

ΑΓΙΑ ΘΕΟΔΩΡΑ Η ΠΕΛΟΠΟΝΗΣΙΑ
Κατά τους Βυζαντινούς χρόνους τμήμα του στρατού αποτελείτο από μισθοφόρους. Για τη συντήρηση αυτών των στρατιωτών όφειλε η κάθε οικογένεια να πλήρωνε ένα ποσό για τα έξοδα του μισθοφόρου σε περίπτωση που δεν είχε να στείλει ένα γιο.
Στα σύνορα Αρκαδίας και Μεσσηνίας, στην αρχαία Μέλπεια, κοντά στο αντρικό μοναστήρι «Παναγίτσα», ζούσε μια Χριστιανική και φτωχή οικογένεια που είχαν τρία κορίτσια.
Επειδή όλοι προσέφεραν στο στρατό, έπρεπε κι η οικογένεια να δώσει χρήματα αφού δεν είχε γιούς. Αλλά δεν είχαν χρήματα και ο πατέρας συνεχώς στεναχωριόταν γι αυτό.
Τότε η μεσαία κόρη, η Θεοδώρα, πήρε δυναμικά την απόφαση να παρουσιαστεί ως γιος στο στρατό, παρά τις αντιρρήσεις των γονιών και των αδελφών της. Προσευχήθηκε στο Θεό να την προστατεύει και πήρε θάρρος και δύναμη.
Πράγματι αφού γυμνάστηκε λίγο καιρό για να δυναμώσει και να καταφέρει να τους ξεγελάσει, παρουσιάστηκε στο στρατόπεδο ως Θοδωρής πετυχαίνοντας το σκοπό της. Δήλωσε το όνομα του πατέρα της και ότι η οικογένειά της στέλνει αυτόν στο στρατό. Κανείς δεν κατάλαβε ότι ήταν κοπέλα.
Εκείνη την εποχή το στρατό τον συντηρούσαν επίσης τα μοναστήρια. Και το συγκεκριμένο στρατόπεδο είχε το διοικητήριο μέσα στο μοναστήρι.
Ο Θοδωρής γρήγορα κέρδισε την αγάπη όλων για την ομορφιά του και την καλοσύνη του. Όλους τους ευχαριστούσε με τον τρόπο και τις πράξεις του. Παρακολουθούσε στην αρχή το Απόδειπνο στο μοναστήρι και όλο και περισσότερο λάμβανε μέρος αφού ήταν υποταγμένος στον Θεό. Έτσι σιγά σιγά όλοι τον εμπιστευόντουσαν και μάλιστα τον πρότειναν κι έγινε καπετάνιος διοικώντας το μοναστηριακό στρατό.
Υπήρχε μια κοπέλα που έπαιρνε τα ρούχα των στρατιωτών και τα έπλενε, αλλά πήγαινε και με πολλούς άντρες του στρατού. Η ομορφιά του Θοδωρή την έκανε να τον πλησιάσει αλλά εκείνος προσπάθησε να την συνετίσει. Εκείνη θυμωμένη έκανε σχέση με άλλον στρατιώτη κι έμεινε έγκυος. Σύμφωνα με τους νόμους της εποχής έπρεπε ο υπαίτιος άντρας να την παντρευτεί αλλιώς καταδικαζόταν σε θάνατο. Εκείνη θέλοντας να εκδικηθεί τον Θοδωρή που την αρνήθηκε, τον υπέδειξε ως πατέρα του παιδιού της.
Βρέθηκαν πολλοί που μίλησαν εναντίον του καπετάν Θοδωρή κι ότι τους είχαν δει μαζί.. Συκοφαντήθηκε άδικα και εκτελέστηκε αδιαμαρτύρητα ενώ ήταν τόσο εύκολο να αποδείξει την αθωότητα της και όμως δεν το έκανε... Προσπάθησε να υπερασπιστεί τον εαυτό της αλλά δεν αποκάλυψε ότι είναι γυναίκα.
Το στρατοδικείο απεφάσισε και καταδικάστηκε σε θάνατο.
Το πιο πιθανό είναι η εκτέλεση της απόφασης να έγινε δια τουφεκισμού,. Υπάρχει και μία εκδοχή να έγινε δια αποκεφαλισμού.
Πριν την εκτέλεση ζήτησε να προσευχηθεί στο Θεό παρακαλώντας Τον να συγχωρέσει τους συκοφάντες της και να γίνει το αίμα της νερό, το σώμα της εκκλησία και τα μαλλιά της δέντρα.
Οι γονείς της το έμαθαν την άλλη μέρα και ερχόμενοι στον τόπο της εκτέλεσης απεκάλυψαν ότι ήταν η κόρη τους η Θοδώρα. Όλοι λυπήθηκαν πάρα πολύ γι αυτή την αδικία που έγινε. Η νεκρώσιμη ακολουθία ήταν αυτή των μοναχών και η ενδυμασία επίσης (Αγγελικό σχήμα). Η Αγία Θεοδώρα τάφηκε στο σημείο εκτέλεσης και ευωδίαζε.
Αμέσως κάτω από το μνημείο της άρχισε να αναβλύζει νερό από μια πηγή που δεν υπήρχε πριν. Πολλοί προσκυνητές επισκέπτονταν τη Βάστα Μεγαλούπολης για να προσκυνήσουν το μνημείο της. Έτσι. αργότερα, περί τον 12ο αιώνα, λόγω πληθώρας κόσμου, αποφάσισαν να χτίσουν μια εκκλησία πάνω από τον τάφο της. Το εκκλησάκι που είναι σήμερα.
Έκθαμβος παρατηρεί ο προσκυνητής πάνω στην περίεργη πλακοσκέπαστη στέγη του ναΐσκου να έχουν φυτρώσει, άγνωστο πότε ακριβώς, 18 μικρά και μεγάλα δένδρα, ώστε η σκεπή να παρουσιάζει όψη πραγματικού πυκνού αλσυλλίου. Το σύμπλεγμα αυτό των δέντρων προστατεύει το εκκλησάκι της Οσιοπαρθενομάρτυρος από τη φθορά.

Είναι αλήθεια, ότι ο απλός και πτωχός αυτός ναΐσκος προκαλεί και σήμερα το θαυμασμό σε κάθε καλόβουλο και θεοσεβή επισκέπτη. Ο κυρίως ναός στο εσωτερικό του εκτιμάται, ότι μπορεί να χωρέσει περί τα 20 άτομα.
Αν κανείς παραθεωρήσει τα προηγηθέντα θαυμάσια, δεν μπορεί ούτε να εθελοτυφλήσει ούτε και να κωφεύσει εμπρός στο συνεχές θαύμα, το οποίο όχι μόνο συγκινεί και ηλεκτρίζει το θεατή, αλλά συγκλονίζει και καταπείθει περί της αληθείας των θαυμάτων και τον πλέον δύσπιστο επισκέπτη.
Την ευλογία του Ιησού Χριστού
και την αγάπη της Αγίας
να έχουμε όλοι