Ο Παπα - Φιλάρετος, ο Ηγούμενος της Ι.Μ. Κωνσταμονίτου

[saba]

Ό Παπα - Φιλάρετος, ό Ηγούμενος της Ί.Μ. Κωνσταμονίτου

Oι Πατέρες της Ί. Μονής Κωνσταμονίτου πολλά έχουν, φυσικά, νά γράψουν γιά τόν "Αγιο Γέροντα τους, διότι τόν έζησαν άπό κοντά πολλά χρόνια. 'Από μακριά εγώ λίγα γνώριζα, αλλά θά ήταν αδικία, εάν δέν ανέφερα καθόλου τόν "Αγιο Γέροντα, διότι διακρινόταν γιά τίς αρετές του ανάμεσα στους άλλους Πατέρες καί 'Ηγουμένους της εποχής του καί ήταν ξακουστός.
Κάποτε, λοιπόν, είχε έπισκεφθή τήν Ί. Μονή Κωνσταμονίτου ένας έφεδρος 'Αξιωματικός, κατά τό 1950. Ό Παπα - Φιλάρετος τόν φώναξε άπό μακριά μέ τό όνομα του καί του είπε καί μιά περιπέτεια πού εΐχε* τόν συμβούλευσε καί τόν παρηγόρησε. Ό 'Αξιωματικός.τάχασε! Είχε συγκλονισθή άπό τό διορατικό χάρισμα τοϋ Γέροντα καί τοϋ είπε μέ ευλάβεια:
-Γέροντα, θά γίνω Μοναχός, μόλις απολυθώ.
Ό Πατήρ απήντησε:
-Νά γίνης, παιδί μου, άλλα όχι σ' αυτό τό Μοναστήρι, γιατί θά σοϋ συμβή πειρασμός μετά άπό τρία χρόνια μέ τόν Γραμματέα.
Ό Γέροντας προέβλεπε καί μετά άπό τρία χρόνια έναν πειρασμό πού θά συναντούσε!
"Οταν λοιπόν ό 'Αξιωματικός απολύθηκε άπό τόν Στρατό, ό Παπα - Φιλάρετος τόν συμβούλευσε καί τόν έστειλε σέ άλλη Μονή, όπου καί έγινε Μοναχός. 'Αλλά κάθε μήνα πήγαινε καί συμβουλευόταν τόν άγιο Γέροντα. Μιά μέρα πού τόν εΐχε έπισκεφθή, τόν βρήκε καθισμένο σέ μιά άκρη τοϋ κελλιοϋ του τόν Παπα - Φιλάρετο νά πιάνη τό κεφάλι του. Ό Πατήρ Άνανίας (ό πρώην Αξιωματικός) μέ πόνο τόν αγκάλιασε καί τόν ρώτησε:
-Τί έχεις, Γέροντα; Τί έπαθες;
Καί ό Γέροντας απήντησε στενοχωρημένος:
- Τέκνον μου, Άνανία, ούδένα πειρασμό είχα σήμε
ρα, έγκατέλειψις Θεοΰ!
Ό 'Αθλητής του Χρίστου Παπα - Φιλάρετος ήθελε νά παλεύη κάθε μέρα μέ τους πειρασμούς, γιά νά στεφανώνεται από τόν Χριστό!
"Αλλη φορά πάλι, είχε ίδεΐ έναν λαϊκό καί του λέει:
- "Ε, κακομοίρη μου, εσύ δεν πάσχεις άπό σωματι
κή αρρώστια. "Αδικα καταξοδεύτηκες στους γιατρούς.
Εσένα ό σερσέμης* σέ βασανίζει.
'Εκείνος τοϋ είπε:
-Κάνε προσευχή, Γέροντα, νά απαλλαχτώ.
Καί ό Παπα - Φιλάρετος τοϋ απήντησε:
-Θά κάνω εγώ προσευχή, παιδί μου, άλλα καί εσύ νά νηστέψης, γιατί έτσι μόνο φεύγει τό δαιμόνιο, μέ νηστεία καί προσευχή' τό είπε ό Χριστός μας.
Ό βασανισμένος άνθρωπος έκανε υπακοή καί έγινε καλά μέ τήν νηστεία πού έκανε ό ίδιος καί τήν νηστεία καί προσευχή τοϋ 'Αγίου Γέροντα.
Στά τελευταία του πιά ό Παπα - Φιλάρετος είχε ωριμάσει πνευματικά καί γνώριζε δχι μόνο τις καρδιές καί τους λογισμούς των ανθρώπων, αλλά ακόμη καί στίς τσέπες τί είχαν!
Μιά μέρα είχε περάσει άπό τήν Μονή Κωνσταμονίτου ένας Κληρικός, νά πάρη τήν ευχή τοϋ Γέροντα καί νά τόν συμβουλευτή. "Ηθελε νά μείνη στό "Αγιον "Ορος. Ό Παπα - Φιλάρετος, άφοϋ τοϋ απήντησε στά θέματα πού του ανέφερε, καί σέ άλλα, πρίν νά του τά πή ό Κληρικός, τοϋ είπε καί τί νά κάνη τά χρήματα πού είχε στίς τσέπες του, καί τό ποσό ακριβώς των χρημάτων πού είχε! Ό
* Ό δαίμονας. Κληρικός τάχασε καί δόξασε τόν Θεό, πού γνώρισε Γέροντα καί στην εποχή μας σάν τους Γεροντάδες τής παλαιάς εποχής!
"Οταν πιά γέρασε ό Παπα - Φιλάρετος, αρρώστησε λίγο, γιατί οί σωματικές του δυνάμεις τόν είχαν εγκαταλείψει. Οί Πατέρες τής Μονής από αγάπη τόν ανάγκασαν νά πάη σέ Νοσοκομείο στην Θεσσαλονίκη, γιά νά έξετα-σθή. Ό Γέροντας δέν κατάλαβε πώς βρέθηκε στό Νοσοκομείο, γιατί ήταν ζαλισμένος καί από τό ταξίδι, εκτός από τήν εξάντληση πού είχε. "Οταν συνήλθε, βλέπει γιά μιά στιγμή νά έρχωνται οί Νοσοκόμες καί νά τόν πλησιάζουν. Ό Παπα - Φιλάρετος, μόλις τίς είδε στά άσπρα ντυμένες καί με εκείνα τά καπελάκια, νόμιζε ότι είναι "Αγγελοι μέ φωτοστέφανα καί από ευλάβεια έκρυβε τό πρόσωπο του μέ τό σεντόνι. "Ολοι γύρω του τάχασαν καί θαύμασαν γιά τήν καθαρότητα τοϋ Γέροντα! Ό Προηγούμενος Συμεών ό Φιλοθεΐτης ήταν καί αυτός δίπλα του τότε, ό όποιος καί μου τό διηγήθηκε.
Τόν μετέφεραν μετά στην Μετάνοια του, καί άνεπαύ-θη εν Κυρίω. Τήν ευχή του νά έχουμε. 'Αμήν.