, κόρη·
τον Υιόν και Θεόν σου
δυσωπούσα μη παύση
δούναι και ημίν
οφλημάτων άφεσιν.
Ελεήμων γαρ εστι
και φιλάνθρωπος.
Ευαγγέλου Χρ. Καραδήμου,
Θεολόγου – Φιλολόγου,
Εκδόσεις «Ιχνηλασία», 1998.
Εις τον Όσιον και Θεοφόρον Πατέρα ημών
Πορφύριον τον Καυσοκαλυβίτην,
τον διορατικόν και θαυματουργόν.
Ποίημα Ευαγγέλου Χρ. Καραδήμου,
ου η ακροστιχίς εν ταις τρισίν στάσεσι:
«Πορφύριε, δέχου άσμα Ευαγγέλου, ευγνωμονούντος».
ΣΤΑΣΙΣ Α΄.
Ήχος πλ. α΄. «Η ζωή εν τάφω.»
Μακαρίζομέν σε,
Εκκλησίας χοροί,
μύστην Άθωνος τον μέγαν, Πορφύριε,
και οσίων εγκοσμίων καλλονήν.
Μακαρίζομέν σε,
ευγνωμόνως πιστοί,
των θαυμάτων σου το πλήθος κηρύττοντες,
και ζητούντες σου την θείαν αρωγήν.
Και τα επόμενα, έχοντα τήνδε την ακροστιχίδα:
«ΠΟΡΦΥΡΙΕ ΔΕΧΟΥ»
Παρθενία λάμπων
σώματι και ψυχή,
διοράσεως εδέχθης το χάρισμα,
εν τω Άθωνι πιστώς διακονών.
Ουρανών πολίτης
εν τη γη γεγονώς,
και αγγέλων τον χορόν συ εξέπληξας,
μεγαλύνων ταπεινώσει τον Θεόν.
Ριζωθείς εν φόβω
του Θεού εκ παιδός,
ώσπερ φοίνιξ εν ερήμω εξήνθησας,
μοναζόντων καταστάς υπογραμμός.
Φωτισμόν εδέχθης
και σοφίαν Θεού
και μυστήρια του κόσμου ηρμήνευες,
προκαλών τον θαυμασμόν και των σοφών.
Υπηρέτης ώφθης
της αγάπης Χριστού,
ταπεινώς διακονών προσιόντας σοι
αιτουμένους τε το έλεος Αυτού.
Ρόδον γης Ευβοίας
την Ελλάδα κοσμούν
και αστέρα Εκκλησίας σε έγνωμεν,
πάτερ όσιε, χαράς αγνής κρουνέ.
Ιατρός παντοίων
νοσημάτων, σοφέ,
σώματός τε και ψυχής αναδέδειξαι,
θεία χάριτι ιάσεις χορηγών.
Ευσπλαγχνίας, πάτερ,
απεδείχθης πηγή,
και ροαίς των σων δακρύων κατήρδευες
εν ευχαίς σου τας ερήμους των ψυχών.
Δέχου νυν τε, πάτερ,
υμνωδίας υμών,
των τιμώντων σου την μνήμην πανίερον
και ψαλλόντων ευγνωμόνως προς Θεόν.
Ευλογίας πέμψον
ουρανόθεν ημίν,
πάτερ όσιε, και φύλαξον άπαντας
εκ κινδύνων και παντοίων πειρασμών.
Χαρισμάτων πλήθος
Παρακλήτου λαβών,
Εκκλησίαν αρεταίς σου εκόσμησας
ιερέων καταστάς υπογραμμός.
Δόξα. Τριαδικόν.
Όλος φως εγένου,
Τρισηλίου φωτός
την ανταύγειαν δεχθείς εν τη κλίνη σου,
της Τριάδος μυστικέ ιερουργέ.
Και νυν. Θεοτοκίον.
Υπερβάσαν πάντας
ουρανούς αληθώς
δόξαν θείαν σου τιμώμεν, Πανάμωμε,
ικετεύοντες σωθήναι εκ δεινών.
ΣΤΑΣΙΣ Β΄.
Ήχος πλ. α΄. «Άξιον εστιν.»
Άξιόν εστι
μεγαλύνειν τον Χριστόν εν ύμνοις,
ότι τον Πορφύριον έδειξεν
νέον άστρον Εκκλησίας φαεινόν.
Άξιόν εστι
μακαρίζειν σε των ιερέων
και των μοναζόντων αγλάϊσμα,
τον αθλήσαντα εν κόσμω ευκλεώς.
Και τα επόμενα, έχοντα τήνδε την ακροστιχίδα:
«ΑΣΜΑ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ»
Άθωνος λαμπρόν
το εκπύρσευμα και νέον ώφθης,
Καυσοκαλυβίοις ασκούμενος,
του Βελίαρ καταλύσας την ισχύν.
Σώμα συν ψυχή
αγιάσας ταπεινώσει, πάτερ,
όργανον κατέστης του Πνεύματος,
χαρισμάτων πληρωθείς παντοειδών.
Μέμνησο ημών
τοις αγγέλοις συγχορεύων, πάτερ,
και ευχαίς αγίαις σου δώρησαι
νοσημάτων εκ δεινών απαλλαγήν.
Άνθεσι, πιστοί,
καταστέψωμεν θείαν εικόνα
Πορφυρίου Γέροντος άπαντες,
του παρέχοντος ιάματα ημίν.
Εύρες τον Χριστόν,
εκ παιδός ποθήσας τούτον, πάτερ,
και εν κόσμω και εν τω Άθωνι
εκελάδησας Αυτώ ως αηδών.
Ύψος ουρανών
και υπέρτερον τη ταπεινώσει
και υπακοή σου προσήγγισας,
αδαμάντινος δειχθείς εν μοναχοίς.
Άθως και Σινά
εγκαυχώνται επί Πορφυρίω,
φίλω του Χριστού χρηματίσαντι
και ναώ του Παρακλήτου ιερώ.
Γέρα ως των σων
προς Βελίαρ, πάτερ, παλαισμάτων
πλούτος χαρισμάτων εδόθη σοι,
αναδείξας σε τοις πάσι θαυμαστόν.
Γάνυται εν σοι
Εκκλησία του Χριστού και ψάλλει
ύμνους τω Θεώ και γεραίρει σε,
τους αγώνας σου τιμώσα ευλαβώς.
Εύρες προς Θεόν
παρρησίαν τε και χάριν, πάτερ,
όθεν και, τοις πίστει προσφεύγουσι
μεσιτεία σου, παρέχεις δωρεάς.
Λύτρωσαι ημάς
εκ παντοίων νόσων και κινδύνων,
και παράσχου πάσι μετάνοιαν
διʼ αγίων σου ευχών προς τον Θεόν.
Δόξα. Τριαδικόν.
Όλη τη ψυχή
ικετεύομεν, Τριάς Αγία,
παύσον Εκκλησίας τα σκάνδαλα
και παράσχου άφεσιν αμαρτιών.
Και νυν. Θεοτοκίον.
Ύμνοις ιεροίς
ανυμνούμεν σε, Παρθενομήτορ,
ότι την αρά Εύας έλυσας
και Σωτήρα ημίν έτεκες Χριστόν.
ΣΤΑΣΙΣ Γ΄.
Ήχος γ΄. «Αι γενεαί πάσαι».
Αι γενεαί πάσαι
μακαρίζομέν σε,
Πορφύριε τρισμάκαρ.
Αι γενεαί πάσαι
τιμώμεν σου την μνήμην
εν ύμνοις μελωδούσαι.
Και τα επόμενα, έχοντα τήνδε την ακροστιχίδα.
«ΕΥΓΝΩΜΟΝΟΥΝΤΟΣ»
Εν Καυσοκαλυβίοις
Βελίαρ ετροπώσω,
αγγελικώς βιώσας.
Υμνούμεν σους αγώνας
και άθλους ιερούς σου,
πρωταθλητά Κυρίου.
Γλυκύτητα σων λόγων,
πραότητά σου άκραν
πού νυν αναζητήσω;
Νοσούντων ο θεράπων,
Πορφύριε, εγένου,
λιμήν χειμαζομένων.
Ως άλλος Ιωάννης
εν Πάτμω εθεάσω
τα μέλλοντα τω κόσμω.
Μυστήρια ηρεύνας,
σοφέ, τη διοράσει,
ην είχες ταπεινώσει.
Όασις εν ερήμω
η έντευξίς σου, πάτερ,
τοις σοι προσομιλούσι.
Νυν εν τω Παραδείσω
συνόμιλος οσίων
δοξάζεις τον Δεσπότην.
Ολόφωτος εφάνη
η θεία κεφαλή σου,
ανακειμένου κλίνη.
Υψόθεν ευλογίας
χαρίζεις τοις αιτούσι,
υγείαν τε κατʼ άμφω.
Νεώτατος εδέχθης,
παρά του Παρακλήτου,
των χαρισμάτων πλούτον.
Ταπείνωσιν ασκήσας,
υπακοήν, αγάπην,
απάθειαν εδέξω.
Δόξα. Τριαδικόν.
Ουράνιαι δυνάμεις
Τριάδα την Αγίαν
αεί δοξολογούσι.
Και νυν. Θεοτοκίον.
Σωτήρα η τεκούσα
Παρθένε, τοις ανθρώποις,
εδείχθης Θεοτόκος.
ΕΥΛΟΓΗΤΑΡΙΑ
Ήχος πλ. α΄.
Ευλογητός ει, Κύριε,
δίδαξόν με Πορφύριον υμνήσαι.
Της Τριάδος τον μύστην
ανυμνήσωμεν πάντες
οι πιστοί κατά χρέος.
Παρακλήτου ο ναός,
μοναζόντων το κλέος,
ώφθη και σεμνόν
της αγνείας άγαλμα,
και της Εκκλησίας
λαμπρόν ωράϊσμα.
Ευλογητός ει, Κύριε,
δίδαξόν με Πορφύριον υμνήσαι.
Μέγα Θαύμα!
Εν τη Πάτμω ένθεος
Αποκάλυψιν θεάται.
Ιωάννης άλλος μόνος δέδεικται,
τιμηθείς λαμπρώς παρά Κυρίου.
Όντως θαυμαστός
ο βίος του γέγονεν.
Τω φωτί γαρ
κατελάμφθη του Πνεύματος.
Ευλογητός ει, Κύριε,
δίδαξόν με Πορφύριον υμνήσαι.
Άλλης ζωής
Παραδείσου γέγονας
κοινωνός, Πορφύριε παμμάκαρ.
Θεωρίας μυστικάς
αγγέλων εωράκεις·
γνόφον του Θεού
ήγγισας ως ένθεος
εν απλότητι και
τη ταπεινώσει σου.
Ευλογητός ει, Κύριε,
δίδαξόν με Πορφύριον υμνήσαι.
Μυροφόροι ελθούσαι
γης εκ πάσης Ελλάδος,
ευγνωμόνως σε
πόθω προσκυνούσι.
Εικόνα δε σην
ασπαζόμεναι, πάτερ,
νόσων χαλεπών
ιάσεις λαμβάνουσι.
Θαυμαστόν γαρ
ο Θεός σε ανέδειξε.
Δόξα. Τριαδικόν.
Προσκυνούμεν Τριάδα
τριλαμπή εν Μονάδι
και μια τη ουσία·
τον Πατέρα, Υιόν τε,
και το Άγιον Πνεύμα,
πόθω ιερώ
τρισάγιον ψάλλοντες.
Τρεις εισίν εν μια θεότητι.
Και νυν. Θεοτοκίον.
Λυτρωτήν σε τεκούσαν
των ανθρώπων τω γένει,
ικετεύομεν, κόρη·
τον Υιόν και Θεόν σου
δυσωπούσα μη παύση
δούναι και ημίν
οφλημάτων άφεσιν.
Ελεήμων γαρ εστι
και φιλάνθρωπος.
Ευαγγέλου Χρ. Καραδήμου,
Θεολόγου – Φιλολόγου,
Εκδόσεις «Ιχνηλασία», 1998.
Γνωρισόν μοι Κύριε, οδόν εν η πορεύσομαι, ότι προς σέ ήρα την ψυχήν μου..
Re: Προσευχές
ΚΑΝΩΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ
εις τον Όσιον και Θεοφόρον Πατέρα ημών
Πορφύριον τον Καυσοκαλυβίτην,
τον διορατικόν και θαυματουργόν
Ευλογήσαντος του ιερέως αρχόμεθα του ΡΜΒ΄ (142) ψαλμού.
Κύριε εισάκουσον της προσευχής μου, ενώτισαι την δέησίν μου εν τη αληθεία σου, εισάκουσον μου εν τη δικαιοσύνη σου. Και μη εισέλθης εις κρίσιν μετά του δούλου σου, ότι ου δικαιοθήσεται ενώπιόν σου πάς ζών. ΄Οτι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου. Εταπείνωσε εις γήν την ζωήν μου. Εκάθισέ με εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνας, και ηκηδίασεν επ΄ εμέ το πνεύμα μου, εν εμοί εταράχθη η καρδία μου. Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοις έργοις σου, εν ποιήμασι των χειρών σου εμελέτων. Διεπέτασα προς σε τας χείρας μου, η ψυχή μου ως γη άνυδρός σοι. Ταχύ εισάκουσόν μου, Κύριε, εξέλιπε το πνεύμα μου. Μη αποστρέψης το πρόσωπόν σου απ΄ εμού και ομοιωθήσομαι τοις καταβαίνουσιν εις λάκκον. Ακουστόν ποίησόν μοι το πρωί το έλεός σου, ότι πρός σε ήρα την ψυχήν μου. Εξελού με εκ των εχθρών μου, Κύριε, προς σε κατέφυγον, δίδαξόν με του ποιείν το θέλημά σου, ότι συ ει ο Θεός μου. Το πνεύμα σου το αγαθόν οδηγήσει με εν γη ευθεία, ένεκεν του ονόματός σου, Κύριε, ζήσεις με. Εν τη δικαιοσύνη σου εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου, και εν τω ελέει σου εξολοθρεύσεις τους εχθρούς μου, και απολείς πάντας τους θλίβοντας την ψυχήν μου, ότι εγώ δούλος σου ειμί.
Και ευθύς εις ήχον δ΄.
Θεός Κύριος και επέφανεν ημίν,
ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου
(τετράκις)
Ήχος δ΄.
«Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ»
Τω υπηρέτη του Χριστού Πορφυρίω,
χαριτωθέντι δωρεαίς εξαισίαις,
προσείπωμεν δεόμενοι εκ βάθους ψυχής·
άγιε Πορφύριε, ταπεινών ο προστάτης,
λύτρωσαι δεόμεθα, πατρική σου πρεσβεία,
πάσης ανάγκης, νόσων και δεινών
τους αιτουμένους την χάριν την θείαν σου.
Δόξα. Όμοιον
Ευαρεστήσας τον Χριστόν εν των κόσμω,
μετά αγγέλων φωτεινών συγχορεύεις,
μεθ’ ων τον αίνον άληκτον προσφέρεις τω Θεώ,
όσιε Πορφύριε, μύστα των απορρήτων,
αποκρύφων γνώστα τε μυστηρίων βαθέων,
α διοράν σοι έδωκε Χριστός,
βραβεύων, πάτερ, την σην καθαρότητα.
Και νυν. Θεοτοκίον
Ου σιωπήσομέν ποτε, Θεοτόκε,
τας δυναστείας σου λαλείν οι ανάξιοι.
Ει μη γαρ προΐστασο πρεσβεύουσα,
τις ημάς ερρύσατο
εκ τοσούτων κινδύνων;
Τις δε διεφύλαξεν
έως νυν ελευθέρους;
Ουκ αποστώμεν, Δέσποινα, εκ σου·
σους γαρ δούλους σώζεις αεί
εκ παντοίων δεινών.
Είτα τον Ν΄ Ψαλμόν
Ελέησον με ο Θεός, κατά το μέγα έλεός σου και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημά μου. Επί πλείον πλύνον με από της ανομίας μου και από της αμαρτίας μου καθάρισον με. Ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω, και η αμαρτία μου ενώπιον μου εστί διά παντός. Σοι μόνω ήμαρτον και το πονηρόν ενώπιον σου εποίησα, όπως αν δικαιωθής εν τοις λόγοις σου, και νικήσης εν τω κρίνεσθαί σε. Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην και εν αμαρτίαις εκίσσησε με η μήτηρ μου. Ιδού γαρ αλήθειαν ηγάπησας, τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας σου εδήλωσάς μοι. Ραντιείς με υσσώπω και καθαρισθήσομαι, πλυνείς με, και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα. Απόστρεψον το πρόσωπον σου από των αμαρτιών μου, και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου. Μη απορρίψης με από του προσώπου σου, και το Πνεύμα σου το άγιον μη αντανέλης απ΄ εμού. Απόδος μοι την αγαλλίασιν του σωτηρίου σου και πνεύματι ηγεμονικώ στήριξόν με. Διδάξω ανόμους τας οδούς σου, και ασεβείς επί σε επιστρέψουσι. Ρύσαι με εξ αιμάτων ο Θεός, ο Θεός της σωτηρίας μου, αγαλλιάσεται η γλώσσα μου την δικαιοσύνην σου. Κύριε τα χείλη μου ανοίξεις, και το στόμα μου αναγγελεί την αίνεσιν σου. Ότι ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα αν, ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει. Αγάθυνον, Κύριε, εν τη ευδοκία σου την Σιών, και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ. Τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτώματα, τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριον σου μόσχους.
Ο Κανών, ού η ακροστιχίς·
«Πού καταφύγω; Πορφυρίου σκέπη. Ευαγγέλου»
Ωδή α΄.
Ήχος πλ. δ΄. «Υγράν διοδεύσας.»
Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Πολλοίς συνεχόμενος πειρασμοίς,
προς σε καταφεύγω,
ως μεσίτη προς τον Θεόν·
ειρήνευσον, πάτερ, την ζωήν μου
και παύσον σάλον αθλίας καρδίας μου.
Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Οσίως ανύσας σου την ζωήν,
ευχαίς σου νυν εύρες
παρρησίαν προς τον Θεόν·
προς Ον μεσιτεύων ασθενούντας
ιάσαι, πάτερ, και λύεις νοσήματα.
Υμνών τον Σωτήρα εν ουρανοίς
φρουρείς τας μονάς σου
εν τω Άθω και Αττική,
παρέχων την χάριν τοις σοις τέκνοις
του εκνικάν τα δαιμόνων φρυάγματα.
Θεοτοκίον.
Καυσοκαλυβίων των αθλητήν
και την Θεοτόκον
ανυμνήσωμεν εν ωδαίς,
πρεσβεύειν αιτούντες προς Σωτήρα
και βοηθείν εν κινδύνοις και θλίψεσι.
Ωδή γ΄. «Ουρανίας αψίδος».
Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Αγαλλόμενοι πάντες,
ως εν χορώ, κράζομεν
σου τους άθλους, πάτερ, αινούντες
και τους αγώνας σου
κατά του άρχοντος
των ακαθάρτων πνευμάτων,
ου μανίας, όσιε,
σώζε υμνούντας σε.
Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Ταπεινώσεως άκρας,
υπακοής πρότυπον
όντως ασκουμένων εγένου
όρει εν Άθωνι
και εις την Εύβοιαν,
εν τη μονή Χαραλάμπους·
όθεν χάριν έλαβες
πλήττειν τους δαίμονας.
Απορρήτων τον μύστην,
θαυματουργόν όσιον,
πάσης Αττικής τον προστάτην
πάντες δοξάσωμεν,
ύμνοις εξαίροντες,
των χαρισμάτων το πλήθος,
δι’ ων ο Παράκλητος τούτον εκόσμησε.
Θεοτοκίον
Φυλακτήριον πάντων
εκ των δεινών θλίψεων
συ υπάρχεις μόνη, Παρθένε,
φρούρει υμνούντας σε
εν τω ελέει σου,
πρεσβείαις του Πορφυρίου,
πανελλήνων Γέροντος,
παντελεήμονος.
Διάσωσον
από κινδύνων τους δούλους σου, θείε Πάτερ,
τους την σην εν δεινοίς αιτούντας βοήθειαν
και δίωξον άγχος και ακηδίαν.
Επίβλεψον
εν ευμενεία, πανύμνητε Θεοτόκε,
επί την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν
και ίασαι της ψυχής μου το άλγος.
Αίτησις και το Κάθισμα.
Ήχος β΄. «Πρεσβεία θερμή».
Φυλάξαι ημάς
δεόμεθα εκ θλίψεων,
τηρήσαι πιστούς
τη πίστει του Χριστού ημών,
Πορφύριε όσιε,
της Ευβοίας νέον το βλάστημα,
της Εκκλησίας καύχημα σεπτόν
και πάντων οσίων εγκαλλώπισμα.
Ωδή δ΄. «Εισακήκοα Κύριε».
Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Υψωθείς εν παλαίσμασι
προς τον φθονερόν των ανθρώπων τύραννον,
θείον στέφος, πάτερ, έλαβες
νικητής προβάς ως ωραιότατος.
Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Γέρας πόνοις σου δέδοται
το διερμηνεύειν σε τα μυστήρια,
και τα μέλλοντα προβλέπειν σε
και ιάσθαι πάντα τα νοσήματα.
Ω καινά και θαυμάσια
τα τη χάριτί σου τερατουργούμενα!
Ποίοις λόγοις ύμνους πλέξω σοι;
Δειλιώ, ω πάτερ, και εξίσταμαι.
Θεοτοκίον.
Παναγία μου Δέσποινα,
των αγγέλων θαύμα το ακατάληπτον,
υμνωδείν σε καταξίωσον
του Σωτήρος πάντων την γεννήτριαν.
Ωδή ε΄. «Φώτισον ημάς.»
Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Όλων ο πατήρ
και προστάτης όντως γέγονας
θλιβομένων εν ζωή η χαρμονή,
ως παρέχων πάσι θείαν προστασίαν σου.
Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Ρώσιν εν δεινοίς
σε, Πορφύριε, κεκτήμεθα,
σοι προσφεύγοντες θερμαίς εν προσευχαίς,
ως μεσίτη προς Θεόν τον πανοικτίρμονα.
Φύλαξον ημάς
τους τιμώντας σε, Πορφύριε,
χορηγών της μαρτυρίας του Χριστού
την προαίρεσιν και ζέσιν θείας πίστεως.
Θεοτοκίον.
Ύμνον σοι, Αγνή,
ευφροσύνως αναμέλπομεν,
των αγγέλων ούσαν όντως γλυκασμόν,
και πικρίαν Εύας λύσασαν τω τόκω σου.
Ωδή ς΄. «Την δέησιν»
Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Ρωννύμεθα
ταις ευχαίς σου, όσιε,
και ψυχήν προς ουρανούς ανυψούμεν,
υπομονήν και ανδρείαν πλουτούντες
εν πειρασμοίς και δειναίς επιθέσεσι,
Πορφύριε, πάτερ ημών·
όθεν πάντες κοινή ανυμνούμεν σε.
Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Ιώμενος
πάσαν νόσον, όσιε,
αγαπάν ημάς Σωτήρα κελεύεις
όλη ψυχή, και νοΐ, και καρδία,
και προς Αυτόν αναπέμπειν την δέησιν,
ότι Αυτός προνοητής
και ημών αντιλήπτωρ γεγένηται.
Ολόφωτος
η σεπτή σου, όσιε,
κεφαλή, χάριτι θεία εφάνη
τον θείον μύστην Χριστού προδηλούσα
τη προσελθούση γυνή προς προσκύνησιν,
πληρώσασα εκ θαυμασμού
την ψυχήν ταύτης, μάκαρ Πορφύριε.
Θεοτοκίον
Υμνούντες σε,
Θεοτόκε Άχραντε,
τας ψυχάς προς ουρανούς ανυψούμεν,
τη του Υιού σου αγάπη θαρρούντες
και μητρικαίς σου πρεσβείαις ελπίζοντες,
δεόμενοι επιτυχείν
παραδείσου τερπνού απολαύσεως.
Διάσωσον
από κινδύνων, Πορφύριε, σους ικέτας
και παράσχου τη ση μονή βοήθειαν, όσιε,
ως έχων προς Κύριον παρρησίαν.
Άχραντε
η διά λόγου τον Λόγον ανερμηνεύτως
επ’ εσχάτως των ημερών τεκούσα, δυσώπησον
ως έχουσα μητρικήν παρρησίαν.
Αίτησις και το Κοντάκιον.
Ήχος β΄. «Προστασία των χριστιανών».
Στεναζόντων πάντων η παράκλησις γέγονας,
κλονουμένων εν πίστει, τοις θαύμασι στήριγμα.
Όθεν πάντες προς την σην χάριν σπεύδομεν πιστοί
πολλής δέξασθαι σης αρωγής
εν τω πελάγει της ζωής
και τη ζάλη των θλίψεων.
Δίδου ημίν υγείαν,
ψυχής τε την ευρωστίαν,
ευχαίς σου, πάτερ, προς Θεόν,
ικετεύομεν οι δούλοι σου.
Προκείμενον.
Τίμιος εναντίον Κυρίου
ο θάνατος του Οσίου αυτού.
Στίχ. Τοις αγίοις αυτού τοις εν τη γη
εθαυμάστωσεν ο Κύριος.
Ευαγγέλιον κατά Ματθαίον
Είπεν ο Κύριος τοις εαυτού Μαθηταίς· Πάντα μοι παρεδόθη υπό του Πατρός μου· και ουδείς επιγινώσκει τον Υιόν, ει μη ο Πατήρ· ουδέ τον Πατέρα τις επιγινώσκει, ει μη ο Υιός, και ω εάν βούληται ο Υιός αποκαλύψαι. Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμάς. Άρατε τον ζυγόν μου εφ’ υμάς, και μάθετε απ’ εμού, ότι πράος ειμι και ταπεινός τη καρδία· και ευρήσετε ανάπαυσιν ταις ψυχαίς υμών. Ο γάρ ζυγός μου χρηστός, και το φορτίον μου ελαφρόν εστιν.
Δόξα. Ήχος β΄.
Ταις του σου Οσίου πρεσβείαις, Ελεήμον,
εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων.
Και νυν
Ταις της Θεοτόκου πρεσβείαις, Ελεήμον,
εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων.
Προσόμοιον
Ήχος πλ. β΄. «Όλην αποθέμενοι».
Στιχ. Ελεήμον, ελέησόν με ο Θεός, κατά το μέγα έλεός Σου και κατά το πλήθος των οικτιρμών Σου εξάλειψον το ανόμημά μου.
Καυσοκαλυβίων τε
του όρους Άθωνος μύστην,
μοναχών το σέμνωμα,
ιερέων πάντιμον εγκαλλώπισμα,
ιατρόν άρτιστον,
ορφανώ πατέρα,
των πιπτόντων σε ανόρθωσιν
έγνωμεν, όσιε,
και των δαιμονώντων την λύτρωσιν·
γαλήνης ημίν πρόξενον
και χαράς μεγάλης τον αίτιον.
Όθεν σοι βοώμεν·
μη παύση επισκέπτεσθαι ημάς,
ιάσθαι, πάτερ Πορφύριε,
και φυλάττειν δούλους σου.
Ο ιερεύς: Σώσον ο Θεός τον λαόν σου...
Ωδή ζ΄. «Οι εκ της Ιουδαίας.»
Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Εν απλότητι όλην
την ζωήν σου διήλθες
και υπηρέτησας
Θεώ τε και ανθρώποις,
νυκτός τε και ημέρα
προσευχόμενος, όσιε,
και φέρων πόνους ημών,
Πορφύριε, παμμάκαρ.
Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Πατρικήν σου πρεσβείαν,
εκζητούμεν, τρισμάκαρ,
προς τον Θεόν ημών,
ίνα διασωθώμεν
κιδύνων και μανίας
πονηρού πολεμήτορος,
θαρρούντες, πάτερ, τη ση
μεγάλη ευσπλαγχνία.
Ηγαπήθης υφ’ όλων,
ως αγάπην πηγάζων
και πλημμυρών ημάς,
πληγάς τε θεραπεύων,
δαιμόνια εκβάλλων
και εκ πόνων λυτρούμενος,
παρέχων χάριν δ’ αεί
τοις αιτουμένοις πάσι.
Θεοτοκίον
Ευγνωμόνως υμνούμεν
Σε, Παρθένε και μήτερ
Θεοχαρίτωτε,
ως τέξασαν τω κόσμω
Σωτήρα απειράνδρως
και Θεόν Πανοικτίρμονα,
προς ον πρεσβεύεις αεί
σωθήναι τους ανθρώπους.
Ωδή η΄. «Τον Βασιλέα».
Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Υπέρ υγείας
και σωτηρίας του κόσμου
τας ευχάς σου Χριστώ συ προσάγεις,
όθεν σε υμνούμεν,
Πορφύριε, τρισμάκαρ.
Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Αμαρτιών μου
Συ την πληθύν άφες, Σώτερ,
Πορφυρίου θερμαίς ικεσίαις,
και εν μετανοία
τον βίον μου παράσχου.
Γαλήνην δίδου
τρικυμιζούση καρδία,
των δεινών τας οδύνας πραΰνων
χάριτί σου, πάτερ,
καμνόντων ευγεργέτα.
Θεοτοκίον
Γέγονας μήτηρ
εν παρθενία τελούσα,
τον Θεόν και Σωτήρα τεκούσα,
ον εκδυσωπούσα,
κινδύνων σώζεις πάντας.
Ωδή θ΄. «Κυρίως Θεοτόκον.»
Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Ελέησον ικέτας
και προσπίπτοντάς σοι
την ευσπλαγχνίαν την σην αναμένοντας,
παρέχων χάριν, υγείαν
και την μετάνοιαν.
Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Λαλήσας ο κωφός σοι
την ευχαριστίαν,
ως διά σου σεσωσμένος, προσέφερε,
των συγγενών θαυμαζόντων
και προσκυνούντων σε.
Ο νέος εν οσίοις
καταπλήττεις πάντας
τερατουργίαις σου, πάτερ Πορφύριε,
ελκύσας άνωθε χάριν
τη ταπεινώσει σου.
Θεοτοκίον.
Υμνούμεν σε Παρθένε,
Κεχαριτωμένη,
ως την ελπίδα τω κόσμω δωρήσασαν,
τεκούσα πάσι Σωτήρα
Θεόν και άνθρωπον.
Το Άξιόν εστι και τα Μεγαλυνάρια ταύτα.
Χαίροις των οσίων η καλλονή
και των ασκουμένων
οδηγός και υπογραμμός.
Χαίροις ιερέων
το στέφος και η δόξα,
Πορφύριε τρισμάκαρ,
Άθωνος καύχημα.
Ψάλλομέν σου, πάτερ, τας αρετάς,
ταπεινοφροσύνην
και την άκραν υπακοήν,
την Θεολογίαν,
αγνείας τέλος ούσαν,
αγάπης σου το εύρος,
το ατελεύτητον.
Ως παιδίον γέγονας τη ψυχή,
αμνησικακίαν
και απλότητα ενδυθείς,
θείων χαρισμάτων
τον πλούτον αποκρύπτων,
τη ακενοδοξία
πολιτευόμενος.
Διορατικών ήσθα κορυφή,
προφητών μεγάλων
πλησιέστατος συγγενής·
ιαματικών τε
συνόμιλος αγίων,
Πορφύριε, εδείχθης,
Άθωνος κόσμημα.
Tης Αποκαλύψεως θεωρός,
της προς Ιωάννην,
εν τη Πάτμω συ γεγονώς,
ώφθης μύστης μέγας
των θείων μυστηρίων,
τα Χερουβίμ εγγίσας
τη ταπεινώσει σου.
Ναυαγών του βίου ώφθης λιμή
και των θλιβομένων
η παράκλησις η θερμή,
των απολωλότων
ποιμήν της Εκκλησίας,
και κρήνη ιαμάτων
της θείας χάριτος.
Πάσαι των αγγέλων αι στρατιαί,
Πρόδρομαι Κυρίου,
Αποστόλων η δωδεκάς,
οι άγιοι πάντες
μετά της Θεοτόκου,
ποιήσατε πρεσβείαν
εις το σωθήναι ημάς.
Το Τρισάγιον...
Απολυτίκιον.
Ήχος α΄. «Της ερήμου πολίτης.»
Της Ευβοίας τον γόνον,
πανελλήνων τον Γέροντα,
της Θεολογίας τον μύστην
και Χριστού φίλον γνήσιον,
Πορφύριον τιμήσωμεν, πιστοί,
τον πλήρη χαρισμάτων εκ παιδός.
Δαιμονώντας γαρ λυτρούται, και ασθενείς
ιάται πίστει κράζοντας·
δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν,
δόξα τω σε αγιάσαντι,
δόξα τω ενεργούντι διά σου πάσιν ιάματα.
Η Εκτενής και Απόλυσις.
Μετά την «Απόλυσιν» ψάλλομεν αργώς τα κάτωθι τροπάρια.
Ήχος β΄. «Ότε εκ του ξύλου.»
Πάσι τοις τιμώσιν ευλαβώς
την σεπτήν σου μνήμην, τρισμάκαρ,
και δεομένοις πιστώς
δώρησαι την ίασιν
παθών, Πορφύριε·
και κινδύνων και θλίψεων
και ζάλης του κόσμου
λύτρωσαι πρεσβείαις σου
τους σοι προστρέχοντας·
έχεις γαρ πολλήν παρρησίαν,
ως Χριστού θεράπων και φίλος,
μεσιτεύειν, όσιε, προς Κύριον.
Δέσποινα, πρόσδεξαι
τας δεήσεις των δούλων σου
και λύτρωσαι ημάς
από πάσης ανάγκης και θλίψεως.
Την πάσαν ελπίδα μου
εις σε ανατίθημι,
μήτερ του Θεού,
φύλαξόν με υπό την σκέπην σου.
Δίστιχον.
Πορφύριε, φύλαττε θερμαίς ευχαίς σου
Ευάγγελον μέλψαντα θαυμάσιά σου.
Ευαγγέλου Χρ. Καραδήμου, Θεολόγου – Φιλολόγου,
Εκδόσεις «Ιχνηλασία», 1998.
εις τον Όσιον και Θεοφόρον Πατέρα ημών
Πορφύριον τον Καυσοκαλυβίτην,
τον διορατικόν και θαυματουργόν
Ευλογήσαντος του ιερέως αρχόμεθα του ΡΜΒ΄ (142) ψαλμού.
Κύριε εισάκουσον της προσευχής μου, ενώτισαι την δέησίν μου εν τη αληθεία σου, εισάκουσον μου εν τη δικαιοσύνη σου. Και μη εισέλθης εις κρίσιν μετά του δούλου σου, ότι ου δικαιοθήσεται ενώπιόν σου πάς ζών. ΄Οτι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου. Εταπείνωσε εις γήν την ζωήν μου. Εκάθισέ με εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνας, και ηκηδίασεν επ΄ εμέ το πνεύμα μου, εν εμοί εταράχθη η καρδία μου. Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοις έργοις σου, εν ποιήμασι των χειρών σου εμελέτων. Διεπέτασα προς σε τας χείρας μου, η ψυχή μου ως γη άνυδρός σοι. Ταχύ εισάκουσόν μου, Κύριε, εξέλιπε το πνεύμα μου. Μη αποστρέψης το πρόσωπόν σου απ΄ εμού και ομοιωθήσομαι τοις καταβαίνουσιν εις λάκκον. Ακουστόν ποίησόν μοι το πρωί το έλεός σου, ότι πρός σε ήρα την ψυχήν μου. Εξελού με εκ των εχθρών μου, Κύριε, προς σε κατέφυγον, δίδαξόν με του ποιείν το θέλημά σου, ότι συ ει ο Θεός μου. Το πνεύμα σου το αγαθόν οδηγήσει με εν γη ευθεία, ένεκεν του ονόματός σου, Κύριε, ζήσεις με. Εν τη δικαιοσύνη σου εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου, και εν τω ελέει σου εξολοθρεύσεις τους εχθρούς μου, και απολείς πάντας τους θλίβοντας την ψυχήν μου, ότι εγώ δούλος σου ειμί.
Και ευθύς εις ήχον δ΄.
Θεός Κύριος και επέφανεν ημίν,
ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου
(τετράκις)
Ήχος δ΄.
«Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ»
Τω υπηρέτη του Χριστού Πορφυρίω,
χαριτωθέντι δωρεαίς εξαισίαις,
προσείπωμεν δεόμενοι εκ βάθους ψυχής·
άγιε Πορφύριε, ταπεινών ο προστάτης,
λύτρωσαι δεόμεθα, πατρική σου πρεσβεία,
πάσης ανάγκης, νόσων και δεινών
τους αιτουμένους την χάριν την θείαν σου.
Δόξα. Όμοιον
Ευαρεστήσας τον Χριστόν εν των κόσμω,
μετά αγγέλων φωτεινών συγχορεύεις,
μεθ’ ων τον αίνον άληκτον προσφέρεις τω Θεώ,
όσιε Πορφύριε, μύστα των απορρήτων,
αποκρύφων γνώστα τε μυστηρίων βαθέων,
α διοράν σοι έδωκε Χριστός,
βραβεύων, πάτερ, την σην καθαρότητα.
Και νυν. Θεοτοκίον
Ου σιωπήσομέν ποτε, Θεοτόκε,
τας δυναστείας σου λαλείν οι ανάξιοι.
Ει μη γαρ προΐστασο πρεσβεύουσα,
τις ημάς ερρύσατο
εκ τοσούτων κινδύνων;
Τις δε διεφύλαξεν
έως νυν ελευθέρους;
Ουκ αποστώμεν, Δέσποινα, εκ σου·
σους γαρ δούλους σώζεις αεί
εκ παντοίων δεινών.
Είτα τον Ν΄ Ψαλμόν
Ελέησον με ο Θεός, κατά το μέγα έλεός σου και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημά μου. Επί πλείον πλύνον με από της ανομίας μου και από της αμαρτίας μου καθάρισον με. Ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω, και η αμαρτία μου ενώπιον μου εστί διά παντός. Σοι μόνω ήμαρτον και το πονηρόν ενώπιον σου εποίησα, όπως αν δικαιωθής εν τοις λόγοις σου, και νικήσης εν τω κρίνεσθαί σε. Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην και εν αμαρτίαις εκίσσησε με η μήτηρ μου. Ιδού γαρ αλήθειαν ηγάπησας, τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας σου εδήλωσάς μοι. Ραντιείς με υσσώπω και καθαρισθήσομαι, πλυνείς με, και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα. Απόστρεψον το πρόσωπον σου από των αμαρτιών μου, και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου. Μη απορρίψης με από του προσώπου σου, και το Πνεύμα σου το άγιον μη αντανέλης απ΄ εμού. Απόδος μοι την αγαλλίασιν του σωτηρίου σου και πνεύματι ηγεμονικώ στήριξόν με. Διδάξω ανόμους τας οδούς σου, και ασεβείς επί σε επιστρέψουσι. Ρύσαι με εξ αιμάτων ο Θεός, ο Θεός της σωτηρίας μου, αγαλλιάσεται η γλώσσα μου την δικαιοσύνην σου. Κύριε τα χείλη μου ανοίξεις, και το στόμα μου αναγγελεί την αίνεσιν σου. Ότι ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα αν, ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει. Αγάθυνον, Κύριε, εν τη ευδοκία σου την Σιών, και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ. Τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτώματα, τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριον σου μόσχους.
Ο Κανών, ού η ακροστιχίς·
«Πού καταφύγω; Πορφυρίου σκέπη. Ευαγγέλου»
Ωδή α΄.
Ήχος πλ. δ΄. «Υγράν διοδεύσας.»
Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Πολλοίς συνεχόμενος πειρασμοίς,
προς σε καταφεύγω,
ως μεσίτη προς τον Θεόν·
ειρήνευσον, πάτερ, την ζωήν μου
και παύσον σάλον αθλίας καρδίας μου.
Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Οσίως ανύσας σου την ζωήν,
ευχαίς σου νυν εύρες
παρρησίαν προς τον Θεόν·
προς Ον μεσιτεύων ασθενούντας
ιάσαι, πάτερ, και λύεις νοσήματα.
Υμνών τον Σωτήρα εν ουρανοίς
φρουρείς τας μονάς σου
εν τω Άθω και Αττική,
παρέχων την χάριν τοις σοις τέκνοις
του εκνικάν τα δαιμόνων φρυάγματα.
Θεοτοκίον.
Καυσοκαλυβίων των αθλητήν
και την Θεοτόκον
ανυμνήσωμεν εν ωδαίς,
πρεσβεύειν αιτούντες προς Σωτήρα
και βοηθείν εν κινδύνοις και θλίψεσι.
Ωδή γ΄. «Ουρανίας αψίδος».
Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Αγαλλόμενοι πάντες,
ως εν χορώ, κράζομεν
σου τους άθλους, πάτερ, αινούντες
και τους αγώνας σου
κατά του άρχοντος
των ακαθάρτων πνευμάτων,
ου μανίας, όσιε,
σώζε υμνούντας σε.
Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Ταπεινώσεως άκρας,
υπακοής πρότυπον
όντως ασκουμένων εγένου
όρει εν Άθωνι
και εις την Εύβοιαν,
εν τη μονή Χαραλάμπους·
όθεν χάριν έλαβες
πλήττειν τους δαίμονας.
Απορρήτων τον μύστην,
θαυματουργόν όσιον,
πάσης Αττικής τον προστάτην
πάντες δοξάσωμεν,
ύμνοις εξαίροντες,
των χαρισμάτων το πλήθος,
δι’ ων ο Παράκλητος τούτον εκόσμησε.
Θεοτοκίον
Φυλακτήριον πάντων
εκ των δεινών θλίψεων
συ υπάρχεις μόνη, Παρθένε,
φρούρει υμνούντας σε
εν τω ελέει σου,
πρεσβείαις του Πορφυρίου,
πανελλήνων Γέροντος,
παντελεήμονος.
Διάσωσον
από κινδύνων τους δούλους σου, θείε Πάτερ,
τους την σην εν δεινοίς αιτούντας βοήθειαν
και δίωξον άγχος και ακηδίαν.
Επίβλεψον
εν ευμενεία, πανύμνητε Θεοτόκε,
επί την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν
και ίασαι της ψυχής μου το άλγος.
Αίτησις και το Κάθισμα.
Ήχος β΄. «Πρεσβεία θερμή».
Φυλάξαι ημάς
δεόμεθα εκ θλίψεων,
τηρήσαι πιστούς
τη πίστει του Χριστού ημών,
Πορφύριε όσιε,
της Ευβοίας νέον το βλάστημα,
της Εκκλησίας καύχημα σεπτόν
και πάντων οσίων εγκαλλώπισμα.
Ωδή δ΄. «Εισακήκοα Κύριε».
Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Υψωθείς εν παλαίσμασι
προς τον φθονερόν των ανθρώπων τύραννον,
θείον στέφος, πάτερ, έλαβες
νικητής προβάς ως ωραιότατος.
Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Γέρας πόνοις σου δέδοται
το διερμηνεύειν σε τα μυστήρια,
και τα μέλλοντα προβλέπειν σε
και ιάσθαι πάντα τα νοσήματα.
Ω καινά και θαυμάσια
τα τη χάριτί σου τερατουργούμενα!
Ποίοις λόγοις ύμνους πλέξω σοι;
Δειλιώ, ω πάτερ, και εξίσταμαι.
Θεοτοκίον.
Παναγία μου Δέσποινα,
των αγγέλων θαύμα το ακατάληπτον,
υμνωδείν σε καταξίωσον
του Σωτήρος πάντων την γεννήτριαν.
Ωδή ε΄. «Φώτισον ημάς.»
Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Όλων ο πατήρ
και προστάτης όντως γέγονας
θλιβομένων εν ζωή η χαρμονή,
ως παρέχων πάσι θείαν προστασίαν σου.
Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Ρώσιν εν δεινοίς
σε, Πορφύριε, κεκτήμεθα,
σοι προσφεύγοντες θερμαίς εν προσευχαίς,
ως μεσίτη προς Θεόν τον πανοικτίρμονα.
Φύλαξον ημάς
τους τιμώντας σε, Πορφύριε,
χορηγών της μαρτυρίας του Χριστού
την προαίρεσιν και ζέσιν θείας πίστεως.
Θεοτοκίον.
Ύμνον σοι, Αγνή,
ευφροσύνως αναμέλπομεν,
των αγγέλων ούσαν όντως γλυκασμόν,
και πικρίαν Εύας λύσασαν τω τόκω σου.
Ωδή ς΄. «Την δέησιν»
Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Ρωννύμεθα
ταις ευχαίς σου, όσιε,
και ψυχήν προς ουρανούς ανυψούμεν,
υπομονήν και ανδρείαν πλουτούντες
εν πειρασμοίς και δειναίς επιθέσεσι,
Πορφύριε, πάτερ ημών·
όθεν πάντες κοινή ανυμνούμεν σε.
Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Ιώμενος
πάσαν νόσον, όσιε,
αγαπάν ημάς Σωτήρα κελεύεις
όλη ψυχή, και νοΐ, και καρδία,
και προς Αυτόν αναπέμπειν την δέησιν,
ότι Αυτός προνοητής
και ημών αντιλήπτωρ γεγένηται.
Ολόφωτος
η σεπτή σου, όσιε,
κεφαλή, χάριτι θεία εφάνη
τον θείον μύστην Χριστού προδηλούσα
τη προσελθούση γυνή προς προσκύνησιν,
πληρώσασα εκ θαυμασμού
την ψυχήν ταύτης, μάκαρ Πορφύριε.
Θεοτοκίον
Υμνούντες σε,
Θεοτόκε Άχραντε,
τας ψυχάς προς ουρανούς ανυψούμεν,
τη του Υιού σου αγάπη θαρρούντες
και μητρικαίς σου πρεσβείαις ελπίζοντες,
δεόμενοι επιτυχείν
παραδείσου τερπνού απολαύσεως.
Διάσωσον
από κινδύνων, Πορφύριε, σους ικέτας
και παράσχου τη ση μονή βοήθειαν, όσιε,
ως έχων προς Κύριον παρρησίαν.
Άχραντε
η διά λόγου τον Λόγον ανερμηνεύτως
επ’ εσχάτως των ημερών τεκούσα, δυσώπησον
ως έχουσα μητρικήν παρρησίαν.
Αίτησις και το Κοντάκιον.
Ήχος β΄. «Προστασία των χριστιανών».
Στεναζόντων πάντων η παράκλησις γέγονας,
κλονουμένων εν πίστει, τοις θαύμασι στήριγμα.
Όθεν πάντες προς την σην χάριν σπεύδομεν πιστοί
πολλής δέξασθαι σης αρωγής
εν τω πελάγει της ζωής
και τη ζάλη των θλίψεων.
Δίδου ημίν υγείαν,
ψυχής τε την ευρωστίαν,
ευχαίς σου, πάτερ, προς Θεόν,
ικετεύομεν οι δούλοι σου.
Προκείμενον.
Τίμιος εναντίον Κυρίου
ο θάνατος του Οσίου αυτού.
Στίχ. Τοις αγίοις αυτού τοις εν τη γη
εθαυμάστωσεν ο Κύριος.
Ευαγγέλιον κατά Ματθαίον
Είπεν ο Κύριος τοις εαυτού Μαθηταίς· Πάντα μοι παρεδόθη υπό του Πατρός μου· και ουδείς επιγινώσκει τον Υιόν, ει μη ο Πατήρ· ουδέ τον Πατέρα τις επιγινώσκει, ει μη ο Υιός, και ω εάν βούληται ο Υιός αποκαλύψαι. Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμάς. Άρατε τον ζυγόν μου εφ’ υμάς, και μάθετε απ’ εμού, ότι πράος ειμι και ταπεινός τη καρδία· και ευρήσετε ανάπαυσιν ταις ψυχαίς υμών. Ο γάρ ζυγός μου χρηστός, και το φορτίον μου ελαφρόν εστιν.
Δόξα. Ήχος β΄.
Ταις του σου Οσίου πρεσβείαις, Ελεήμον,
εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων.
Και νυν
Ταις της Θεοτόκου πρεσβείαις, Ελεήμον,
εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων.
Προσόμοιον
Ήχος πλ. β΄. «Όλην αποθέμενοι».
Στιχ. Ελεήμον, ελέησόν με ο Θεός, κατά το μέγα έλεός Σου και κατά το πλήθος των οικτιρμών Σου εξάλειψον το ανόμημά μου.
Καυσοκαλυβίων τε
του όρους Άθωνος μύστην,
μοναχών το σέμνωμα,
ιερέων πάντιμον εγκαλλώπισμα,
ιατρόν άρτιστον,
ορφανώ πατέρα,
των πιπτόντων σε ανόρθωσιν
έγνωμεν, όσιε,
και των δαιμονώντων την λύτρωσιν·
γαλήνης ημίν πρόξενον
και χαράς μεγάλης τον αίτιον.
Όθεν σοι βοώμεν·
μη παύση επισκέπτεσθαι ημάς,
ιάσθαι, πάτερ Πορφύριε,
και φυλάττειν δούλους σου.
Ο ιερεύς: Σώσον ο Θεός τον λαόν σου...
Ωδή ζ΄. «Οι εκ της Ιουδαίας.»
Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Εν απλότητι όλην
την ζωήν σου διήλθες
και υπηρέτησας
Θεώ τε και ανθρώποις,
νυκτός τε και ημέρα
προσευχόμενος, όσιε,
και φέρων πόνους ημών,
Πορφύριε, παμμάκαρ.
Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Πατρικήν σου πρεσβείαν,
εκζητούμεν, τρισμάκαρ,
προς τον Θεόν ημών,
ίνα διασωθώμεν
κιδύνων και μανίας
πονηρού πολεμήτορος,
θαρρούντες, πάτερ, τη ση
μεγάλη ευσπλαγχνία.
Ηγαπήθης υφ’ όλων,
ως αγάπην πηγάζων
και πλημμυρών ημάς,
πληγάς τε θεραπεύων,
δαιμόνια εκβάλλων
και εκ πόνων λυτρούμενος,
παρέχων χάριν δ’ αεί
τοις αιτουμένοις πάσι.
Θεοτοκίον
Ευγνωμόνως υμνούμεν
Σε, Παρθένε και μήτερ
Θεοχαρίτωτε,
ως τέξασαν τω κόσμω
Σωτήρα απειράνδρως
και Θεόν Πανοικτίρμονα,
προς ον πρεσβεύεις αεί
σωθήναι τους ανθρώπους.
Ωδή η΄. «Τον Βασιλέα».
Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Υπέρ υγείας
και σωτηρίας του κόσμου
τας ευχάς σου Χριστώ συ προσάγεις,
όθεν σε υμνούμεν,
Πορφύριε, τρισμάκαρ.
Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Αμαρτιών μου
Συ την πληθύν άφες, Σώτερ,
Πορφυρίου θερμαίς ικεσίαις,
και εν μετανοία
τον βίον μου παράσχου.
Γαλήνην δίδου
τρικυμιζούση καρδία,
των δεινών τας οδύνας πραΰνων
χάριτί σου, πάτερ,
καμνόντων ευγεργέτα.
Θεοτοκίον
Γέγονας μήτηρ
εν παρθενία τελούσα,
τον Θεόν και Σωτήρα τεκούσα,
ον εκδυσωπούσα,
κινδύνων σώζεις πάντας.
Ωδή θ΄. «Κυρίως Θεοτόκον.»
Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Ελέησον ικέτας
και προσπίπτοντάς σοι
την ευσπλαγχνίαν την σην αναμένοντας,
παρέχων χάριν, υγείαν
και την μετάνοιαν.
Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Λαλήσας ο κωφός σοι
την ευχαριστίαν,
ως διά σου σεσωσμένος, προσέφερε,
των συγγενών θαυμαζόντων
και προσκυνούντων σε.
Ο νέος εν οσίοις
καταπλήττεις πάντας
τερατουργίαις σου, πάτερ Πορφύριε,
ελκύσας άνωθε χάριν
τη ταπεινώσει σου.
Θεοτοκίον.
Υμνούμεν σε Παρθένε,
Κεχαριτωμένη,
ως την ελπίδα τω κόσμω δωρήσασαν,
τεκούσα πάσι Σωτήρα
Θεόν και άνθρωπον.
Το Άξιόν εστι και τα Μεγαλυνάρια ταύτα.
Χαίροις των οσίων η καλλονή
και των ασκουμένων
οδηγός και υπογραμμός.
Χαίροις ιερέων
το στέφος και η δόξα,
Πορφύριε τρισμάκαρ,
Άθωνος καύχημα.
Ψάλλομέν σου, πάτερ, τας αρετάς,
ταπεινοφροσύνην
και την άκραν υπακοήν,
την Θεολογίαν,
αγνείας τέλος ούσαν,
αγάπης σου το εύρος,
το ατελεύτητον.
Ως παιδίον γέγονας τη ψυχή,
αμνησικακίαν
και απλότητα ενδυθείς,
θείων χαρισμάτων
τον πλούτον αποκρύπτων,
τη ακενοδοξία
πολιτευόμενος.
Διορατικών ήσθα κορυφή,
προφητών μεγάλων
πλησιέστατος συγγενής·
ιαματικών τε
συνόμιλος αγίων,
Πορφύριε, εδείχθης,
Άθωνος κόσμημα.
Tης Αποκαλύψεως θεωρός,
της προς Ιωάννην,
εν τη Πάτμω συ γεγονώς,
ώφθης μύστης μέγας
των θείων μυστηρίων,
τα Χερουβίμ εγγίσας
τη ταπεινώσει σου.
Ναυαγών του βίου ώφθης λιμή
και των θλιβομένων
η παράκλησις η θερμή,
των απολωλότων
ποιμήν της Εκκλησίας,
και κρήνη ιαμάτων
της θείας χάριτος.
Πάσαι των αγγέλων αι στρατιαί,
Πρόδρομαι Κυρίου,
Αποστόλων η δωδεκάς,
οι άγιοι πάντες
μετά της Θεοτόκου,
ποιήσατε πρεσβείαν
εις το σωθήναι ημάς.
Το Τρισάγιον...
Απολυτίκιον.
Ήχος α΄. «Της ερήμου πολίτης.»
Της Ευβοίας τον γόνον,
πανελλήνων τον Γέροντα,
της Θεολογίας τον μύστην
και Χριστού φίλον γνήσιον,
Πορφύριον τιμήσωμεν, πιστοί,
τον πλήρη χαρισμάτων εκ παιδός.
Δαιμονώντας γαρ λυτρούται, και ασθενείς
ιάται πίστει κράζοντας·
δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν,
δόξα τω σε αγιάσαντι,
δόξα τω ενεργούντι διά σου πάσιν ιάματα.
Η Εκτενής και Απόλυσις.
Μετά την «Απόλυσιν» ψάλλομεν αργώς τα κάτωθι τροπάρια.
Ήχος β΄. «Ότε εκ του ξύλου.»
Πάσι τοις τιμώσιν ευλαβώς
την σεπτήν σου μνήμην, τρισμάκαρ,
και δεομένοις πιστώς
δώρησαι την ίασιν
παθών, Πορφύριε·
και κινδύνων και θλίψεων
και ζάλης του κόσμου
λύτρωσαι πρεσβείαις σου
τους σοι προστρέχοντας·
έχεις γαρ πολλήν παρρησίαν,
ως Χριστού θεράπων και φίλος,
μεσιτεύειν, όσιε, προς Κύριον.
Δέσποινα, πρόσδεξαι
τας δεήσεις των δούλων σου
και λύτρωσαι ημάς
από πάσης ανάγκης και θλίψεως.
Την πάσαν ελπίδα μου
εις σε ανατίθημι,
μήτερ του Θεού,
φύλαξόν με υπό την σκέπην σου.
Δίστιχον.
Πορφύριε, φύλαττε θερμαίς ευχαίς σου
Ευάγγελον μέλψαντα θαυμάσιά σου.
Ευαγγέλου Χρ. Καραδήμου, Θεολόγου – Φιλολόγου,
Εκδόσεις «Ιχνηλασία», 1998.
Γνωρισόν μοι Κύριε, οδόν εν η πορεύσομαι, ότι προς σέ ήρα την ψυχήν μου..