Καλή χρονιά και το νέο έτος εύχομαι να είναι γεμάτο υγεία και πνευματική προκοπή. Βέβαια είμαι ο τελευταίος που πρέπει να μιλά για πνευματική προκοπή αφού είμαι ένας αμαρτωλός, υποκριτής καλύτερα, με όλη την έννοια της λέξεως. Έχω την "ψευδαίσθηση" ότι είμαι στον χώρο της εκκλησίας αφού και εκκλησιάζομαι και προσεύχομαι (έστω αυτό το λίγο) και διαβάζω παρακλήσεις,συχνά τη καινή διαθήκη,έχω τον πνευματικό μου κ.α. Δεν τα λέω αυτά απο υπερηφάνια αλλά για να σας δώσω να καταλάβετε ότι έχω και εγώ κάποια σχέση με την εκκλησία, μάλιστα δε παλιότερα είχα δει και "σημεία"στην ζωή μου απο παρεμβάσεις αγίων, αλλά αυτά δεν είναι της ώρας.Το πρόβλημά μου είναι πως έχω βαρεθεί τους πάντες και τα πάντα, δε με γεμίζει τίποτα (ούτε καν η εκκλησία πλέον -ολιγοπιστία), έχω α η δ ι ά σ ε ι με την κοινωνία αυτή την διεστραμμένη και την συνεχή προβολή της, δεν θέλω να ακούω και να βλέπω κανέναν, κλείνομαι στον εαυτό μου δεν θέλω να βγαίνω έξω και πολλά άλλα. Πολλές φορές με πιάνει πολύς πόνος στο κεφάλι μου σε σημείο που να φοβάμαι μην τυχόν και πάθω εγκεφάλικο επεισόδιο (δεν υπερβάλλω σε αυτό που σας λέω), έχω νεύρα, και είμαι συνεχώς στεναχωρημένος (ή και θλιμμένος).Έχω τάσεις αυτοκαταστροφής και λογισμοί αυτοκτονίας με ταλαιπωρούν.Επιπλέον είμαι πολύ απαισιόδοξος και θέλω να ακούω μελαγχολικά τραγούδια.Γενικά ζω σε μια απόγνωση και μια εσωτερική μαυρίλα.Όλα αυτά με συνείχαν και παλιότερα και για μεγάλο χρονικό διάστημα (περίπου τέσσερα χρόνια) αλλά τότε είχα δει βοήθεια απο τον Άγιο Ιωάννη τον Ρώσσο ύστερα απο παράκληση που εψάλη εκεί απο τον προϊστάμενο του ιερού προσκυνήματος πατρός Ιωάννου.Τώρα δεν έχω την υπομονή και το κουράγιο να προσευχηθώ συστηματικά για εμένα και όσες φορές το έχω κάνει μετά απο μια δυο μέρες εγκαταλείπω, πάει καιρός αυτή η ιστορία.Δεν ξέρω σε ποιον άγιο να προσευχηθώ. Ίσως αυτά να οφείλονται στον μεγάλο μου εγωϊσμό ή την κατάκριση και γενικά στην κακή πνευματική μου κατάσταση. Ίσως σας φανεί περίεργο και αμαρτία αλλά επιζητώ "ένα θαύμα εδώ και τώρα".Δεν μπορώ άλλο να συνεχίσω νά ζω έτσι. Λυπάμαι και την οικογένειά μου (δεν είμαι παντρεμένος, για τους γονείς και τον αδερφό μου μιλώ) που τους το κρύβω και δεν ξέρουν και αυτοί τίποτα.Με λίγα λόγια β α ρ έ θ η κ α τη ζωή μου και δεν ξέρω που θα καταλήξει όλο αυτό, όπως σας είπα πάει πολύς καιρός που είμαι έτσι. Συγνώμη για το μακροσκελές κείμενό μου αλλά εσείς αν έχετε να μου προτείνετε κάτι θα το άκουγα ευχαρίστως. Ευχαριστώ και καλή χρονιά
