..Πηγὴν ζωῆς κέκτημαι σὲ τοῦ θανάτου τὸν καθαιρέτην, καὶ βοῶ σοι ἐκ καρδίας μου πρὸ τοῦ τέλους· Ἥμαρτον, ἱλάσθητι, σῶσόν με..
Μεγας Κανων, Αγιου Ανδρεα Κρητης.
Απο το ταπεινο παρεκκλησι ενος αγιορειτικου κελλιου, καπου στην εξωκοσμη ερημο του Αθωνα, μεσα στην ιερη ησυχια, τοσο την φυσικη, οσο και την πλεον εκζητουμενη, και δυσκολοκατορθωτη, δηλαδη την πνευματικη, αυτην του νοος και της καρδιας, που οταν την επιτυχει καποιος, ενοποιει δια αυτης, ως εκ μιας συνεκτικης και συγκολλητικης, ισχυρης ουσιας, τις χαρισματικες δυναμεις του ανθρωπινου οντος, και αναγαγεται στα κρασπεδα των αρρητων μυστηριων, οπου τα αρρητα και αγιαστικα μυστηρια τελεσιουργουνται ιεροκρυφιως και αεναως, εως τις περιλαμπρους Μητροπολιτικους Ναους, των αστικων κεντρων, η ευλογημενη αυτη περιοδος της Αγιας και Μεγαλης Τεσσαρακοστης, διαμορφωνει ενα περιβαλλον, καλης αγωνιας και αληθινης κατανυξης, στους οπου γης ορθοδοξους αδελφους, ειτε φερουν το σχημα το μοναχικο, ειτε διακονουν ως λειτουργοι, ειτε ως πιστοι συμ-μετεχοντες και συμπροσευχομενοι. Εχει σημασια το τελευταιο.
Αλλά τώρα δεν παθαίνουμε κανένα κακό και γι’ αυτό πρέπει να φοβόμαστε πολύ περισσότερο. Διότι δεν διατηρούμαστε , για να μη τιμωρηθούμε, αλλά για να τιμωρηθούμε χειρότερα, εάν δεν θελήσουμε να αλλάξουμε τρόπο ζωής. Διότι εκείνοι μεν δεν γνώρισαν την γέεννα του πυρός και παρεδίδονταν στις εδώ τιμωρίες, εμείς όμως όσες αμαρτίες και αν διαπράξουμε και αν ακόμη δεν πάθουμε κανένα κακό στην παρούσα ζωή, θα υποστούμε τα πάντα στο μέλλον. Διότι πως θα μπορούσε να είναι σωστό, εκείνοι μεν που βρίσκονταν σε νηπιωδέστερη κατάστασι να έχουν τιμωρηθή με αυτόν τον τρόπο, ενώ εμείς, που διδαχθήκαμε τελειότερη διδασκαλία και έχουμε διαπράξει αμαρτήματα πολύ χειρότερα από εκείνους, να διαφύγουμε τις τιμωρίες;
Όταν βλέπουμε τους συνανθρώπους μας να μην αγαπούν τον Θεό, στενοχωρούμαστε. Με τη στενοχώρια δεν κάνουμε απολύτως τίποτα. Ούτε και με τις υποδείξεις. Ούτε αυτό είναι σωστό. Υπάρχει ένα μυστικό• αν το καταλάβουμε, θα βοηθήσομε.
Ο Καλός Θεός μας δίνει πλούσιες τις ευλογίες Του. Να μη δείχνουμε αχαριστία και Τον παροργίζουμε, γιατί έρχεται "η οργή του Θεού επί τους υιούς της απειθείας" -μη γένοιτο. Στην εποχή μας δεν πέρασαν οι άνθρωποι ούτε πολέμους ούτε πείνα και λένε ότι δεν έχουν ανάγκη και από τον Θεό. Τα έχουν όλα και γι' αυτό δεν εκτιμούν τίποτε. Αν όμως έρθη δύσκολος καιρός, πείνα κ.λπ., και δεν έχουν τι να φάνε, τότε θα εκτιμήσουν και το ψωμί και την μαρμελάδα και όσα θα στερηθούν. Άμα δεν δοξάζουμε τον Θεό, επιτρέπει ο Θεός να έρθη μια δοκιμασία, για να εκτιμήσουμε τα πράγματα. Ενώ, όταν τα εκτιμούμε, δεν επιτρέπει ο Θεός να συμβή τίποτε το κακό.
Σελίδα 5 από 222