Μπορούμε να έχουμε ειρήνη?

[eleimon]

Μπορουμε να εχουμε ειρηνη μεσα μας? με τοσα παθη που παλευουμε καθημερινα μπορουμε να αισθανθουμε εσωτερικη γαληνη και ειρηνη μεσα μας?

Παλευοντας καθημερινα με την αμαρτια νιωθουμε εξεγερση των παθων μας,νιωθουμε μια εσωτερικη ταραχη...ποτε ερχεται η ειρηνη μεσα μας ομως?Οταν καταπολεμησουμε τα παθη μας?
Με την ειρηνη στη καρδια μας πιστευω θα δουμε και το προσωπο του Θεου,δε θα εχουμε ταραγμενη και ανησυχη καρδια,ομως ειναι τοσο δυσκολο οταν πιανω τον εαυτο μου για ενα τοσο δα μικρο προβληματακι που μπορει να παρουσιαζεται να με καταβαλλει το αγχος,και η αγωνια.....

Προσευχομαι βεβαια εναποθετω ολες τις ελπιδες μου στο Θεο αλλα μεσα μου παλευουν και οι αμφιβολιες για το αν ειμαι αξια να εισακουστω.Γι αυτο διαβαζοντας για ειρηνη της ψυχης μας εχω πολλες αποριες αν μπορουμε να την αποκτησουμε....

[eleimon]

Οταν απεναντι μας εχουμε ανθρωπους που ειναι μακρια απ το Θεο και προσπαθουμε να τους μεταδωσουμε με καποιο τροπο την αγαπη μας προς το Κυριο πως γινεται αν δεν εχουμε εμεις πρωτα απ ολα ειρηνη μεσα μας να τη δωσουμε και στους αλλους αφου το παθος του θυμου στα πρωτα εμποδια ειναι προ των θυρων?
Μάς λέει o Άγιος Σιλουανός o Αθωνίτης ότι γιά νά έχει ειρήνη o άνθρωπος πρέπει νά μελετά τόν νόμο τού Θεού. Γιατί αυτός o νόμος γράφτηκε από τό Πνεύμα τού Θεού, καί τό Πνεύμα τού Θεού πηγαίνει από τή Γραφή στήν ψυχή. Όποιος έχει μέσα του τήν ειρήνη τού Αγίου Πνεύματος σκορπίζει ειρήνη καί στούς άλλους. Όποιος έχει μέσα του πνεύμα κακό, σκορπά καί στούς άλλους τό κακό.

Εγω παλι πανω σ αυτο προβληματιζομαι
Εχουμε ζωντανα παραδειγματα απ τους Αγιους μας αλλα αυτοι ηταν Αγιοι αφιερωσαν ολη τους τη ζωη στο Χριστο,εμεις εδω περα πως θα μπορεσουμε να κρατηθουμε ορθιοι μεχρι τελος?

[Γεώργιος-Κέρκυρα]

Έλα ντε;
Και πως μπορούμε να "αμυνθούμε" από την αντίστροφη διαδικασία;
Δηλαδή από τους συνανθρώπους μας που προσπαθούν, με τα λόγια και την συμπεριφορά τους, να μας απομακρύνουν από την όποια προσπάθεια να έρθουμε κοντά στον Χριστό;
Εγώ αυτό νιώθω πάντως, ανίκανος να επηρεάσω θετικά τους γύρω μου ή μάλλον αμφιβάλλω για την ικανότητά μου αυτή και επίσης μήπως φέρω ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα..

[eleimon]

Αντιθετα αποτελεσματα Γιωργο μου σιγουρα φερνουμε,εγω το εχω βιωσει αυτο,γι αυτο και λενε μιλα στο Θεο κι Εκεινος εχει την ωρα του για ολους μας.Αλλα απ τη δικια μας την ολιγοπιστια ερχεται η ταραχη και η αγωνια στη καρδια μας.

[eleimon]

Καποτε ο Κύριος εμφανίστηκε στο γεροντα Παισιο και του είπε: «Παΐσιε, αν θέλεις να μην οργίζεσαι,μη επιθυμησεις,μη κρινεις και μη μισήσεις κανένα και θα έχεις την ειρήνη». Έτσι, κάθε άνθρωπος, αν κόβει το θέλημά του μπροστά στον Θεό και τους ανθρώπους, θα είναι πάντα ειρηνικός στην ψυχή. Όποιος, όμως, αγαπά να κάνει το θέλημά του, αυτός δεν θα έχει ειρήνη.

Ψυχή που παραδόθηκε στο θέλημα του Θεού υπομένει εύκολα κάθε θλίψη και κάθε ασθένεια, γιατί και τον καιρό της ασθένειας παραμένει στη θεωρία του Θεού και προσεύχεται: «Κύριε, Εσύ βλέπεις την ασθένειά μου. Εσύ ξέρεις πόσο αμαρτωλός και αδύνατος είμαι, βοήθησέ με να υπομένω και να ευχαριστώ την αγαθότητά Σου». Και ο Κύριος ανακουφίζει τον πόνο, και η ψυχή αισθάνεται την εγγύτητα του Θεού και μένει εν τω Θεώ γεμάτη χαρά.

Ποιος απο μας δεν οργιζεται,δε κρινει? πως να εχουμε ειρηνη μεσα μας μετα απο ολα αυτα?

[smarti]

Η ταπεινη μου γνωμη ειναι , οτι αν εμεις πιστευουμε στον Χριστο μας, οσο και να θελουν οι να προσπαθουν καποιοι αλλοι να μας εμποδισουν, δεν νομιζω να το καταφερνουν. Γιατι πανω απο ολα εχουμε το Χριστο μεσα μας, και ο Κυριος βλεπει τον αγωνα που κανουμε και οσο σκληροι και να ειναι οι αλλοι, οσο και αντιθετοι να ειναι προς αυτο που πιστευουμε, ο Κυριος δεν αφηνει κανεναν ...ειναι ολα ανεξηγητα αυτα , αλλα επειδη τα βιωνω και εγω και ειχα μεγαλο πολεμο , βλεπω σιγα σιγα , με την υπακοη στον πνευματικο και με τον μικρο αγωνα που κανουμε, ολα αλαζουν...οι σκληροι ανθρωποι μαλακωνουν και αρχιζουν σιγα σιγα να κατανοουν οτι δεν ειναι δυνατον να αλαξουμε τα πιστευω μας..και σιγα σιγα και αυτοι δεχοοται και προσπαθουν τουλαχιστον να μην ενοχλουν η να μην στεκονται εμποδιο στη σχεση μας και τα πιστευω μας στον Χριστο. αλλα εκτος τα ορατα που μπορουμε εμεις να κανουμε, ωστε με τοις πραξεις μας να τους δειξουμε οτι ο Χριστος δεν ειναι κατι κακο αλλα αντιθετα φαιρνει χαρα, αγαπη , ευτυχια, το πιο ισχυρο ειναι η προσευχη μας, γι αυτους τους ανθρωπους.Εχει τοση μεγαλη ευσπλαχνια ο Κυριος που δεν αφηνει κανεναν μας να χαθει , αν υπαρχει εστω και λγη καλοσυνη στη καρδια του αλλου!
Με τον αγωνα μας τα παθη μας,με την υπακοη προς τον πνευματικο μας, , με την μετανοια μας, με την πνευματικη ζωη που κανουμε, με την εκκλησιαστικη συμμετοχη σιγα σιγα ερχεται και αυτη η ηρεμεια της ψυχης , σιγα σιγα, οσο εμεις προσπαθουμε να πλησιασουμε ολο και λιγακι πιο πολυ τον Χριστο μας, και αυτος ολο και λιγακι μας δεινει λιγο απο αυτη την ψυχικη ηρεμια.και ισως καποια στιγμη, οταν πια μπορεσουμε και τιναξουμε ολα τα κακα απο πανω μας..ισως τοτε ο Κυριος να μας δωσει λιγο απο τη θεια χαρη του, και τοτε να μην μπορει ουτε το πιο μεγαλο εμποδιο να μας ταρακουνησει...να νοιωθουμε εμεις τετοια αγαλλιαση , που να μην μας νοιαζειτιποτα αλλο...να εχουμε τετοια ψυχικη ηρεμια μεσα μας, που ολα τα αλλα να μας φαινονται ασημαντα και μονο η σχεση μας με τον Χριστο να ειναι ο πρωταρχικος σκοπος της ζωης μας.Δεν ξερω καπως ετσι νομιζω τα βλεπω...αν κανω λαθος συγχωρεστε με..

[eleimon]

Σμαρω μου συμφωνω μαζι σου κι εγω θελω να τα βλεπω ετσι αλλα αυτο που με προβληματιζει ειναι αν μπορουμε να απαλλαγουμε απ τα παθη μας,θα μπορεσουμε η το ενα θα καταλλαγιαζει και θα ξεπροβαλει αλλο σαν τα κεφαλια της Λερναιας Υδρας?

[smarti]

Και γιατι να μην μπορουμε? Αυτο δεν θελει ο Κυριος απο εμας Ελπιδα, να κανουμε τον αγωνα μας? Αν δεν εχουμε παθη, πως θα μπορεσουμε να κανουμε αγωνα? Το ξερω ειναι πολυ δυσκολο αλλα και αυτη ειναι η ομορφια στην σχεση μας με το Χριστο....αυτος ο συνεχης αγωνας προς τα παθη μας..ωσπου να κλεισουν τα ματακια μας...καποια παθη ειναι πιο ευκολα να ξεριζωθουν καποια αλλα χρειαζονται χρονια....εμεις ομως σαν αγωνιστες και χριστιανοι..αυτο θα κανουμε καθε φορα θα σηκωνομαστε και θα προσπαθουμε...με το γλυκητατο ονομα του Ιησου Χριστου μας...να τα πολεμαμε...σιγα σιγα....και χωρις βιαιες κινησεις...ολα θα γινουν αρκει εμεις να θελουμε να τα καταπολεμησουμε....ποτε θα ειναι η ωρα που θα απαλαγουμε...αυτο το ξερει μονο ο Κυριος..και αυτο παλι θα γινει προς ωφελος μας..οταν θα θελει Ο ΚΥΡΙΟΣ!

[eleimon]

Γνωριζω ενα ατομο το οποιο ειχε πολλα παθη,και γυρισε καποια στιγμη στο Χριστο μετα απο τα χιλια μυρια που ειχε περασει....συμμετειχε στα μυστηρια της εκκλησιας,με τον πνευματικο του ειχε αψογη σχεση,κι ομως ξαφνικα παρουσιαζεται στη ζωη του καποιο ατομο που τον κανει και λοξοδρομει και εκ τοτε εχει χασει την επαφη του με το Χριστο.
Κι ερχομαι να ρωτησω ο Χριστος που γνωριζει τα παντα στη καρδια μας γιατι επετρεψε να βρεθει αυτος ο πειρασμος μπροστα του και να χασει οτι αγωνα ειχε κανει?αφου γνωριζει τα ορια μας...

[smarti]

και που ξερουμε εμεις οτι εχει χασει τον αγωνα...ισως ειναι αλλη μια δοκιμασια....αυτο ομως δεν μπορουμε να το ξερουμε εμεις..καποιο σχεδιο θα εχει ο Θεος..για να τα επιτρεψει ολα αυτα...νομιζω..