Οι δρόμοι της μετάνοιας

[gkou]

[ Οι δρόμοι της μετάνοιας

Είσαι αμαρτωλός; Μην απελπίζεσαι! Μπες στην εκκλησία με μετάνοια. Αμάρτησες; Πες στον Θεό: « Αμάρτησα » . Τόσο δύσκολο είναι να ομολογήσεις την αμαρτία σου ;Μα , αν δεν κατηγορήσεις εσύ τον εαυτό σου, θα έχεις κατήγορό σου το διάβολο. Πρόλαβε, λοιπόν, και άρπαξέ του το αξίωμα. Γιατί , πράγματι, αξίωμά του είναι το να κατηγορεί. Πρόλαβέ τον και σβήσε το αμάρτημα. Γιατί έχεις κατήγορο που δεν μπορεί να σωπάσει.
Αμάρτησες; Δεν σου ζητώ τίποτε άλλο , παρά τούτο μόνο : Μπες στην εκκλησία και πες μετανοημένος στο Θεό το « Αμάρτησα ». Γιατί είναι γραμμένο : « Λέγε πρώτος εσύ τις αμαρτίες σου, για να δικαιωθείς » ( Ης. 43:26 ) . Πες την αμαρτία , για να την εξαλείψεις. Δεν χρειάζονται για αυτό ούτε κόπος ούτε πολλά λόγια ούτε έξοδα ούτε άλλο τίποτα παρόμοιο. Ένας λόγος μόνο: « Αμάρτησα » .
Και από πού ξέρω, θα με ρωτήσεις, πώς , αν πω την αμαρτία μου, τη σβήνω; Σου απαντώ: Στη γραφή θα βρεις τόσο εκείνον που την είπε και την έσβησε, όσο κι εκείνον που δεν την είπε και καταδικάστηκε.
Ο Κάιν σκότωσε τον αδελφό του από φθόνο. « Πού είναι ο αδελφός σου ο Άβελ; », τον ρώτησε αργότερα ο Θεός ( Γεν. 4: 9 ) . Έστω, δεν είσαι φύλακας. Γιατί όμως έγινες και φονιάς; Δεν τον φύλαγες εσύ. Γιατί όμως και τον σκότωσες; Πώς τολμάς και μιλάς έτσι; « Η φωνή του αιματοκυλισμένου αδελφού σου μου φωνάζει δυνατά από τη γη », του λέει τότε ο Θεός ( Γεν .4:10 ) . Και τον τιμώρησε αμέσως, όχι τόσο για το φόνο, όσο για την αναίδειά του. Γιατί δεν σιχαίνεται ο Θεός τόσο εκείνον που αμαρτάνει, όσο εκείνον που είναι αδιάντροπος.
Επειδή λοιπόν ο, Κάιν, μολονότι στη συνέχεια μεταμελήθηκε, δεν ομολόγησε πρώτος την αμαρτία του, για αυτό δεν βρήκε συγχώρηση. Βαρειά ήταν η τιμωρία του: « Θα στενάζεις και θα τρέμεις πάνω στη γη » ( Γεν. 4:12 ) . Δεν του πήρε τη ζωή ο Θεός, για να μην ξεχαστεί η αλήθεια. Αλλά τον έκανε νόμο για να τον διαβάζουν όλοι οι κατοπινοί άνθρωποι , κι έτσι η συμφορά του να γίνει στους άλλους φιλοσοφίας. Και περιπλανιόταν ο Κάιν σαν νόμος έμψυχος, σαν στήλη κινούμενη, σιωπηλή μα πιο βροντόφωνη κι από σάλπιγγα. « Ας μην κάνει κανένας ό,τι έκανα , για να μην πάθει τα ίδια », διαλαλεί μέσα από τη Γραφή. Τιμωρήθηκε για την αδιαντροπιά του. Καταδικάστηκε , γιατί δεν ομολόγησε την αμαρτία του. Αν την ομολογούσε, θα την έσβηνε… ]

Από το βιβλίο « Θέματα ζωής»
Αʼ
ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΜΙΛΙΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Ιερά Μονή Παρακλήτου
Ωρωπός Αττικής 2003

[stratos]

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !!

ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΩΦΕΛΙΜΑ..ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΕΥΚΟΛΑ? ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΕΙ ΜΙΑ ΦΑΣΗ ΠΟΥ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΠΛΑΚΩΝΟΥΝ ,ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΑ ,ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΣ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΑ,ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΕΣΤΩ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΕΣ ΜΕ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΕΥΚΟΛΙΑ ΟΛΟ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟ,ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟ,ΑΓΡΥΠΝΟΥΣΕΣ,ΚΑΙ ΕΚΑΝΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΑ ΑΚΟΥΣ ΤΩΡΑ ΣΟΥ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΒΟΥΝΟ...
ΚΑΠΟΙΟΙ ΤΟ ΛΕΝΕ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ΘΕΟΥ, ΕΓΩ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΔΩΣΩ ΜΙΑ ΕΞΗΓΗΣΗ [ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΜΙΛΑΩ]
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ,,ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΤΟΥ ΣΥΝΕΒΗ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΜΟΝΟ
ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΦΡΙΚΤΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.
ΑΠΟ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΑ ΑΠΟΡΟΥΣΑ ΠΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟ,ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΝΑΣ ΠΙΣΤΟΣ ΕΝΩ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΗΚΩΘΕΙ...

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

[gkou]

Αγαπητέ φίλε,
Κι εγώ το έχω νιώσει πολλές φορές αυτό το συναίσθημα και σε καταλαβαίνω απόλυτα. Όχι...Δε σε έχει εγκαταλείψει ο Θεός. Απλά σε δοκιμάζει. Το ξέρω ότι σου φαίνεται δύσκολο αλλά ΤΩΡΑ είναι που πρέπει να εντείνεις την προσευχή και τον αγώνα σου. Εγώ πάντως, κάθε φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο, αρχίζω να " σκάβω" τη συνείδησή μου. " Λες, λέω μέσα μου, να έχω καμία αμαρτία ξεχασμένη, κάτι που να μην το έχω βγάλει από μέσα μου με την εξομολόγηση και τώρα να με βασανίζει έτσι, "παρασκηνιακά";
Πάντως μπορείς να αποτανθείς στον π. Αντώνιο μέσω αυτού του site και να σου δώσει τις απαντήσεις που ψάχνεις. Κουράγιο κι ελπίζω όλα να πάνε καλά για σένα!

[Misha]

Φίλε Στράτο για εμάς τους λαικούς μια καλή λύση σε τετοιες καταστάσεις είναι να πάμε σε κάποιον ασθενή να τον επισκεφθούμε και να τον υπηρετήσουμε,να ασχοληθούμε με σωματική εργασία η οποία είναι πολύ ωφέλιμη ακόμα και να "ξεδώσουμε" λίγο ο καθένας στα δικά του μέτρα και δυνάμεις.

Χωρίς να θέλω να παρεξηγηθώ πρέπει κανείς να βρει τι του αρέσει πολύ να κάνει και ν ασχοληθεί με ενθουσιασμό με αυτό.Όταν κάτι μας γεμίζει το κάνουμε με χαρά και χωρίς να υπολογίζουμε χρόνο και κόπο.

[tigris]

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !!

ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΩΦΕΛΙΜΑ..ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΕΥΚΟΛΑ? ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΕΙ ΜΙΑ ΦΑΣΗ ΠΟΥ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΠΛΑΚΩΝΟΥΝ , ΚΑΠΟΙΟΙ ΤΟ ΛΕΝΕ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ΘΕΟΥ, ΕΓΩ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΔΩΣΩ ΜΙΑ ΕΞΗΓΗΣΗ [ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΜΙΛΑΩ]
ΔΕΝ ...

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

Κατά τη γνώμη μου, δεν είναι εγκατάλειψη Θεού΄είναι ότι μας διαπαιδαγωγεί για να Τον αναζητούμε με περισσότερη λαχτάρα. Κι εγώ έχω περάσει από αυτό & θα ξαναπεράσω βέβαια Έτσι πιστεύω ότι είναι η φυσιολογικά αναπτυσσόμενη πνευματική ζωή.
Αυτό που με είχε συμβουλεύσει κάποιος πνευματικός τότε είναι να επιμένω σταθερά στο "πρόγραμμά μου" (προσευχές) κάνοντας ταπεινά το καθήκον μου...(γιατί έτσι το έβλεπα τότε & έτσι το βλέπουμε όταν βρισκόμαστε σε αυτήν την πνευματική ξηρασία) και..έχει ο Θεός.
Εμένα με είχε βοηθήσει η συχνή εξομολόγηση τότε...
Καλή δύναμη!

[stratos]

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΔΙΝΕΤΕ
Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΗ..
ΕΧΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΤΟΝ Π ΠΑΥΛΟ ΤΗΣ Ι ΜΟΝΗΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΚΑΙ ΕΧΩ ΝΑ ΠΑΩ ΝΑ ΕΞΟΜΟΛ 4 ΜΗΝΕΣ ΠΕΡΙΠΟΥ.
ΝΤΕΠΟΜΑΙ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΝΑ ΠΑΩ ΝΑ ΤΟΝ ΔΩ,ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΝΑ ΔΩ ΤΗ ΜΟΝΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΗΣ.
ΤΩΡΑ ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ..
ΣΥΜΦΩΝΟΙ . .ΑΛΛΑ ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Ο ΑΓ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ.
ΔΕΝ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΑΩ ΑΠΛΑ ΝΑ ΠΩ ΕΝΑ ΚΑΤΕΒΑΤΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΩ ΜΕΤΑΝΟΙΑ.
ΕΦΤΑΣΑ ΣΕ ΣΗΜΕΙΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΩ ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ [ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΑ] ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΗΜΟΥΝ Ο ΜΟΝΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΚΟΙΝΩΝΟΥΣΕ.
ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ..ΕΙΧΕ ΦΤΑΣΕΙ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΕ ΣΗΜΕΙΟ ΝΑ ΤΑ ΒΑΛΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΘΕΩΡΕΙ [ΣΚΛΗΡΟ]
ΕΦΤΑΣΕ ΣΕ ΜΙΑ ΚΛΩΣΤΗ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΠΙΣΤΙΑ..
ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΕΜΕΝΑ..ΦΟΒΑΜΑΙ ΜΗΝ ΦΤΑΣΩ ΣΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΗΣ ΑΠΙΣΤΙΑΣ.
ΠΑΝΤΩΣ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΤΕΤΟΙΟΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΒΡΟΧΗ..
ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΩ.
ΔΕΝ ΛΕΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ ΦΥΣΙΚΑ ΑΛΛΑ ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ..
ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ ΝΑ ΜΗ ΣΑΣ ΚΟΥΡΑΖΩ ΑΛΛΟ.

ΕΝΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΟΝΟ..ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΕΡΝΑΩ ΕΓΩ ΠΟΥ ΕΩΣ ΤΩΡΑ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΝΑ ΓΙΝΩ ΜΟΝΑΧΟΣ.
ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ [6 ΜΟΝΟ]
ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΑΜΙΑ ΜΑ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΘΕΙΟ..
ΜΕ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΟΜΩΣ ΜΠΗΚΑ ΚΑΙ ΜΠΗΚΑ ΑΦΟΥ ΓΝΩΡΙΣΑ ΑΡΚΕΤΑ ΜΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΖΗΛΟ ..
ΚΑΙ ΤΩΡΑ...
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΓΡΑΨΑ ΧΟΝΤΡΙΚΑ

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !!

[Misha]

Φιλε Στράτο Αληθώς Ανέστη!

Πολλές φορές ο Θεός χρησιμοποιεί τρόπους περίεργους για να βοηθήσει τον άνθρωπο.


Ο μεγάλος άγιος Ιωάννης ο ρώσος που το σκήνωμα του είναι άφθορο στην Εύβοια και μερικές φορές τα βράδια φεύγει απο την λάρνακα ,αιχμαλωτίστηκε σε μάχη και τον έδωσαν σ έναν κακότροπο αφέντη στο στάβλο του οποίου έζησε τα υπόλοιπα χρόνια Του και εκεί παρέδωσε την οσιακή ψυχή του μετά απο πολλά βάσανα και κακουχίες.

Δεν έγινε ποτέ μοναχός όμως η ζωή του έγινε υπόδειγμα μοναχικής βιοτης.


Σκέφτεται πχ ο ευσεβής ιταλός νέος να γίνει παπάς καθολικός....

Ο καλός Θεός που ξέρει το συμφέρον του,παίρνει την πίστη του παιδιού και τον αφήνει μετέωρο.

Το παιδί χτυπιέται γιατί του συμβαίνει αυτό,όμως ο καλός Θεός την ώρα που ο νέος νομίζει πως χάνεται και χτυπιέται τον βγάζει από την παγίδα του παπισμού....


Ακόμα ένα:


Πάει ένας γέροντας να συμβουλευθεί κάποιον άλλο σχετικά με τον υποτακτικό του που βασανίζεται από πορνικούς λογισμούς.

Του λέει ο διακριτικός αββάς:Πάντρεψε τον τον υποτακτικό σου!!!

Μα τι λες πάτερ?Είναι μοναχός και μου λές να τον παντρέψω?

"Με την δουλειά πάτερ μου να τον παντρέψεις,με την χειρωνακτική εργασία!!"


Η συνεχής ενασχόληση του νου με τις σκέψεις και τους λογισμούς κουράζει τον άνθρωπο και φέρνει ακηδία , κοινώς πνίξιμο και στενοχώρια.


"Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός Στράτο,ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια των ψυχών και των καρδιών μας"


Αμήν.Γένοιτο!

[ntinoula]

Κάποιες φορές απομακρυνόμαστε από το Θεό χωρίς να το καταλαβαίνουμε... κι έτσι σπάει η γέφυρα επικοινωνίας μαζί Του. Κι όταν πια γκρεμιστεί, τότε νιώθουμε μόνοι και απογοητευμένοι, γιατί όπως το σώμα θέλει οξυγόνο, και η ψυχή θέλει το οξυγόνο της, την επικοινωνία με το Θεό. Στην καρδιά να μπαίνει ο Θεός. Αν η επικοινωνία είναι συνεχής δε νιώθουμε μελαγχολία, ούτε ότι «φτάσαμε πάτο» και ότι δεν υπάρχει περίπτωση να ξανασηκωθούμε. Ευτυχώς για μας αυτή η γέφυρα ξαναχτίζεται. Με κόπο λίγο στην αρχή, αλλά ο Θεός είναι πάντα δίπλα μας, Αυτός ποτέ δεν μας εγκαταλείπει. Με αγάπη μας καθοδηγεί και ξαναμπαίνει στην καρδιά μας :)

[Misha]

Nτινούλα δες...


μέχρι και ο Κύριος επί του Σταυρού είπε "Θεέ μου ίνα τι με εγκατέλιπες?"


ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ που η ίδια η Παναγιά μας τον προσφωνούσε "αγαπημένε μου" προσευχόταν 1000 νύχτες σε έναν βράχο για να ξαναβρεί αυτό που του έλειπε...



ο άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης έκλαιγε προσευχόμενος :"Διψά η ψυχή μου Κύριε και με δάκρυα σε ζητώ"



Ο Θεός δίνει στον άνθρωπο πολλά καλούδια για να τον γλυκάνει στην αρχή και μετά τον "εκπαιδεύει" και τον παιδαγωγεί...Δεν αποσύρεται ο Θεός αλλά υποχωρεί η αισθητή Χάρις που ο άνθρωπος βιώνει ως εγκατάλειψη...

Ο Αγ.Γρηγόριος ο Παλαμάς περιπλανιόταν στις ερημιές και τις σπηλιές του Αγίου Όρους κραυγάζοντας στον Θεό "Φώτισον μου το σκότος,φώτισον μου το σκότος!!!"


Τι να πούμε εμείς μετά???

[ntinoula]

Ναι ο Θεός εγκατέλειψε τον Μονογενή του Υιό πάνω στο Σταυρό, γιατί έπρεπε να πεθάνει ως ..κακούργος και να τον αποστραφεί μέχρι και ο ίδιος ο Πατέρας του... (άκρα ταπείνωση και τι αγάπη για να σωθούμε εμείς). Εμάς όμως ποτέ δεν μας εγκαταλείπει.

Εγώ δεν αναφέρομαι στους Αγίους, μιλάω για όσους από εμάς βάζουμε το Θεό κάποιες φορές σε δεύτερη μοίρα και τοποθετούμε την καθημερινότητα σε πρώτο πλάνο, και ασυναίσθητα απομακρυνόμαστε και ξαφνικά νιώθουμε εγκαταλελειμένοι.

Προφανώς Misha εσύ δεν ανήκεις σ'αυτούς, οπότε συγχώρεσε εμάς που είμαστε ακόμα πολύ χαμηλά και μη μας αποπαίρνεις