Υπο την πιεσιν αυτων οι ασθενεστεροι χαρακτηρες επιπτον. Οχι μονον ατομα, αλλα και οικογενειαι και χωρια ολοκληρα μαζι με τους ιερεις των ηλλαξοπιστουν. Δεν εινε υπερβολη να ειπωμεν, οτι ενα μεγα μερος των σημερινων Τουρκων, οι οποιοι κατοικουν και νεμονται την πλουσιωτατην χωραν της Μ. Ασιας, εινε μακρυνοι απογονοι......χριστιανων, οι οποιοι επροδωσαν την Πιστιν των. Ως εγραφεν ο αειμνηστος Αρχιεπισκοπος Αθηνων Χρυσανθος, τ. Μητροπολιτης Τραπεζουντος, <<ουδεις υπαρχει τουρκικης καταγωγης καθ' ολην την υπερθαλασσιαν υπερκειμενην της Τραπεζουντος χωραν και το πλειστον της υπερανωθεν τουτων διηκουσης περιφερειας Χαλδειας. Παντες δ' ουτοι ( οι Τουρκοι ) εισιν Ελληνες εξ Ελληνων καταγομενοι. Παντες ουτοι πανδημει η τινες μονον εξωμοσαν>>.
Ιδιως ο εξισλαμισμος εκαμε θραυσιν εις την Μακεδονιαν, Ηπειρον και προ παντων Αλβανιαν, εις την οποιαν ο αριθμος των χριστιανων απο 550 χιλιαδας κατηλθεν εις τον αριθμον των 50 χιλιαδων, οι οποιοι και αυτοι εκινδυνευον να εξισλαμισθουν. Εκεινοι δε οι οποιοι εμενον αμετακινητοι εις την Πιστιν των Πατερων, υφισταντο σκληρους διωγμους και μαρτυρια, το δε τελευταιον αιμα, οπερ εχυθη, ητο το αιμα των χριστιανων, οι οποιοι ως αρνια εσφαγησαν κατα την Μικρασιατικην καταστροφην.
Εις 2 1/2 εκατομμυρια συμποσουνται οι νεωτεροι ουτοι μαρτυρες!
Αγιος Κοσμάς ο Αιτωλός
Συντονιστές: konstantinoupolitis, Συντονιστές
Ζητω συγνωμη που παρελλιψα να γραψω τον συγραφεα απο τα αποσπασματα που γραφω για τον Αγιο Κοσμα τον Αιτωλο.
Ειναι του Επισκοπου Αυγουστινου Ν. Καντιωτου Μητροπολιτου Φλωρινης απο τις εκδοσις <<Ο ΣΤΑΥΡΟΣ>>( και για τα ορθογραφικα λαθη μου )
Που κατα την δεινην αυτην περιοδον της ιστοριας της Ορθοδοξου Εκκλησιας ευρισκετο ο Κοσμας; Εζη εις τοπον ερημον. Ευρισκετο εις το Αγιον Ορος. Εμοναζεν εις την Ι. Μονην Αγιου Φιλοθεου. Ποσον ωραια, απο πνευματικης αποψεως εννοω, ποσον ωραια διηρχετο εκει τας ημερας της ζωης του ο Κοσμας. Ψαλμωδιαι, αγρυπνιαι, αναγνωσις Γραφων και Πατερικων βιβλιων, ασκησις και σκληραγωγιαι, συνομιλιαι με τους αγιους αδελφους και πατερας, προ παντος δε δια της νοερας προσευχης γλυκυτατη συνομολια με τον Ουρανιον Πατερα, εδημιουργουν ενα ευχαριστον πνευματικον κλιμα, μιαν ιδεωδη ατμοσφαιραν, η οποια υπενθυμιζε την κορυφην του Θαβωρειου ορους.
Ευρισκετο μακραν των αθλιοτητων του κοσμου, μακραν της θυελλης, η οποια ελυσσομανουσεν εις τας πολεις και τα χωρια των Ορθοδοξων.
Αλλ' οσον μακραν και εαν ευρισκετο, εφθανον ομως εις την ακοην του Αγιου αι σπαρακτικαι φωναι, οι κοπετοι και οι θρηνοι των μυριαδων χριστιανων, οι οποιοι υπεφερον και επασχον τα πολυειδη μαρτυρια.
Ειναι του Επισκοπου Αυγουστινου Ν. Καντιωτου Μητροπολιτου Φλωρινης απο τις εκδοσις <<Ο ΣΤΑΥΡΟΣ>>( και για τα ορθογραφικα λαθη μου )
Που κατα την δεινην αυτην περιοδον της ιστοριας της Ορθοδοξου Εκκλησιας ευρισκετο ο Κοσμας; Εζη εις τοπον ερημον. Ευρισκετο εις το Αγιον Ορος. Εμοναζεν εις την Ι. Μονην Αγιου Φιλοθεου. Ποσον ωραια, απο πνευματικης αποψεως εννοω, ποσον ωραια διηρχετο εκει τας ημερας της ζωης του ο Κοσμας. Ψαλμωδιαι, αγρυπνιαι, αναγνωσις Γραφων και Πατερικων βιβλιων, ασκησις και σκληραγωγιαι, συνομιλιαι με τους αγιους αδελφους και πατερας, προ παντος δε δια της νοερας προσευχης γλυκυτατη συνομολια με τον Ουρανιον Πατερα, εδημιουργουν ενα ευχαριστον πνευματικον κλιμα, μιαν ιδεωδη ατμοσφαιραν, η οποια υπενθυμιζε την κορυφην του Θαβωρειου ορους.
Ευρισκετο μακραν των αθλιοτητων του κοσμου, μακραν της θυελλης, η οποια ελυσσομανουσεν εις τας πολεις και τα χωρια των Ορθοδοξων.
Αλλ' οσον μακραν και εαν ευρισκετο, εφθανον ομως εις την ακοην του Αγιου αι σπαρακτικαι φωναι, οι κοπετοι και οι θρηνοι των μυριαδων χριστιανων, οι οποιοι υπεφερον και επασχον τα πολυειδη μαρτυρια.
Ο αγιος Κοσμας δεν ηθελεν οι ακροαται του να μενουν μονο εις την θεωριαν, εις τας ωφελιμους συζητησεις επι της Γραφης και των θρησκευτικων βιβλιων, εις την ξηραν εκπληρωσιν των τυπικων καθηκοντων των ως χριστιανων. Δεν ηθελεν η πιστις αυτων να εινε νεκρα. Την ηθελε ζωντανην, μυστικον μοχλον, κινητηριον δυναμιν δια παν οτι ωραιον και υψηλον υπαρχει εν τω κοσμω. Ηθελε τους πιστους πρωτοστατουντας εις παν εργον αγαθον, ολους τους ακροατας των κηρυγματων του δημιουργους και ποιητας, εκτελεστας, δηλαδη, ολων των εντολων, των μικρων και μεγαλων του Κυριου, δια να γινουν ουτοι αξιοι του θειου μακαρισμου' <<Μακάριοι οι ακούοντες τόν λόγον τού Θεού καί φυλάσσοντες αυτόν>>. ( Λουκα 11-28 )
Καλη και ευλογημενη εβδομαδα σε ολους.
Ο Αγιος Κοσμας να ικετευη τον Θεο για τον καθενα μας.
Χαρις εις τας ενεργειας του Αγιου 210 Ελληνικα σχολεια εκτισθησαν, ως και 1100 αλλα κατωτερα σχολεια ηρχισαν να λειτουργουν, εις τα οποια εδιδασκοντο οι ελληνοπαιδες αναγνωσιν και γραφην. Φως ελαμψεν εις τους εν τω ζοφερω σκοτει της αμαθειας καθημενους, φως Χριστιανικης παιδειας, το οποιον ηναψεν ο πυρφορος Αγιος. Ενας αυτος ανεπληρωσε την ελλειψιν Υπουργειου Παιδειας κατα τους χρονους εκεινους της Τουρκοκρατιας.
Ο Αγιος Κοσμας να ικετευη τον Θεο για τον καθενα μας.
Χαρις εις τας ενεργειας του Αγιου 210 Ελληνικα σχολεια εκτισθησαν, ως και 1100 αλλα κατωτερα σχολεια ηρχισαν να λειτουργουν, εις τα οποια εδιδασκοντο οι ελληνοπαιδες αναγνωσιν και γραφην. Φως ελαμψεν εις τους εν τω ζοφερω σκοτει της αμαθειας καθημενους, φως Χριστιανικης παιδειας, το οποιον ηναψεν ο πυρφορος Αγιος. Ενας αυτος ανεπληρωσε την ελλειψιν Υπουργειου Παιδειας κατα τους χρονους εκεινους της Τουρκοκρατιας.
Αδελφοι σας γεια σας και να ειστε παντα καλα.
Ο Αγιος να μας βοηθει και οδηγη στον Κυριο μας.
------- ΘΑΥΜΑΤΑ - ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΙ --------------------
Αλλ' η μεγαλη επιδρασις του Κοσμα επι των ψυχων δεν δυναται να εξηγηθη πληρως, εαν δεν ληφθη υπ' οψιν, οτι και καποιο αλλο στοιχειον σπουδαιως συνηργει εις την καταπληκτικην προοδον της ολης ιεραποστολικης του εργασιας. Ητο εκεινο, το οποιον εις το τελος του κατα Μαρκον Ευαγγελιου σημειωνεται <<Εκεινοι δε (οι Αποστολοι) εξελθοντες εκηρυξαν πανταχου, του Κυριου συνεργουντος και το λογον βεβαιουντος δια των επακολουθουντων σημειων. Αμην>>. Και την διδαχην του Αγιου ηκολουθουν σημεια. Διοτι ο Αγιος ειχεν οχι μονον το χαρισμα του λογου, αλλα και το χαρισμα του ποιειν θαυματα και προφητευειν τα μελλοντα.
Ο Αγιος να μας βοηθει και οδηγη στον Κυριο μας.
------- ΘΑΥΜΑΤΑ - ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΙ --------------------
Αλλ' η μεγαλη επιδρασις του Κοσμα επι των ψυχων δεν δυναται να εξηγηθη πληρως, εαν δεν ληφθη υπ' οψιν, οτι και καποιο αλλο στοιχειον σπουδαιως συνηργει εις την καταπληκτικην προοδον της ολης ιεραποστολικης του εργασιας. Ητο εκεινο, το οποιον εις το τελος του κατα Μαρκον Ευαγγελιου σημειωνεται <<Εκεινοι δε (οι Αποστολοι) εξελθοντες εκηρυξαν πανταχου, του Κυριου συνεργουντος και το λογον βεβαιουντος δια των επακολουθουντων σημειων. Αμην>>. Και την διδαχην του Αγιου ηκολουθουν σημεια. Διοτι ο Αγιος ειχεν οχι μονον το χαρισμα του λογου, αλλα και το χαρισμα του ποιειν θαυματα και προφητευειν τα μελλοντα.
Μεσα εις το σκοτος εκεινο της Τουρκοκρατιας, το οποιον διαρκως εξηπλωνετο και ετεινε να καλυψη ολα τα Βαλκανια, ως αστρον της αυγης ενεφανισθη και ελαμψεν ο αγιος Κοσμας ο Αιτωλος. Μιμητης του αποστολου Παυλου παντου περιωδευε και εκηρυττε τον λογον του Θεου. Αλλα συχνοτερον τα βηματα του εφερεν εις τα μερη οπου ο εξισλαμισμος ηπειλει να εξαφανιση τελειως τον Χριστιανισμον. Και τα μερη αυτα ησαν η Ηπειρος, η Αλβανια, η παλαια Ιλλυρια, και η νοτιος Σερβια.
Ως αετος, χρυσαετος, επεταξε και εκηρυξεν εις μερη οπου δεν ηκουσθη φωνη ιεροκηρυκος. Τι δε εκηυττεν; Ο,τι εκηρυττεν ο αποστολος Παυλος. Εκηρυττεν Ιησουν εσταυτωμενον και ανασταντα εκ νεκρων. Εκηρυττεν οχι με θεολογικην και φιλοσοφικην γλωσσαν, ακαταληπτον εις τους πολλους, αλλα με γλωσσαν απλην, με εικονας και παραδειγματα απο την καθημερινην αγροτικην ζωην, με ιστορια και ανεκδοτα και προφητειας ακομη, που εκαμνον ζωηραν εντυπωσιν εις τον λαον. Εκηρυττε, και οι λογοι του πυρινοι εξηρχοντο απο μιαν καρδιαν, η οποια εφλεγετο απο την αγαπην του Θεου και απο την αγαπην του πλησιον.
<<Ως ο Παυλος Πατερ περιελθων, πολεις και χωρια, ταις καρδιαις των ευσεβων, πιστεως την φλογα, ανηψας της αγιας, και εφλεξας της πλανης, απαν ζιζανιον.>>
Ως αετος, χρυσαετος, επεταξε και εκηρυξεν εις μερη οπου δεν ηκουσθη φωνη ιεροκηρυκος. Τι δε εκηυττεν; Ο,τι εκηρυττεν ο αποστολος Παυλος. Εκηρυττεν Ιησουν εσταυτωμενον και ανασταντα εκ νεκρων. Εκηρυττεν οχι με θεολογικην και φιλοσοφικην γλωσσαν, ακαταληπτον εις τους πολλους, αλλα με γλωσσαν απλην, με εικονας και παραδειγματα απο την καθημερινην αγροτικην ζωην, με ιστορια και ανεκδοτα και προφητειας ακομη, που εκαμνον ζωηραν εντυπωσιν εις τον λαον. Εκηρυττε, και οι λογοι του πυρινοι εξηρχοντο απο μιαν καρδιαν, η οποια εφλεγετο απο την αγαπην του Θεου και απο την αγαπην του πλησιον.
<<Ως ο Παυλος Πατερ περιελθων, πολεις και χωρια, ταις καρδιαις των ευσεβων, πιστεως την φλογα, ανηψας της αγιας, και εφλεξας της πλανης, απαν ζιζανιον.>>
Εκριζωτης και φυτοκομος υπηρξεν ο αγιος Κοσμας ο Αιτωλος. Τον απεστειλεν ο Κυριος ημων Ιησους Χριστος εις εποχην, κατα την οποιαν το υποδουλον γενος διετρεχε τον φοβερον κινδυνον του εξισλαμισμου. Χαρις εις τους ατρυτους κοπους και αγωνας του, εις την παλαι ποτε Ιλλυριαν και νυν Αλβανιαν, και ιδιαιτερως εις την Βορειον Ηπειρον, δυο και πλεον εκατονταδες χιλιαδες ψυχαι παρεμειναν πισται εις την Ορθοδοξον πιστιν. Το κηρυγμα του ερριζωσεν εις τας ψυχας και καμμια δυναμις δεν ηδυνηθη να το εκριζωση. Το ονομα του εγινε θρυλος.
<<Ταις του σου Οσιου πρεσβειαις, Ελεημον, εξαλειψον τα πληθη των εμων εγκληματων>>.
<<Ταις του σου Οσιου πρεσβειαις, Ελεημον, εξαλειψον τα πληθη των εμων εγκληματων>>.
Το μνημοσυνον του αιωνιον. Δακρυα φερει εις τους οφθαλμους των πιστων. Προ εκατον περιπου ετων, ως ανεγραψε τοτε περιοδικον των Αθηνων, συγγραφευς τις ειχεν επισκεφθη το Γηροκομειον των Ιωαννινων και ηρωτησεν εκατοντουτην γεροντα , τι εξ ολων οσα ηκουσε και ειδεν εις την μακραν του ζωην του εκαμεν εντυπωσιν. Και ο γερων απηντησεν <<Οταν μικρος ακουσα την διδαχη του πατερ Κοσμα και φιλησα το χερι του>>
Νεος Παυλος ανεδειχθη ο αγιος Κοσμα ο Αιτωλος.
Ουτω πως τον εγκωμιαζει το δοξαστικον των αινων του ορθρου της εορτης του.
<<Χαιροις Αποστολων ο μιμητης, και Ευαγγελιου, θεηγορος υφηγητης χαιροις σεμνου βιου, διδασκαλος ο θειος, Κοσμα Πνευματοφορε, στομα της χαριτος.>>
Νεος Παυλος ανεδειχθη ο αγιος Κοσμα ο Αιτωλος.
Ουτω πως τον εγκωμιαζει το δοξαστικον των αινων του ορθρου της εορτης του.
<<Χαιροις Αποστολων ο μιμητης, και Ευαγγελιου, θεηγορος υφηγητης χαιροις σεμνου βιου, διδασκαλος ο θειος, Κοσμα Πνευματοφορε, στομα της χαριτος.>>
-Η επιγειος πατρις του-
Ουτος ο τη αληθεια ανθρωπος του Θεου, διδασκαλος και κηρυξ του Θειου Ευαγγελιου Κοσμας ητον απο την Αιτωλιαν, απο ενα μικρον χωριον ονομαζομενον Μεγα Δενδρον γονεων ευσεβων υιος, παρα των οποιων ανατραφεις και παιδευθεις εν παιδεια και νουθεσια Κυριου, κατα τον Αποστολον, οταν ητον χρονων 20, ισως και επεκεινα, αρχισε να διδασκεται τα Γραμματικα υποκατω εις τον Ιεροδιακονον Ανανιαν τον καλουμενον Δερβισανον.
Ουτος ο τη αληθεια ανθρωπος του Θεου, διδασκαλος και κηρυξ του Θειου Ευαγγελιου Κοσμας ητον απο την Αιτωλιαν, απο ενα μικρον χωριον ονομαζομενον Μεγα Δενδρον γονεων ευσεβων υιος, παρα των οποιων ανατραφεις και παιδευθεις εν παιδεια και νουθεσια Κυριου, κατα τον Αποστολον, οταν ητον χρονων 20, ισως και επεκεινα, αρχισε να διδασκεται τα Γραμματικα υποκατω εις τον Ιεροδιακονον Ανανιαν τον καλουμενον Δερβισανον.
--Εις τό Άγιον Όρος--
Επειδη κατα τους χρονους εκεινους αρχισε με φημην μεγαλην το Σχολειον του Βατοπεδιου εις το Αγιον Ορος, μετεβη εις εκεινο με αλλους εδικους του συμμαθητας, ουκ ολιγους. Εκει ετελειωσε το Γραμματικα υποκατω εις τον Διδασκαλον Παναγ. Παλαμαν. Μετα δε ταυτα παρελαβε και την Λογικην απο τον διδασκαλον Νικ. Τζαντζουλιον τον εκ Μετσοβου, οστις εκει εσχολαρχησε μετα τον σοφωτατον Ευγενιον. Ητο δε ακομη λαικος, Κωνστας καλουμενος, πλην και εις το σχημα οντας των λαικων, εφαινετο εστολισμενος μετην σεμνοτητα του Μοναχικου Σχηματος, και κατα παντα ηγωνιζετο , και τον εαυτον του εγυμναζε προς τελειαν ασκησιν. Επειδη δε παλιν κακη τυχη η περιφημος εκεινη Σχολη, αναχωρησας εκειθεν επηγεν εις την ιεραν Μονην του Φιλοθεου. Και εκει πρωτον μεν εκουρευθη Μοναχος, και εις τους πονους της μοναδικης ζωης εχωρησε προθυμοτατα.
Επειδη κατα τους χρονους εκεινους αρχισε με φημην μεγαλην το Σχολειον του Βατοπεδιου εις το Αγιον Ορος, μετεβη εις εκεινο με αλλους εδικους του συμμαθητας, ουκ ολιγους. Εκει ετελειωσε το Γραμματικα υποκατω εις τον Διδασκαλον Παναγ. Παλαμαν. Μετα δε ταυτα παρελαβε και την Λογικην απο τον διδασκαλον Νικ. Τζαντζουλιον τον εκ Μετσοβου, οστις εκει εσχολαρχησε μετα τον σοφωτατον Ευγενιον. Ητο δε ακομη λαικος, Κωνστας καλουμενος, πλην και εις το σχημα οντας των λαικων, εφαινετο εστολισμενος μετην σεμνοτητα του Μοναχικου Σχηματος, και κατα παντα ηγωνιζετο , και τον εαυτον του εγυμναζε προς τελειαν ασκησιν. Επειδη δε παλιν κακη τυχη η περιφημος εκεινη Σχολη, αναχωρησας εκειθεν επηγεν εις την ιεραν Μονην του Φιλοθεου. Και εκει πρωτον μεν εκουρευθη Μοναχος, και εις τους πονους της μοναδικης ζωης εχωρησε προθυμοτατα.