Μια χαρά και δυο τρομάρες

[gkou]

ΜΕ ΡΩΤΗΣΕ Η ΑΝΙΨΟΥΛΑ ΜΟΥ: «Τι κάνεις , πάτερ;» και της απάντησα: «Μια χαρά και δυο τρομάρες». Παροιμιώδης φράση του λαού. Δεν την είχα ποτέ φιλοσοφήσει . Όλες οι παροιμιώδεις φράσεις κρύβουν πολλή σοφία. «Ξέρεις, Σοφούλα μου, τί σημαίνει αυτή η φράση;», συνέχισα. «Όχι, πάτερ». «Να σου πω εγώ. Τώρα το σκέφτηκα. Κάθε άνθρωπος σου δίνει μια χαρά και δυο τρομάρες. Ένα χάδι και δύο μπάτσες. Μία γλύκα και δυο πίκρες. Γι’ αυτό μην πολυδένεσαι με κανέναν άνθρωπο. Πιο πολλές πίκρες φορές θα εισπράττεις , παρά γλύκες. Ο Δαβίδ, ο προφήτης και βασιλέας, αφού γεύτηκε όλη την κοσμική δόξα, έφτασε στο σημείο να λέει: «ἐμοὶ δὲ τὸ προσκολλᾶσθαι τῷ Θεῷ ἀγαθόν ἐστι, τίθεσθαι ἐν τῷ Κυρίῳ τὴν ἐλπίδα μου» ( Ψλ. οβ΄28 ) , και αλλού: «μὴ πεποίθατε ἐπ᾿ ἄρχοντας, ἐπὶ υἱοὺς ἀνθρώπων, οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία.» ( Ψλ. ρμε΄2 ) .
Ο γέροντας Πορφύριος προκειμένου να μας περιορίσει τις στενοχώριες έλεγε: «Αγαπήσατε τον Χριστό και μηδέν προτιμήσατε της αγάπης αυτού». Τίποτα μη βάζετε πάνω από την Αγάπη του Χριστού.
27/1/08

Από το βιβλίο: «εκπλήξεις χάριτος
Σύγχρονοι ήρωες του πνεύματος»
ΑΡΧΙΜ. ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΚΩΤΣΟΠΟΥΛΟΣ
ΑΘΗΝΑ 2010
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: «ΑΓΑΘΟΣ ΛΟΓΟΣ»

[Dimitris39]

Κάτι δεν μου αρέσει εδώ Γεωργία

Συγνώμη

[gkou]

Εννοεί το αυτονόητο ο πάτερ, Δημήτρη μου Είναι όπως ακριβώς το γράφει κι ο Δαβίδ στους δύο αυτούς (και όχι μόνο ) Ψαλμούς του. Μόνο ο Κύριος δεν μας απογοητεύει ποτέ και για κανέναν λόγο, όλοι οι άνθρωποι αλλάζουν , τα συναισθήματά τους και οι διαθέσεις τους διαδέχονται το ένα το άλλο. Μόνο ο Κύριος είναι εκεί πάντα για εμάς

[Dimitris39]

Αυτό δεν σημαίνει οτι δεν θα δεθουμε με τους ανθρώπους
Δηλαδή γιατι να αγαπησω τον συνάνθρωπο μου αφού θα με πληγώσει
Δεν αγαπω κανέναν μόνο το. Θεό

[gkou]

Άλλο το να τον αγαπώ, άλλο το να δένομαι μαζί του. Προσωπικά καταλαβαίνω απόλυτα αυτό που αναφέρει ο πάτερ, το έχω ζήσει πολλές φορές στη ζωή μου...

[Dimitris39]

Οταν μας ρωτάνε τι κάνουμε κανονικά λέμε Δοξα το Θεό
Το μια χαρα και δυο τρομαρες ειναι απελπιστικό
Η λάθος το καταλαβαίνω εγω συγνωμη

[aposal]

Απλά αυτό που εννοεί ο πατέρας είναι να μην αγαπάμε κάποιον άνθρωπο περισσότερο απ' ότι τον Θεό. Η αγάπη που θα διοχετεύουμε στον οποιοδήποτε πρέπει να πηγαίνει μέσω του Θεού για να είναι σωστή, διαρκής άφθαρτη για να μην μας πονέσει και μας φθείρει ψυχικά.

[Dimitris39]

Αυτό ναι ,την αγάπη και το καλο όταν δεν το αποδίδουμε στον Θεό και
Δεν αναγνωρίζουμε την πηγή ειναι λάθος
Γεωργιτσα καλη μας εχε υπόψιν οτι μαθαίνουμε ακόμη την γλώσσα