Η θεολογία αναιρεί τη φιλοσοφία ?

[vasilikirimp]

Η θεολογία αναιρεί τη φιλοσοφία ?
Η πρώτη απαντά σε όλα - ενώ η δεύτερη ξέρει κυρίως να ρωτά .....

Ο χριστιανισμός συνεχίζει την αρχαιότητα ?

θέλετε να συζητήσουμε τη σχέση αν υπάρχει μεταξύ θεολογίας και φιλοσοφίας ? Ή συνδέονται αυτά τα δύο ?

Πιστεύται ότι οι Πατέρες της Εκκλησίας έχουν κάποια ρητορικά σχήματα απο την αρχαιότητα ?

[dionysisgr]

H θεολογια ειναι η λυση που αναζητουσε απεγνωσμενα η φιλοσοφια, για πολλα χρονια, για αιωνες, vasilikirimp.

Απο την θεολογια και περα, η φιλοσοφια ειναι περιττη, η, επικουρικα και μονο μπορει να φανει χρησιμη, ως προς την εκφραση θεολογικων εννοιων και ορων, οπως Ον, Αγαθον, Νους, κλπ κλπ.

Ετσι απλα λυνεται η απορια σου, για να μην γραφουμε κατεβατα, χωρις λογο.

Δες και την ενοτητα οπου ρωτας περι αρχαιων πατερων και απεικονισεως τους απο την Εκκλησια μας, και θα καταλαβεις περισσοτερα.

[filotas]

H θεολογια ειναι η λυση που αναζητουσε απεγνωσμενα η φιλοσοφια, για πολλα χρονια, για αιωνες, vasilikirimp.

Μ' αυτό συμφωνώ απόλυτα. Μάλιστα πιστεύω ότι ο Κύριος έδωσε το χάρισμα αυτό στους Αρχαίους Έλληνες, ώστε να προετοιμαστεί το έδαφος για τη Χριστιανική Θεολογία.

Απο την θεολογια και περα, η φιλοσοφια ειναι περιττη, η, επικουρικα και μονο μπορει να φανει χρησιμη, ως προς την εκφραση θεολογικων εννοιων και ορων, οπως Ον, Αγαθον, Νους, κλπ κλπ.

Σ' αυτό δε συμφωνώ. Η Θεολογία μπορεί να είναι η υπέρτατη Σοφία, αλλά η αγάπη της σοφίας, δηλαδή η φιλοσοφία, δεν είναι περιττή, όταν οδηγεί στη Θεολογία.

Ο νους του ανθρώπου είναι εκ φύσεως ανήσυχος και ερευνά (όπως λέει ο Άγιος Μάξιμος) το νόημα "των πραγμάτων". Αυτό είναι φιλοσοφία. Το αληθινό νόημα "των πραγμάτων" είναι η Θεολογία.

(Και να μην ξεχνάμε εμείς οι φλύαροι ότι: "το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν" )

[Byzantine_Spirit]

Με λίγα λόγια και απλά, πιστεύω πως ναί.
Η Θεολογία αναιρεί τη Φιλοσοφία.
Η Φιλοσοφία έδωσε κάποιες γραμμές στη σκέψη,
αλλά η Θεολογία ήρθε και ολοκλήρωσε τα πάντα,
τις όποιες αναζητήσεις τις Φιλοσφίας.
Οι φιλόσοφοι ταλανίζονταν σε έναν φαύλο κύκλο,
με τα ίσως και τα γιατί.
Στη Θεολογία δεν υπάρχει ίσως και γιατί.
Υπάρχει διότι.
Καλό είναι να διαβάζουμε και να βλέπουμε το πνεύμα της Φιλοσοφίας,
αλλά σε έναν συνηδητοποιημένο χριστιανό, νομίζω πως δεν έχει τίποτα πλέον να προσφέρει απο πλευράς απαντήσεων.
Μετα την έλευση του Χριστού στον κόσμο, όλα απέκτησαν καινούριο νόημα, άλλαξε η κοσμοθεωρία
και το κάθε πράγμα μπήκε στην θέση του.
Καθαρά και ξάστερα.

[nikolaos-9]

Εαν ρίξουμε μιά ματιά στην παγκόσμια φιλοσοφία, βλέπουμε μία σύγκλιση των φιλοσοφικών συστημάτων, ως προς τις έννοιες που παράγουν, προκειμένου να προσδιορίσουν το Απόλυτο και Αιώνιο.
Παρατηρούμε επίσης και μία χρονική σύγκλιση στους προ Χριστού αιώνες, σε διαφορετικά μήκη και πλάτη της γης: Η φιλοσοφία της Αρχαίας Ελλάδας με τη φιλοσοφία της Αρχαίας Κίνας π.χ, παραγόταν σε ίδιες σχετικά περιόδους, χωρίς να υπάρχει κάποια επικοινωνία των ανθρώπων εκείνη την εποχή.

Αυτό είναι θαυμαστό, διότι ο Κύριος "προετοίμαζε" κατά κάποιον τρόπο την ανθρωπότητα για την κάθοδό Του στον κόσμο σε παγκόσμια κλίμακα, διότι η ενσάρκωσή Του αφορούσε και αφορά τη σωτηρία όλης της Οικουμένης.
Τα φιλοσοφικά συστήματα της Άπω Ανατολής ωστόσο παραμένουν "φιλοσοφικά-θρησκευτικά", διότι στερούνται της χάριτος και του καθαγιασμού, όπως γίνεται στη Μία του Χριστού Εκκλησία. (Πως οικονομεί ο Θεός τη σωτηρία της ψυχής αυτών των λαών, είναι άλλο θέμα...)

[chrisden]

Με μία πρόταση πιστεύω ότι η φιλοσοφία είναι χρήσιμη για να εκφράσει τη θεολογία της Εκκλησίας μας, αλλά όχι για να την ερευνήσει.

Χρήστος

[Σπάρτακος]

O φιλόσοφος δεν είναι τίποτα άλλο παρά αυτό που λέει η ίδια η λέξη, φίλος της σοφίας. Σοφία χωρίς γνώση δεν υπάρχει.
H γνώση έχει προφανώς άπειρες διαστάσεις. Από την αληθή και όχι την ψευδή γνώση, ως άνθρωποι, μπορούμε να κατέχουμε ελαχιστότατο μέρος. Επομένως ο φιλόσοφος δεν είναι τίποτα άλλο, παρά αυτός ο οποίος ενδιαφέρεται και κατέχει ψήγματα αληθούς γνώσεως. Θα πεί κανείς, καλά ψήγματα αληθούς γνώσεως μπορεί να έχει ο οποιοσδήποτε άνθρωπος, είναι και φιλόσοφος; Όλοι έχουν κάποια κοσμοθεωρία, δηλαδή αντίληψη του κόσμου που τους περιβάλλει κατά νου, όμως δεν είμαστε φιλόσοφοι, δηλαδή αρκετά φίλοι της αληθούς γνώσεως. Τη στενή έννοια της λέξεως φιλόσοφος, νομίζω δεν χρειάζεται να την αναπτύξω. Ο φιλόσοφος φυσικά παντογνώστης δεν είναι.
Επειδή η πραγματικότητα αποτελεί την αλήθεια, και ο άνθρωπος έχει δυσκολία αντικειμενική να αποκτήσει, και να γνωρίσει την όντως πραγματικότητα, και επειδή εκτός των άλλων είναι πολύπλοκη, συνθετότατη, πλυεπίπεδη, και όπως αλλιώς μπορεί να την χαρακτηρίσει κανείς, με αποτέλεσμα να χάνεται ( ο κάθε άνθρωπος) μέσα στους δαιδάλους της άγνοιας και της πλάνης, έρχεται λοιπόν η πίστη, η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος που λέγεται γνώση, και καλύπτει κάποια κενά, είτε σωτηριωδώς δηλαδή αληθώς, είτε ψευδώς με την όποια δηλαδή πλάνη.
Επομένως ουσιαστικά η λεγομένη θεολογία, δεν είναι τίποτα άλλο, παρά ένα μέρος της συνολικής γνώσεως ή πίστεως, κατ’ επέκταση δηλαδή της φιλοσοφίας, και επομένως δεν είναι δυνατόν να την αναιρεί.

[ΣΤΕΦΑΝΟΣ]

Η θεολογία αναιρεί τη φιλοσοφία ?
Η πρώτη απαντά σε όλα - ενώ η δεύτερη ξέρει κυρίως να ρωτά .....

Ο χριστιανισμός συνεχίζει την αρχαιότητα ?

θέλετε να συζητήσουμε τη σχέση αν υπάρχει μεταξύ θεολογίας και φιλοσοφίας ? Ή συνδέονται αυτά τα δύο ?

Πιστεύται ότι οι Πατέρες της Εκκλησίας έχουν κάποια ρητορικά σχήματα απο την αρχαιότητα ?

Φιλοσοφία κατά τη γνώμη μου είναι η υπέρτατη ανάγκη του ανθρώπου να δώσει λογικές εξηγήσεις σε οτιδήποτε τον περιβάλλει .
η θεολογία με τη σειρά της ήρθε να τακτοποιήσει θεωρίες οι οποίες έδωσαν πολλαπλές και ποικίλες διαστάσεις στην προσπάθειά τους να ερμηνεύσουν τη δημιουργία της ζωής και του κόσμου.
Η τάξη αυτή έγκειται στο γεγονός ότι το άφθαρτο του θεού , η τελειότητα της δημιουργίας του , η υπέρτατη σοφία του , αποτελούν έννοιες μοναδικές χωρίς εξηγήσεις και παραμέτρους.
Ωστόσο θεωρώ ότι η φιλοσοφία διαχρονικά παραμένει απαραίτητη και συμβαδίζει με το γενετήσιο χαρακτηριστικό του ανθρώπου να ερευνά , να εξετάζει , να απορρίπτει και να αποδέχεται κατά την κρίση του...αυτή η αυτονομία του λογικού όντος είναι από θεού δοσμένη γι αυτό δε τη θεωρώ κατακριτέα.

σε θέματα αγάπης ,ανθρωπίνων σχέσεων , κοινωνιολογικών τοποθετήσεων , δομών κοινωνιών , δεν μπορεί κατά τη γνώμη μου παρα να υπάρχει διαχρονικότητα...οι πνευματικές ανάγκες των ανθρώπων , λίγο πολύ , στο πέρασμα των αιώνων παραμένουν ίδιες.

[dionysisgr]

Λιγες διευκρινισεις να κανουμε.

Ο Σωκρατης ελεγε οτι η φιλοσοφια μελετη θανατου εστιν.

Αυτο ειναι το μεγα θεμα του Ανθρωπου, ανεξαρτητως τοπου, πολιτισμου, γενους, παιδειας, ευφυιας κλπ κλπ. Αυτο το θεμα του προσκαιρου της υπαρξεως, ταλανιζε και φυσικα θα ταλανιζει για παντα οσους εζησαν και θα ζησουν στην γη αυτη.

Συνεπως η αληθινη φιλοσοφια ειχε σαν στοχο την διαλευκανση του μυστηριου της υπαρξεως μας, ναι μεν ως προς την αρχη της, αλλα πολυ περισσοτερο και πολυ εντονωτερα με περισση αγωνια ως προς το αναποφευκτο τελος της.

Η αλλη γνωση γυρω απο τα αισθητα που μας περιβαλλουν, την κτιση, την φυση, το συμπαν, ειναι απλα η λεγομενη φυσικη γνωση, και επιστημη.

Η παραγματικη φιλοσοφια προσπαθησε ανεπιτυχως να εξηγησει οχι το πως, αλλα το γιατι, και τον σκοπο των οντων. Τα εδωσε ολα, μυαλο και καρδια, ξοδεψε φαια ουσια για αιωνες, αλλα δεν μπορεσε παρα να πλησιασει νοηματικα το απλησιαστο που φυσικα δεν ειναι αφηρημενη εννοια, αλλα Ενυποστατο Ον Τραδικο, και ΜΟΝΟ με την Δικη Του θεληση αποκαλυπτεται και διδει την Αληθινη περι Αυτου Γνωση, που δεν ειναι αλλη απο την αγαπημενη μας, για να μην πω την ερωμενη μας, την Θεολογια.

Οταν λεμε λοιπον οτι καθισταται περιττη η φιλοσοφια, δεν την σκοτωνουμε, ουτε την καταδικαζουμε, αλλα οπως οταν βρεις το κλειδι για να ανοιξεις την πορτα σου, δεν συνεχιζεις να ψαχνεις τις τσεπες σου, ετσι οταν ο Θεος σου αποκαλυπτεται, δεν λες, ενταξει Κυριε, αλλα εαν δεν σε πειραζει, εγω θα συνεχισω να το ψαχνω το θεμα.. Αυτο ειναι συγχυση και αγνωσια Θεου και ανθρωπινος εγωκεντρισμος απο εκει και περα. Βλεπε Δυτικη φιλοσοφια και θα καταλαβεις. Της κυκλικης φαυλοτητος το αναγνωσμα.

Λοιπον πλεον μετα την Αποκαλυψη Θεου, στην οποια βοηθησε κατα το ανθρωπινο, οσον αφορα την προσληψη των νοηματων η θυραθεν σοφια δηλαδη η φιλοσοφια, μεσω των Πατερων μας, η φιλοσοφια πλεον εχει αλλαξει προσανατολισμο, και οπως και να το κανουμε περνα σε δευτερη μοιρα.

Μπορει καποιος να φιλοσοφει, γιατι ομως; Οπως μας λενε οι Αγιοι Πατερες μας, για την εξασκηση, και παιδευση του νοος, για τον ας πουμε "εθισμο" σε υψηλα νοηματα και για λογους πρακτικους και τροφης του πνευματος και αγωγης της ψυχης, ωστε να ετοιμαστει για την ανωθεν Σοφια, την Θεολογια.

Αρα υπαρχει χωρος πια για την φιλοσοφια, αλλα οχι πια πρωταγωνιστικος, αλλα συνεπικουρικος.

Η θεολογια ειναι πια οτι χρειαζεται ο ανθρωπος, φυσικα μετα του προσωπικου αγωνος και της Ορθης Πιστεως του, για να θεωθει και να υπερβει το κρατος του θανατου, με την προσωπικη του μετοχη στην Αιωνια Ζωη που ειναι ο Κυριος μας και Θεος μας.

Οχι θεολογια για την θεολογια, οπως εκαναν οι αρχαιοι, φιλοσοφια για την φιλοσοφια, αλλα κυριως πρακτικα, εμπειρικα, και καθημερινα τριβομαστε με την οντολογικη θεολογια και οχι μονο την ακαδημαικη την θεωρητικη.

Εκει παιζεται το στοιχημα. Το ακρον εφετον και ιδανικο ειναι να τα εχει καποιος και τα δυο, ητοι την θεωρητικη γνωση και την πρακτικη ασκηση, αλλα αυτο ειναι και αποτελεσμα περαν του αγωνος, και της Πανσθενουργου Χαριτος τους Κυριου μας, που βλεπει την προαιρεση με την οποια τα επιδιωκουμε, και εαν το κανουμε με ταπεινωση για την Αγαπη Του, η απο υπερηφανεια και εγωισμο οπως κανω εγω για παραδειγμα, προς αποφυγην..

[XRHSTOS]

η φιλοσοφία στηρίζεται στην διανόηση την λογική κ τον στοχασμό για αυτό κ το πρωτότοκο παιδί της φιλοσοφίας είναι τα μαθηματικά. πέραν αυτού οι φιλόσοφοι έθεταν κάποια θεμελιώδη θέματα υπό εξέταση κ προσπαθούσαν να απαντήσουν. σε κάποια θέματα πραγματικά η προσέγγιση τους είναι καταπληκτική κ πολύ κοντά στην ορθοδοξία μας..<όπως τα θέματα περί αδικίας> παρόλα αυτά εσχατολογικά θέματα κ θέματα ζωής μετά τον θάνατον σαφώς απασχολούσαν κ τότε τους ανθρώπους αλλά χωρίς την άνωθεν αποκάλυψη μένανε στον στοχασμό.
η θεολογία τώρα είναι άνωθεν αποκάλυψη κ δεν μιλάμε πλέον για διανόηση αλλά για νοητική αποκάλυψη.. Άλλο νους κ άλλο διάνοια.. ο νους είναι δεκτικός της Θείας αποκάλυψης ενώ η διάνοια δεν είναι δεκτική...