Ο παρορμητικός και αυθόρμητος Απόστολος Πέτρος.

[Byzantine_Spirit]

Ένας απλός άνθρωπος, ψαράς, με μοναδική έννοια να ζήσει την οικογένεια του, αγράμματος, δεν υπήρξε ποτέ ένας φιλόδοξος οραματιστής ή φιλόσοφος.
Στη Γενησαρέτ μη μπορόντας να πιάσει ούτε ένα ψάρι, αμφιβάλλει αυθόρμητα για τη δύναμη του Χριστού, που προτρέπει εκείνον και τους υπόλοιπους να ξαναμπούν στην θάλλασα και να ρίξουν τα δίχτυα τους και πάλι..
Όταν ο Κύριος τον προκαλεί να περπατήσουν μαζί στα ύδατα, ο Απ. Πέτρος ζητά αποδείξεις .
Ολιγοπιστεί. Βυθίζεται.
Αυθόρμητα ομολογεί ότι το στόμα του Χριστού αναδίδει ρήματα ζωής..
Αποποιείται με υπεροχικό αίσθημα το πλύσιμο των ποδιών του απο τον Χριστό, για να υποχωρήσει στη συνέχεια με έναν ιδιαίτερα εκφραστικό τρόπο.
Βίαια και παρορμητικά τολμά να κόψει το αυτί του Μάλχου κατά τη σύλληψη του Χριστού στο Όρος των Ελαιών, δεχόμενος την επίπληξη του Χριστού ο οποίος θαυματουργικά αποκατέστησε το αυτί του Μάλχου.
Αρνείται τον Χριστό πρίν τη σταύρωσή Του και κατόπιν μετανοεί.
Ακούει το μήνυμα της Αναστάσεως και αμφισβητεί, τρέχοντας στον Τάφο να το επιβεβαιώσει μόνος του.
Αυθεντικός ο Απ. Πέτρος ακόμα και στις "πτώσεις" του.
Πέφτει και σηκώνεται.
Αμαρτάνει και μετανοεί.
Δεν παριστάνει. Είναι.
Είναι ελεύθερος και όταν είναι ανθρώπινος.
Σφάλλει και διορθώνεται, δεν είναι αλάθητος. Είναι αληθινός.
Αυθεντικός δεν είναι αυτός που δεν κάνει λάθη, αλλά αυτός που τα αντιλαμβάνεται, τα ομολογεί και μετανοεί.

[Byzantine_Spirit]

Το κείμενο αυτό πρέπει να πω πως δεν είναι δικό μου.
Το δανείζομαι απλώς για να το μοιραστώ μαζί σας.
Ευχαριστώ.