Είμαστε έτοιμοι να σταθούμε μπροστά στο Χριστό?

[eleimon]

«Εν μετανοία και εξομολογήσει παράλαβε». Αυτο το ακουμε στο τελος του εσπερινου απο το στομα του ιερεα μας. Θέ­τω το ερώτημα στον εαυτό μου πρώτον και έπειτα σε ε­σάς. Αν αυτή την στιγμή πει ο Κύριος STOP, μέχρι ε­δώ, ελάτε για λογαριασμό. Ερωτώ ολους μας που λεμε οτι θρησκεύουμε, είμαστε σε θέση να σταθούμε ενώπιον του φοβερού βήματος, που θα κρίνει απροσωπόληπτα, που θα κρίνει χωρίς συναι­σθήματα και χωρίς ψευδομαρτυρίες; Είμαστε σε θέση να σταθούμε; Θα πούμε οι περισσότεροι από ταπεινολογία, όχι, και οι υπόλοιποι από ταπείνωση, όχι.
Ποιος είναι αυτός που μπορεί να σταθεί, και γιατί δεν μπορούμε να σταθούμε; Είμαστε αμαρτωλοί, θα δωσουμε την απάντηση, και τι κάνουμε μπροστα στην αμαρτία;Οταν εχουμε πο­νοκέφαλο παίρνουμε ασπιρίνη, οταν ειμαστε ασθενεις πηγαίνουμε στο νοσοκομείο. Στην αμαρτια ομως τι κάνουμε; Ποιο είναι το φάρμακο της αμαρτίας; Φαγαμε ενα φαγητο και μας πειραξε,μας χαλασε το στομαχι.Το ξανατρωμε? Όχι.Οταν αμαρτανουμε γιατι δε μας ενοχλει και το επαναλαμβανουμε?

Το μεγαλυτερο τεχνασμα του σατανα λενε καποιοι γεροντες ειναι αυτη η ιδεα που μας βαζει οτι εχουμε καιρο να μετανοησουμε,να εξομολογηθουμε,εχουμε χρονια μπροστα μας....που ξερουμε ομως τι θα συμβει αυριο?
Ποσο το καντηλακι του καθενος μας θα κρατησει αναμενο?

[eleimon]

Ο Αγιος Κοσμας ο Αιτωλος ελεγε.....

Αδελφοί μου, όταν ήμουν νέος έκανα μια σκέψη λάθος. Μου φάνηκε στην αρχή, καλή και σωστή. Αργότερα όμως μετάνοιωσα πικρά!

Μου έλεγε ο λογισμός μου:

- Νέος είμαι! Ας κάνω τώρα και καμία αμαρτία. Ας χαρώ τούτο ή κι εκείνο το απογορευμένο. Δεν χάλασε ο κόσμος. Όταν θα γεράσω, κάνω και τα ενάρετα και τα καλά!

Αυτή τη σκέψη έκανα!

Και γιατί μετάνοιωσα; Γιατί, στο μεταξύ οι αμαρτίες ρίζωσαν βαθιά μέσα μου. Και τώρα που μεγάλωσα και γερνάω, δεν μπορώ να τις αφήσω και να κάνω το καλό!

Λοιπόν, προσέχετε κι εσείς, για να μην πάθετε το ίδιο. Φυλαχθείτε. Τα καλά έργα να κάνετε κι όχι τις αμαρτίες. Αυτά τα έργα να ριζώσουν μέσα σας κι όχι οι αμαρτίες ...;

[filotas]

Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να συναισθανθούμε τα χάλια μας και να ζητήσουμε με συντριβή:

"Χριστέ μου, σε παρακαλώ μη με καλέσεις κοντά Σου, όταν είμαι πεσμένος από τα πάθη μου, αλλά βοήθησέ με να ξανασηκωθώ και πάρε με στην καλύτερη στιγμή της προσπάθειάς μου να Σε πλησιάσω".

Τότε μπορούμε να είμαστε βέβαιοι, ότι Εκείνος θα μας καλέσει κοντά Του στην καλύτερη για μας στιγμή, επειδή:
"’Ημαρτον γαρ Κύριε, ήμαρτον εις τον ουρανόν και ενώπιόν σου και ουκ ειμί άξιος ατενίσαι εις το ύψος της δόξης σου. παρώργισα γαρ σου την αγαθότητα, τας σας εντολάς παραβάς, και μη υπακούσας τοις σοις προστάγμασιν. Αλλά συ, Κύριε , ανεξίκακος ων, μακρόθυμος τε και πολυέλεος, ου παρέδωκάς με συναπολέσθαι ταις ανομίαις μου, την εμήν πάντων αναμένων επιστροφήν. Συ γαρ είπας, φιλάνθρωπε, δια του Προφήτου σου, ότι ου θελήσει θέλω τον θάνατον του αμαρτωλού ως το επιστρέψαι και ζην αυτόν. ου γαρ βούλει, Δέσποτα, το πλάσμα των σων απολέσθαι χειρών, ουδέ ευδοκείς επ’ απωλεία ανθρώπων, αλλά θέλεις πάντας σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν. Διό καγώ, ει και ανάξιος ειμί του ουρανού και της γής, και αυτής της προσκαίρου ζωής, όλον εμαυτόν υποτάξας τη αμαρτία και ταις ηδοναίς δουλώσας, και την σην αχρειώσας εικόνα, αλλά ποίημα και πλάσμα σον γεγονώς, ουκ απογινώσκω την εμαυτού σωτηρίαν ο άθλιος. Τη δε ση αμετρήτω ευσπλαχνία θαρρήσας προσέρχομαι. " (Ευχή Α του Μεγάλου Βασιλείου, από την Ακολουθία της Θείας Μεταλήψεως)

[LOCKHEART]

Τι να πώ ρε παιδιά ; όταν στέκομαι μπροστά σε άγιες εικόνες και πόσο μάλλον στην εικόνα του Χριστού ντρέπομαι πολυ

[iliasgr]

Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να συναισθανθούμε τα χάλια μας και να ζητήσουμε με συντριβή:

"Χριστέ μου, σε παρακαλώ μη με καλέσεις κοντά Σου, όταν είμαι πεσμένος από τα πάθη μου, αλλά βοήθησέ με να ξανασηκωθώ και πάρε με στην καλύτερη στιγμή της προσπάθειάς μου να Σε πλησιάσω".

Τότε μπορούμε να είμαστε βέβαιοι, ότι Εκείνος θα μας καλέσει κοντά Του στην καλύτερη για μας στιγμή΄.

[eleimon]

Τι να πώ ρε παιδιά ; όταν στέκομαι μπροστά σε άγιες εικόνες και πόσο μάλλον στην εικόνα του Χριστού ντρέπομαι πολυ

Δεν εισαι ο μοναδικος Σπυρο μου

[eleimon]

Όσο ένα δωμάτιο παραμένει σκοτεινό, λέγει ο επίσκοπος Θεοφάνης ο Έγκλειστος, δεν προσέχουμε τη βρωμιά, όταν όμως φέρουμε ένα δυνατό φως στο δωμάτιο – όταν δηλαδή, σταθούμε μπροστά στον Χριστό στην καρδιά μας -, μπορούμε να διακρίνουμε κάθε μόριο σκόνης. Το ίδιο συμβαίνει και με τον χώρο της ψυχής μας. Η σειρά δεν είναι να μετανοήσουμε πρώτα και μετά να γνωρίσουμε τον Χριστό, μόνο όταν το φως του Χριστού έχει ήδη εισχωρήσει, ως ένα βαθμό, στη ζωή μας, αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε αληθινά την αμαρτωλότητά μας.