Απορίες από την Παλαιά και Νέα Διαθήκη

[llib]

Είπεν ο Κύριος ότι «μπορείτε να χτυπήσετε την γυναίκα σας μʼ ένα ραβδί μέχρι να λιποθυμήσει;»
Πιστεύουμε εμείς ως Χριστιανοί ότι ο Χριστός είναι ο Θεός Γιαχβέ της Παλαιάς Διαθήκης;
Πιστεύουμε ότι ο Γιαχβέ της Παλαιάς Διαθήκης, ο Χριστός και το Άγιο Πνεύμα είναι η Αγία, Αδιαίρετος και Ομοούσιος Τριάδα;
Πιστεύουμε ότι στην Εξοδο 21:20-21 ο Χριστός είπε «Αν κάποιος χτυπήσει τον δούλο του με ραβδί και ο δούλος πεθάνει, αυτός πρέπει να τιμωρηθεί, 21: αλλά αν ο δούλος σηκωθεί την δεύτερη ή την τρίτη ημέρα τότε δεν πρέπει να τιμωρηθεί εφόσον ο δούλος ανήκει στην ιδιοκτησία του» ;
Μήπως ο Γιαχβέ της Παλαιάς Διαθήκης δεν είναι ο Χριστός;
Μήπωςο Πατήρ που αναφέρει ο Χριστός δεν είναι ο Γιαχβέ της Παλαιάς Διαθήκης;
Μπορούμε να πούμε ότι δεν ακολουθούμε πιά την Παλαιά Διαθήκη ή ότι αλοιώς μιλούσε ο Θεός στους Αραμαίους και αλοιώς στους εξελληνισμένους Εβραίους (γιατί ειπώθηκε και αυτό);

[nkope]

Αγαπητέ φίλε (-η) καλώς ήρθες στην παρέα μας. Δεν ξέρω την θεολογική υποδομή σου, αλλά έχω την εντύπωση ότι έπεσες στα βαθιά νερά (Παλαιά Διαθήκη) και μπερδεύτηκες. Το ν΄απαντήσω ότι το όνομα Γιαχβέ δεν λέει τίποτε στην Ορθόδοξη Θεολογία, δεν θα σε βοηθήσει ιδιαίτερα. Θα σου πω όμως ότι κατά τη γνώμη μου, η Παλαιά Διαθήκη εξηγείται μόνο μέσω της Καινής Διαθήκης. Δηλαδή ο Κύριος ήλθε, όπως είπε ο ίδιος, για να εκπληρώσει και να συμπληρώσει το Νόμο (την Παλαιά Διαθήκη), κι έτσι χωρίς τη διδασκαλία του Κυρίου, το Πάθος και την Ανάστασή του, η Παλαιά Διαθήκη δεν έχει νόημα για μας τους Ορθόδοξους Χριστιανούς.

Θά 'λεγα, αν δεν έχεις διαβάσει ήδη την Καινή Διαθήκη (πλην Αποκάλυψης) προσεκτικά, κάντο πριν ασχοληθείς με την Παλαιά Διαθήκη. Επίσης διάβασε αυτά που λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας οι παλαιότεροι και οι νεώτεροι για την Παλαιά Διαθήκη και θα δεις ότι τα ερωτήματα που έχεις για αυτήν θ΄απαντηθούν.

Μην ξεχνάς ποτέ ότι η κατανόηση των Γραφών δεν είναι δυνατή χωρίς τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος. Επομένως η τακτική συμμετοχή μας στα Μυστήρια της Εκκλησίας, η προσευχή και η ταπείνωση, είναι ο μόνος τρόπος που βοηθά στην κατανόηση των Γραφών.

[llib]

Αγαπητέ φίλε nkope. Είμαι και εγώ σαν τους "πολλούς χριστιανούς" αλλά έχω διαβάσει την Καινή Διαθήκη πρώτα. Κατάλαβα από εκεί ότι έχουν "κοπεί" πολλές προτάσεις και έχουν προστεθεί άλλες από "επιτηδείους" παρά την προτροπή του Χριστού "να μην αλλάξει ούτε ένα ιώτα" Για τον Γιαχβέ ρωτάω και οι κατά καιρούς ερμηνείες χωρίων της Παλαιάς Διαθήκης από διάφορους θεολόγους δεν με έχουν, μέχρι τούδε ικανοποιήσει. Ο Χριστός έρχεται σε καταφανή αντιπαράθεση με τον Μωησή (ή Οσαρσήφ κατά τα Αιγυπτιακά σχετίκά δοκίμια), όταν λέει "εγώ δε λέγω υμίν..." Για τον Χριστό δεν έχω καμμία αμφιβολία ότι είναι ο αληθινός Θεός ημών, άλλωστε αυτό αποδεικνυεται σε κάθε στιγμή της ζωής, αν δεν "κλείνουμε τα μάτια" στα γεγονότα.

[nkope]

Καταλαβαίνω απ΄αυτά που γράφεις ότι είσαι καταμπερδεμένος, γι αυτό σου απάντησα μ΄αυτό τον τρόπο.

Η λέξη Γιαχβε είναι ανύπαρκτη. Τα αρχαία εβραϊκά είναι γραμμένα μόνο με σύμφωνα. Επειδή οι Εβραίοι είχαν πάρει κυριολεκτικά το "ου λήψει το όνομα Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω" δεν ανέφεραν ποτέ το όνομα του Θεού, αλλά χρησιμοποιούσαν άλλα ονόματα όπως Ελωίμ, Σαββαώθ κλπ. Έτσι στην πραγματικότητα δεν ξέρουμε τι εννοούσε το τριγράμματο "ΓΧΒ". Το Γιαχβε ή Ιεχωβάς είναι μια απλή υπόθεση.

Το όνομα του Θεού, όπως μας το είπε ο ίδιος ο Χριστός είναι: "Κύριος".

Επίσης ο "Γιαχβέ" της Παλαιάς Διαθήκης, αυτός δηλαδή που εμφανίστηκε στο Μωϋσή κλπ. ήταν ο Υιός και Λόγος του Θεού. Τον Πατέρα όπως μας είπε ο Χριστός, δεν τον έχει δει ποτέ κανείς, παρά μόνον ο Ίδιος. Έτσι λοιπόν δεν θα μπορούσε να είναι "Γιαχβέ", Χριστός και Άγιο Πνεύμα η Αγία Τριάδα, αλλά Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα, όπου ο Υιός και Λόγος του Θεού, είναι ο Θεός (Γιαχβε) των Πατέρων της Παλαιάς Διαθήκης), είναι ο Ιησούς Χριστός, είναι ο Σωτήρας μας και κεφαλή της Εκκλησίας. Το Άγιο Πνεύμα ονομάζεται και Παράκλητος.

Ο άνθρωπος δεν μπορεί να γνωρίσει ή να κατανοήσει την ουσία της Αγίας Τριάδος παρά μόνο τις άκτιστες ενέργειες Της. Αυτό που μας ενδιαφέρει λοιπόν είναι με ποιο τρόπο ενεργείται η σωτηρία του ανθρωπίνου γένους. Aυτά που θα πω είναι πάνω σ΄αυτό, είναι τι έχω καταλάβει εγώ, και τα λέω με κάθε επιφύλαξη, ελπίζοντας ειλικρινά να μην έχω κάνει λάθος και σε παραπλανώ. Όλα πηγάζουν από τον Πατέρα, όμως φορέας της σωτηρίας μας είναι ο Κύριος υμών Ιησούς Χριστός προς τον οποίο απευθυνόμαστε, κι Εκείνος αποστέλει μέσω του Πατρός το Άγιο Πνεύμα, τις άκτιστες ενέργειες του οποίου αντιλαμβανόμαστε εμείς σαν Θεία Χάρη.

Για περισσότερα απλά και κατανοητά για την Αγία Τριάδα, άκουσε τις ομιλίες του π.Αθανασίου Λεμεσσού που υπάρχουν στο site pantokrator.info.

[llib]

"Επίσης ο "Γιαχβέ" της Παλαιάς Διαθήκης, αυτός δηλαδή που εμφανίστηκε στο Μωϋσή κλπ. ήταν ο Υιός και Λόγος του Θεού. Τον Πατέρα όπως μας είπε ο Χριστός, δεν τον έχει δει ποτέ κανείς, παρά μόνον ο Ίδιος. Έτσι λοιπόν δεν θα μπορούσε να είναι "Γιαχβέ", Χριστός και Άγιο Πνεύμα η Αγία Τριάδα, αλλά Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα, όπου ο Υιός και Λόγος του Θεού, είναι ο Θεός (Γιαχβε) των Πατέρων της Παλαιάς Διαθήκης), είναι ο Ιησούς Χριστός, είναι ο Σωτήρας μας και κεφαλή της Εκκλησίας. Το Άγιο Πνεύμα ονομάζεται και Παράκλητος."

Έστω λοιπόν ότι στην Παλαιά διαθήκη δεν αναφέρεται ο τριγράμματος (κατ' άλλους τετραγράμματος YHWH, δεδομένης της επανάληψης του γράμματος Η), αλλά ο Κύριος. Τότε τι συμβαίνει: Είπε ο Κύριος αυτά τα λόγια που αναφέρονται στο κεφάλαιο της Εξόδου 21:που προανεφέρθει ή όχι;

[pilotos]

Αγαπητέ φίλε,

αναλυτική απάντηση δεν μπορεί να σου δοθεί εδώ.

Μελέτησε τα βιβλία του Νικολάου Σωτηρόπουλου : Ο ΙΗΣΟΥΣ ΓΙΑΧΒΕ και ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΓΙΑΧΒΕ, εκδόσεις Σταυρός.

Απο κει πέρα στο διαδίκτυο θα δεις κάποιες μελέτες για την Αγία Γραφή

( http://www.oodegr.com/oode/theos/theos.htm )

Πρωτίστως όμως πρέπει να ξέρεις με ποια κριτήρια διαβάζουμε και ερμηνεύουμε την Αγία Γραφή. Χωρίς γραμματική και συντακτικό, μπορείς να συντάξεις και να μεταφράσεις αρχαίο κείμενο; Χωρίς να ξέρεις το αλφάβητο μιας γλώσσας, μπορείς να την κατανοήσει; Και η Αγία Γραφή θέλει κάποιες γνώσεις...

( http://www.oodegr.com/oode/grafi/grafi.htm )

Καλή μελέτη, λοιπόν...Έχει δεκάδες άρθρα που μας βάζουν στο νόημα...Και μη ξεχνάς : για να κατανοήσεις την Αγία Γραφή χρειάζεται και μια άλλη προυπόθεση : εσωτερική κάθαρση της καρδιάς μας , με προσευχή και Μυστηριακή ζωή. Η Ορθόδοξη πίστη δεν είναι ιδεολογία, αλλά ΖΩΗ !

( http://www.oodegr.com/oode/dogmat1/perieh.htm )

( http://www.oodegr.com/oode/dogmat2/perieh.htm )

[oceangr2]

Είπεν ο Κύριος ότι «μπορείτε να χτυπήσετε την γυναίκα σας μʼ ένα ραβδί μέχρι να λιποθυμήσει;»
Πιστεύουμε εμείς ως Χριστιανοί ότι ο Χριστός είναι ο Θεός Γιαχβέ της Παλαιάς Διαθήκης;
Πιστεύουμε ότι ο Γιαχβέ της Παλαιάς Διαθήκης, ο Χριστός και το Άγιο Πνεύμα είναι η Αγία, Αδιαίρετος και Ομοούσιος Τριάδα;
Πιστεύουμε ότι στην Εξοδο 21:20-21 ο Χριστός είπε «Αν κάποιος χτυπήσει τον δούλο του με ραβδί και ο δούλος πεθάνει, αυτός πρέπει να τιμωρηθεί, 21: αλλά αν ο δούλος σηκωθεί την δεύτερη ή την τρίτη ημέρα τότε δεν πρέπει να τιμωρηθεί εφόσον ο δούλος ανήκει στην ιδιοκτησία του» ;
Μήπως ο Γιαχβέ της Παλαιάς Διαθήκης δεν είναι ο Χριστός;
Μήπωςο Πατήρ που αναφέρει ο Χριστός δεν είναι ο Γιαχβέ της Παλαιάς Διαθήκης;
Μπορούμε να πούμε ότι δεν ακολουθούμε πιά την Παλαιά Διαθήκη ή ότι αλοιώς μιλούσε ο Θεός στους Αραμαίους και αλοιώς στους εξελληνισμένους Εβραίους (γιατί ειπώθηκε και αυτό);

Αυτά φυσικά και δεν είναι λόγια του Χριστού μας όπως και πολλά άλλα που έχουν γραφτεί και παρερμηνευτεί απο Εβραίους στην Π.Δ.
όπως και βιβλία σαν το Άσμα Ασμάτων δεν έχουν καμία θέση στην διαθήκη του Κυρίου.
Οποιοσδήποτε λόγος δεν περιέχει αγάπη, αλλά μίσος και ιδιοτέλεια και ρατσισμό δεν είναι λόγος Κυρίου, παρά παραχάραξις ανθρώπου.

[oresivios]

AΠΑΝΤΗΣΗ(στα πρώτα ερωτήματα)
Παραθέτω όλη την ανάλυση από το τομο 2 της Π.Δ (υπό Γ.Ψαλτακή εκδόσεις θεολόγων ο ((Σωτήρ)) 1996
σελ 111-112

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΑ'
Τα κεφάλαια ΚΑ' - ΚΓ' αποτελούν, καθως λέγουν σύγχρονοι έρμηνευταί, τον Κώδικα τής Διαθήκης. Είναι συλλογη διαφόρων νομοθετικών διατάξεων, που ρυθμίζουν βάσει τού πνεύματος τού Δεκαλόγου τα διάφορα προβλήματα τής ζωής τών ανθρώπων.
ΕΙς τους πρώτους στίχους οι εΙδικοί βλέπουν ώρισμένα στοιχεία οικογενειακού δικαίου. Εχομεν διατάξεις, που αφορούν τα δικαιώματα καΙ τα καθήκοντα τών κυρίων προς τους δούλους. Ό Έβραίος έγίνετο δούλος είτε λόγω πτωχείας(έπωλούσε τον έαυτόν του, δια να ζήση, ή δια να έξοφλήση τα χρέη του), είτε λόγω κάποιας ποινής που τού έπεβάλλετο δι' ώρισμένον παράπτωμά του. Ή δουλεία διαρκούσεν έξι χρόνια. Κατα το έβδομον έτος ό δούλος ητο έλεύθερος.
Έαν δμως ήθελε να μείνη δούλος, έπειδη έν τω μεταξυ είχε δημιουργήσει οικογένειαν, έπρεπε να το δηλώση έπισήμως, κατ' άλλους ένώπιον τού Θυσιαστηρίου και κατ' άλλους ένώπιον τών Κριτών και να τού τρυπηθη το αυτί. Καθώς γράφει ό Θεοδώρητος, με οσα λέγει έδώ ό Κύριος «πάντων αύτους προτιμάν την έλευθερίαν διδάσκει. Τον τοίνυν ταύτης ούκ αντεχόμενον, αλλό την δουλείαν ασπαζόμενον εΙς αίσχύνην τούτο λαβείν το σημείον παρακελεύεται. Προς δε τούτω και την ύπακοην διό τής ακοής το σημείον έμφαίνει» (P.G. 80, 272). Εμενε πλέον Ισοβίως δούλος η αποκτούσε και πάλιν την έλευθερίαν του κατα το Ίωβηλαίον έτος, δια το όποίον θα γίνη λόγος εΙς το Λευϊτικ6ν.
'Ακολουθούν διάφοροι γενικαι και περισταυικαι διατάξεις ποινικού δικαίου.
Κατ' άρχος άντιμετωπίζεται το θέμα τού φόνου. Γίνεται διάκρισις όκουσίου και έκουσίου φονέως και ορίζεται τόπος άσυλίας διό τον άκούσιον φονέα.
Ή άπρεπης συμπεριφορα προς τους γονείς, ώς πρόκλησις προς τόν ούράνιον Πατέρα δλων, τιμωρείται δεόντως. Ή τιμωρία που έπιβάλλεl ό Κύριος διό τους άσεβείς προς τους γονείς των «δείκνυσι σφόδρα βουλ6μενον αυτόν τιμάσθαι γονέας» (Χρυσόστομος ΕΠΕ 11, 78).
Ή κλοπη άνθρώπων, διό να πωληθούν ώς δούλοι, συνεπήγετο την ποινην τού θανάτου. Ή έλευθερία θεωρείται υψιστον άγαθόν. Διό νό προστατευθούν δε οι δούλοι άπα σκληρόν συμπεριφορόν τών κυρίων των λαμβάνονται αυστηρό μέτρα, πράγμα σπάνιον εΙς άλλους λαούς.
Το πρόστιμον τού αίματος ήτο σύνηθες μεταξυ τών Άράβων και γενικώς τών Άνατολιτών. Ό δε λιθοβολισμος ήτο κοινός τρόπος θανατικης έκτελέσεως.
'Ως προς την περίmωσιν της «άποβολης» έγκύου, τών στίχων 22-23, ή μετάφρασις τού διωρθωμένου Έβραϊκού Κειμένου (Ά. Χαστούπη) άντι τών λέξεων: «και έξέλθη το παιδίον αύτης μη έξεικονισμένον» έχει: «ώστε να άποβάλη, χωρις άλλην σπουδαίαν βλάβην» και άντι τών λέξεων «έαν δε έξεικονισμένον η» έχει: «άλλ' έαν συμβη και άλλη σπουδαία βλάβη». ΕΙς αυτό συμφωνούν και ολοι οι ξένοι έρμηνευταί.
'ο νόμος της ταυτοπαθείας η έκδικήσεως ήτο άρχαιότατος και κοινός εΙς πολλους λαούς. Ή έκδίκησις ομως δεν έπαφίεται εΙς τός διαθέσεις τού άδικηθέντος. Ή ποινη έπιβάλλεται άπα τους Κριτός και όχι άπα τόν καθένα. Συν τω χρόνω άντι της έκδικήσεως έτονίζετο ή συγχωρητικότης, την οποίαν πλήρως άπεκάλυψενό Κύριος (Ίδε καΙ Λευϊτ. lθ' 18, Σοφ. Σεφ. ι' 6, Ματθ. ε' 38-40). ΟΙ Ραββίνοι έδίδασκαν οτι δεν πρέπει νό λαμβάνεται ή διάταξις αύτη κατό γράμμα. Προέτειναν δε ώς ποινός χρηματικός άποζημιώσεις, που έδίδοντο συνήθως εΙς τόν Ναόν(Mischna, Babha Oamma vιιι 1, 5).
'Ως προς τον νόμον της ταυτοπαθείας ό Ιερός Χρυσόστομος σημειώνει δτι τό έπέτρεψεν έκείνα παιδαγωγικώς ό Κύριος «ούχ ίνα άλλήλοις αυτό ποιώμεν, άλλ' ίνα δέει τού παθείν άπεχώμεθα τού τολμάν». Ό φόβος δηλαδη μήπως πάθωμεν τό ίδια, θα μας έμπόδιζε νό βλαψωμεν τον συνάνθρωπόν μας (ΕΠΕ 12, 12_).
Ο νόμος αυτός ήμπορεί νό Xαρακτηρισθη ώς φράγμα εΙς τό άγρια κύματα της έκδικητικότητος, που έγείρονται εΙς την ψυχην τού μη άναγεγεννημένου άνθρώπου. Ειχε περιοριστικον σκοπόν και ώρίσθη διό νό προλάβει μεγαλύτερα κακά.
'Από τού στίχου 28 και έξης διαφαίνονται στοιχεία ένοχικού δικαίου. Ύπάρχουν διατάξεις που ορίζουν άποζημιώσεις διό φθορόν ξένης Ιδιοκτησίας και λαμβάνονται μέτρα διό την προστασίαν της. 'Ως ζώον που προκαλεί τός ζημίας άναφέρεται ό ταύρος. 'Η Σαμαρειτικη Πεντάτευχος ομως έχει: «και πάν ε1δος ζώου».
την ολην Νομοθεσίαν χαρακτηρίζει πνεύμα φιλάνθρωπον. Συχνα έρευνάται καΙ ή διάθεσις έκείνου, που διέπραξε τό άλφα η βήτα παράπτωμα. Εκδηλος έπίσης ειναι και ό σεβασμός προς την έλευθερίαν και την έν γένει ζωην τού άνθρώπου. ή όποία ε1ναι πράγμα Ιερόν, δι' αυτό και πρέπει νό τιμωρηται οποιοσδήποτε την θίγει (Ίδε και Γενέσ. θ' 5-6).

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ
Παραθέτω το κείμενο από το βιβλίο του π. Ιωάννου Ρωμανίδου(+) Πατερική θεολογία (θεσ/κη 2004 εκδόσεις παρακαταθήκη)

σελ 157-158
"(Περί ουσίας του Θεού) 'Οσον αφορά τώρα την ουσία του Θεού, υπάρχουν στις δύο Διαθήκες οι εξής διακρίσεις:
α) στην Παλαιά Διαθήκη υπάρχουν
1) Ο Θεός , ο Γιαχβέ και το Πνεύμα του Θεού.
2) Ο Θεός, ο Άγγελος και το Πνεύμα του Θεού,
3) Ο Θεός ,ο Κύριος της δόξης και το Πνεύμα του Θεού
β) στην Καινή διαθήκη
Εδώ προστίθενται εκτός από τους παραπάνω όρους και οι όροι Πατήρ και Υιός. κ.τ.λ