Αγία Αναστασία.

[smarios]

Αγία Αναστασία.

Λένε πως αν είσαι μικρός δεν μπορείς να κάνεις και πολλά πράγματα. Λένε πως τα κοριτσάκια στην μικρή αυτή ηλικία των 19-20 ετών χρειάζονται μόνο στοργή και καλοσύνη. Λένε πως στα μάτια ενός τέτοιου παιδιού που προέρχεται από ένα μοναστήρι, ζωγράφισε ο Δημιουργός την αθωότητα και το κάλος της μορφής Του.
Λένε πως οι αγιορείτες δεν δέχονται τις γυναίκες, δεν εορτάζουν πανηγύρεις γυναικών αγίων και όμως. . . Κάτι μεγάλο συμβαίνει με αυτήν εδώ την μικρή κορούλα με τα λευκά δοντάκια της, τα όμορφα χείλη της, το στήθος, τα λεπτά δακτυλάκια με τα όμορφα μικρά νυχάκια της. Σήμερα τί έχουν πάθει και στέκονται ορθοί 12 ώρες, όλη νύκτα, γεμάτοι γαλήνη και συγκίνηση όλοι εδώ στο Άγιο Όρος, σε αυτή την μονή της Γρηγορίου; Θα σκεφτόταν κανείς ότι η απόλυτη ζωή των μοναχών τους γεννάει μία νοσταλγία της χάρης της Αγίας, μία ζήλια της αγιότητας που κρατάει όλη αυτή την ασυνήθιστη νύκτα, όπου μένουν άφωνοι άνθρωποι, άγγελοι και δαίμονες. Τι άλλο να σκεφτεί κανείς;

Όλα αυτά τα πολύτιμα που είχε αυτή η κορούλα την οδήγησαν στον θάνατο από τον έρωτα που άναψαν στην βρώμικη καρδιά του Τυράννου. Αυτά λοιπόν γίνονται αφορμή νίκης για την μάρτυρα, προσφερόμενα ένα ένα σήμερα στον Αθάνατο Νυμφίο, σαν δώρα της θείας αγάπης που την συνείχε. Μιας αγάπης που την οδήγησε από τα παιδικά της χρόνια στην μοναχική αφιέρωση.

Λαϊκοί που έχουν ξεκινήσει από κάθε γωνιά της Ελλάδος, βγαίνουν από τον πλοίο σήμερα στην μονή όπως ο στρατός σε απόβαση την Νορμανδία.. Δεσποτάδες, παπάδες, ασκητές και λαϊκοί όλοι με μια έκπληξη κοιτούνε γύρω τους και λένε, τι τρέχει εδώ πέρα; Είμαστε σε αγιορείτικη ησυχαστική μονή; Ή κάπου αλλού; Μία μηχανή του χρόνου μας έχει γυρίζει όλους πίσω, εκεί. Το που μεγάλο ζούμε σήμερα με αυτή την Αγία είναι το φως της θεότητας που την περιλούει κάνει αναλαμπές στα πρόσωπα όλων των προσκυνητών, ανιχνεύοντας όλα τα κρυπτά της καρδίας, καλά και στραβά.

Τώρα καταλαβαίνω γιατί όλοι αυτοί οι αγιορείτες, που τόβαλαν πείσμα να πολεμήσουν με τον μεγαλύτερο εχθρό του κόσμου, οι ασκητές με τις ρυτίδες στο πρόσωπο, με τα δακρυσμένα μάτια, με τα θεόρατα σώματα τους, τα απεριποίητα γένια τους, τα ρακένδυτα ρούχα, στέκονται ακίνητοι όλη νύκτα με δέος μπροστά στην θυσία της Αγίας, ψάλλοντας ακούραστα μεταλλικά όπως οι κτύποι των φονικών εργαλείων τραγουδούσαν την νίκη της.

Ψέλνουν ύμνους ευχαριστίας στον Άγιο Θεό που ενδυνάμωσε τον αγώνα του μαρτυρίου και ύμνους εγκωμίων στο μικρό πλασματάκι που έχει κάνει το μεγαλύτερο χτύπημα στον άρχοντα του κακού, χρησιμοποίησε το κάλος της ψυχής και του σώματός της και έδεσε με αυτό τον δαίμονα χειροπόδαρα, του διέλυσε την δύναμη, και τον ξεφτίλισε με μία τέτοια ντροπή που το θυμάται εδώ και 1800 χρόνια σαν χθές, το θυμάται και κιτρινίζει, και λυσσομανάει από το κακό του.
Αλλά μάταια. Η πάλη με το θηρίο έγινε και θα γίνεται πάντοτε ώστε να εκβιάζει την χάρη του Θεού σε αυτό τον πολύπαθο πλανήτη μας.
Μέσα στην σιωπή της αγρυπνίας, ακουμε: « Όνυχας οδόντας και μαστούς, χείρας και πόδας εκοπείσα ανηλεώς, όνυξιν εξέσθης πυρί καταφλευχθείσα Αναστασία μάρτυς οσιοπάρθενε»
Τά μικρά και τρυφερά νυχάκια της, τα λευκά δοντάκια της, οι μαστοί που άρχισαν να βλυστανουν στο νεαρό σώμα της, τα απαλά χεράκια της, τα ποδαράκια της, όλα έγιναν φονικά όπλα που εξακοντίστηκαν στον Δαίμονα, το τέρας της υπερηφάνειας και της δυνάμεως, και τον εξευτέλισαν μπροστά σε όλη την κτίση.

Τώρα εξηγούνται όλα.
Εξηγείται γιατί αυτό το σώμα της αγίας άφθαρτο 2 χιλιετίες, γεμάτο ευωδιά και χάρη κοιμάται σε μια αγιορείτικη ανδρική μονή, όπου ποτέ γυναίκας πόδι δεν πάτησε.
Εξηγείται γιατί οι αγιορείτες κάνουν την εξαίρεση με τουτο εδώ το μικρό κοριτσάκι που ανοίγει την κλειδωμένη καρδιά τους. Είναι μία από τις 4 αγίες του Αγίου Όρους μαζί με την Παναγία την αγία Άννα και την αγία Φωτεινή.
Την τιμούν αλλά και ζηλεύουν το ανδρείο φρόνημά της.
Ζηλεύουν που η μικρή παιδούλα νίκησε και σταμάτησε, και ξευτέλισε όλο το κακό του κόσμου. Ζηλεύουν το μικρό κορίτσι που ιατρεύει, τους αρρώστους, που παρηγορεί τους πολεμουμένους ασκητές, διορθώνει και γλυκαίνει την καρδιά των αγωνιζομένων χριστιανών σε όλη την εκκλησία μας.

Γεμάτοι συγκίνηση παρακολουθούμε όλοι μας, 12 ώρες σήμερα αυτό το θαύμα.
Σε ευχαριστούμε μικρή μεγάλη μας αγία. Είθε να αξιωθούμε σε λίγο καιρό να απολαύσουμε την μορφή σου στον Παράδεισο. Μέχρι τότε θα δακρύζουμε μπρος στα Αγια λείψανα σου κάθε χρόνο βλέποντας τα γόνατα σου σπασμένα, γυρισμένα, στεβλωμένα από την μανία του σατανά, και το πείσμα το δικό σου.
Σε ευχαριστούμε.
Μη μας εγκαταλείπεις, εσύ που ξέρεις μόνο να νικάς.

Μοναχός Πρόδρομος Γρηγοριάτης.
29 Οκτ 2003, στην μνήμη της Αγίας.

[andreastsa]

Εμένα με είχε παροτρύνει ο Πατήρ Γεώργιος να πάω στην Ιερά Μονή του Οσίου Γρηγορίου το 2003 αν θυμάμαι καλά και να ζητήσω βοήθεια από την Αγία Αναστασία τη Ρωμαία(βοήθειά μας) για το πρόβλημα υγείας που έχω και το οποίο σημειωτέον δεν με επηρεάζει οργανικά, τέλος πάντων ο Γέρων Πανάρετος μου είχε δώσει δυο κομποσχοίνια και δύο βαμβάκια με λάδι από την Αγία Αναστασία τη Ρωμαία, όταν είχα πάει στο χωριό μου και πήγα στον παππού μου βλέπω να υπάρχει ένας τενεκές μεγάλος που είχε αίμα μέχρι τη μέση επειδή του έτρεχε η μύτη έτσι ξαφνικά, του είχα δώσει να βάλει πάνω στη μύτη λίγο από το λαδάκι και το αίμα μετά από μερικές ημέρες σταμάτησε να τρέχει και το θεωρώ Θαύμα της Αγίας Αναστασίας της Ρωμαίας, βέβαια σε αυτή την ηλικία έχει και άλλα προβλήματα υγείας όμως έχει ο ΘΕΟΣ, ευλογείτε.(Σας προτείνω να διαβάσετε τον βίο της Αγίας)