τα πρότυπα που μας παρουσιάζουν και πολλές φορές μας παρασύρουν είναι ψεύτικα,δημιουργήματα των ποικίλων τεχνικών.
ψεύτικη ομορφιά
η εξαπάτηση της διαφήμισης
Συντονιστής: Συντονιστές
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 3872
- Εγγραφή: Δευ Δεκ 26, 2005 6:00 am
- Τοποθεσία: http://clubs.pathfinder.gr/seraphim
- Επικοινωνία:
η εξαπάτηση της διαφήμισης
<div><img width="158" height="171" border="0" src="whiteangelap0.jpg" /></div><br />
Re: η εξαπάτηση της διαφήμισης
Τα γνωστα τρικ φίλε Misha...γίνε έτσι, φτιάξου αλλιώς...το ιδανικό πρότυπο γυναίκας ή άντρα είναι αυτο....και μας βυθίζουν σε κόσμους ψεύτικους και παροδικότατους....Μέχρι που μου θύμισε μια κλοπελίτσα που σκοτώθηκε σε αυτοκινιτιστικό.......Η ματαιότητα στο μεγαλείο της διαφαίνεται στις κηδείες! Που είναι το άνθος της νεότητας; Που οι καλλωπισμοί; Που η "τελευταία λέξη της μόδας" στο σώμα; Που οι "έρωτες οι ανθρώπινοι"; Που η ηδονή; Ο θάνατος τα μαραίνει όλα.....Μπορούσε κάποιος να πει "τιο όμορφη που είσαι" ενώ βρισκόταν μέσα στο φέρετρο; Αλλά κάνουμε τα πάντα να απωθήσουμε το γεγονός του θανάτου...Misha έγραψε:τα πρότυπα που μας παρουσιάζουν και πολλές φορές μας παρασύρουν είναι ψεύτικα,δημιουργήματα των ποικίλων τεχνικών.
ψεύτικη ομορφιά
Λίγες σκόρπιες σκέψεις έκανα...
-
- Συστηματικός Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 197
- Εγγραφή: Κυρ Νοέμ 26, 2006 6:00 am
- Τοποθεσία: και τώρα ... Ιωάννινα (πάλι)
... συνεχίζοντας στο ίδιο μήκος κύματος... με σκόρπιες σκέψεις...
Θα τιτλοδοτούσα το βιντεάκι "η επιστήμη στην υπηρεσία των αισθήσεων" (ή μήπως των παραισθήσεων...).
Στο χώρο της στρατηγικής είναι γνωστή η μέθοδος της εξουδετέρωσης του αντιπάλου με τα δικά του μέσα. Ο μέγας στρατηγός του κόσμου τούτου, θα 'ταν παράδοξο να μην επιστρατεύσει την επιστήμη μας (στην οποία τόσα έχουμε επενδύσει) στην επίτευξη των στόχων του.
Το ερώτημα πλέον για μας, δεν πιστεύω ότι είναι αν μπορούμε να εμπιστευτούμε τις αισθήσεις μας αλλά αν οι αισθήσεις μας υπηρετούν κι αυτές τη σωτηρία μας ή απεργάζονται την απώλειά μας...
(τη συζήτηση περί μνήμης θανάτου και πώς αυτή μπορεί να μας οδηγήσει με ασφάλεια σε μια κατά Χριστό ζωή, την έχουμε ανοίξει αλλού...)
"αυτό τον κόσμο τον καλό..." βέβαια, τον δημιουργημένο από τον Πανάγαθο για εμάς, έχουμε κάθε λόγο να τον απολαμβάνουμε με τις αισθήσεις μας και δεν πιστεύω ότι αυτό μας καθιστά αμαρτωλούς... Απλά είναι καλό να θυμόμαστε και το υπόλοιπο του τραγουδιού..."σκέψου φίλε μου την ώρα που θα φύγεις"...καθώς βάζει σε μια πιο σταθερή βάση, την όλη επί της γης πορεία και βιοτή μας
Χαίρετε εν Κυρίω
Θα τιτλοδοτούσα το βιντεάκι "η επιστήμη στην υπηρεσία των αισθήσεων" (ή μήπως των παραισθήσεων...).
Στο χώρο της στρατηγικής είναι γνωστή η μέθοδος της εξουδετέρωσης του αντιπάλου με τα δικά του μέσα. Ο μέγας στρατηγός του κόσμου τούτου, θα 'ταν παράδοξο να μην επιστρατεύσει την επιστήμη μας (στην οποία τόσα έχουμε επενδύσει) στην επίτευξη των στόχων του.
Το ερώτημα πλέον για μας, δεν πιστεύω ότι είναι αν μπορούμε να εμπιστευτούμε τις αισθήσεις μας αλλά αν οι αισθήσεις μας υπηρετούν κι αυτές τη σωτηρία μας ή απεργάζονται την απώλειά μας...
(τη συζήτηση περί μνήμης θανάτου και πώς αυτή μπορεί να μας οδηγήσει με ασφάλεια σε μια κατά Χριστό ζωή, την έχουμε ανοίξει αλλού...)
"αυτό τον κόσμο τον καλό..." βέβαια, τον δημιουργημένο από τον Πανάγαθο για εμάς, έχουμε κάθε λόγο να τον απολαμβάνουμε με τις αισθήσεις μας και δεν πιστεύω ότι αυτό μας καθιστά αμαρτωλούς... Απλά είναι καλό να θυμόμαστε και το υπόλοιπο του τραγουδιού..."σκέψου φίλε μου την ώρα που θα φύγεις"...καθώς βάζει σε μια πιο σταθερή βάση, την όλη επί της γης πορεία και βιοτή μας
Χαίρετε εν Κυρίω
Ναι φίλε Νίκο. Είμαστε οδίτες που έλεγε και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος! Η απολυτοποίηση του σχετικού εισάγει αιρετικό τρόπο ζωής.Nikolaos490 έγραψε:... συνεχίζοντας στο ίδιο μήκος κύματος... με σκόρπιες σκέψεις...
Θα τιτλοδοτούσα το βιντεάκι "η επιστήμη στην υπηρεσία των αισθήσεων" (ή μήπως των παραισθήσεων...).
Στο χώρο της στρατηγικής είναι γνωστή η μέθοδος της εξουδετέρωσης του αντιπάλου με τα δικά του μέσα. Ο μέγας στρατηγός του κόσμου τούτου, θα 'ταν παράδοξο να μην επιστρατεύσει την επιστήμη μας (στην οποία τόσα έχουμε επενδύσει) στην επίτευξη των στόχων του.
Το ερώτημα πλέον για μας, δεν πιστεύω ότι είναι αν μπορούμε να εμπιστευτούμε τις αισθήσεις μας αλλά αν οι αισθήσεις μας υπηρετούν κι αυτές τη σωτηρία μας ή απεργάζονται την απώλειά μας...
(τη συζήτηση περί μνήμης θανάτου και πώς αυτή μπορεί να μας οδηγήσει με ασφάλεια σε μια κατά Χριστό ζωή, την έχουμε ανοίξει αλλού...)
"αυτό τον κόσμο τον καλό..." βέβαια, τον δημιουργημένο από τον Πανάγαθο για εμάς, έχουμε κάθε λόγο να τον απολαμβάνουμε με τις αισθήσεις μας και δεν πιστεύω ότι αυτό μας καθιστά αμαρτωλούς... Απλά είναι καλό να θυμόμαστε και το υπόλοιπο του τραγουδιού..."σκέψου φίλε μου την ώρα που θα φύγεις"...καθώς βάζει σε μια πιο σταθερή βάση, την όλη επί της γης πορεία και βιοτή μας
Χαίρετε εν Κυρίω